Odeszła do Domu Ojca śp. M. Hilaria Hatko

W dniu 26 marca 2021r. odeszła do Pana Matka Hilaria Hatko, była przełożona prowincjalna  Sióstr Szkolnych de Notre Dame, która przez wiele lat jako Przewodnicząca KWPZZZ, udzielała się i ofiarnie służyła swoimi kompetencjami, radą i pomocą zgromadzeniom zakonnym. Polecamy Matkę modlitwom Sióstr. Pogrzeb odbędzie się w Opolu 6 kwietnia, we wtorek. Różaniec o godz. 11:00, Msza św. 11:30, a następnie odprowadzenie na cmentarz.  Nekrolog

                      „Ostatnie ludzkie <<tak>>”
          (z Konstytucji SSND Jesteście Posłane, K 47)

 Matka Maria Hilaria Hatko (1934-2021) była Wikaria Generalna Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame (SSND), Mistrzyni nowicjatu SSND, Przełożona Prowincjalna SSND Prowincji Polskiej, Przewodnicząca Konsulty Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce, z ramienia Stolicy Świętej wizytatorka niektórych Zgromadzeń zakonnych w Polsce.

Matka M. Hilaria (imię chrzestne: Irena) urodziła się 03 listopada 1934 roku w Katowicach. W roku szkolnym 1952-53 pracowała jako nauczycielka religii i matematyki w Szkole Podstawowej. Równocześnie uczęszczała na kurs katechetyczny 3-go stopnia i na kurs pedagogiczny. Kursów tych jednak nie ukończyła. „Ani nauka, ani praca nie przynosiły mi zadowolenia” – pisała później, jako postulantka w Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame – „Ciągle czegoś oczekiwałam, ciągle czegoś szukałam. A w duszy – przyznam – przez długie lata tłumiłam głos mówiący 'Jam jest Droga, Prawda i Życie, za Mną pójdź, we Mnie znajdziesz to, czego tak szukasz’. Tłumiłam ten głos, bo bałam się najpierw samej służby, a potem wszystkich związanych z nią wyrzeczeń – tego oddania się bez reszty, posłuszeństwa, zrezygnowania z własnej woli. Ale w końcu poddałam się. Głos był za silny. Postanowiłam dać Chrystusowi wszystko, czegokolwiek ode mnie zażąda”.

Wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame w Opolu 29 lipca 1953 roku. Przyjęła ją ówczesna Przełożona Prowincjalna Matka Maria Jarosława Bonczek – pierwsza przełożona Prowincji Polskiej. Do Zgromadzenia pociągnęło ją zadanie Zgromadzenia jakim jest wychowywanie młodzieży. Nowicjat rozpoczęła 10 stycznia 1954 roku otrzymując przy obłóczynach imię Maria Hilaria. Pierwsze Śluby zakonne złożyła 11 stycznia 1955 roku, a profesję wieczystą 06 stycznia 1961 roku.

W latach 1958-70 siostra M. Hilaria pełniła funkcję księgowej w Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci „Caritas” w Świebodzicach, a później objęła stanowisko dyrektorki tego zakładu. W tym czasie zdobyła dyplom magistra matematyki, ukończyła Państwowy Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, a także 5-letnie Studium Muzyki Kościelnej we Wrocławiu.

W 1970 roku w wyborach prowincjalnych została wybrana radną i wikarią prowincjalną, a w lutym 1971 roku objęła również obowiązki przełożonej domu prowincjalnego.

Trzy lata później w wyborach prowincjalnych została wybrana przełożoną prowincjalną Prowincji Polskiej Zgromadzenia i pełniła ją do 1978 roku. Przed zakończeniem kadencji, na Kapitule Generalnej Zgromadzenia w Rzymie w 1977 roku została wybrana radną i wikarią generalną Zgromadzenia. Funkcję tę pełniła przez dwie kadencje. Był to wyjątkowo bogaty czas w historii Zgromadzenia: przygotowania do, i sama beatyfikacja Założycielki Zgromadzenia 17 listopada 1985 roku w Rzymie dokonana przez Ojca Świętego Jana Pawła II, a także czas intensywnej rewizji i zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską odnowionej Konstytucji Zgromadzenia w 1986 roku.

Po zakończonej kadencji w generalacie w 1987 roku powróciła do Polski i objęła obowiązki mistrzyni nowicjatu do czasu wyborów prowincjalnych w 1990 roku, w czasie których ponownie została wybrana przełożoną prowincjalną i pełniła ten urząd przez kolejne dwie kadencje. Znowu był to czas bardzo bogaty w historii Prowincji Polskiej Zgromadzenia. W tym czasie rozpoczął się proces sługi Bożej S. M. Antoniny Kratochwil, uwieńczony beatyfikacją w gronie 108 Męczenników II Wojny Światowej, a także otwarcie placówek na Białorusi.

Jako przełożona Prowincji Polskiej, 17 czerwca 1993 roku została wybrana przewodniczącą Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Po ukończeniu tej kadencji, przez długie lata, była przewodniczącą Komisji Życia Zakonnego z ramienia Konsulty i wówczas była zapraszana przez różne zgromadzenia zakonne żeńskie i męskie do prowadzenia dni skupienia, rekolekcji dla sióstr i wykładów o charakterze formacyjnym. Także we własnym Zgromadzeniu przeprowadzała dla grup sióstr rekolekcje ignacjańskie w oparciu o Pismo Święte i Konstytucję Zgromadzenia Jesteście Posłane.

W 1994 roku uczestniczyła w Synodzie Biskupów o Życiu Konsekrowanym w Rzymie jako przedstawicielka polskich Zgromadzeń Zakonnych. Z ramienia Stolicy Świętej pełniła także obowiązki wizytatorki dla niektórych Zgromadzeń zakonnych w Polsce.

Matkę Hilarię szczególnie cechowała miłość do Maryi. Kochała Maryję z całkowitym zawierzeniem. W listach Okólnych używała symbolu z Kany z literą M, kotwicą i słowami: Uczyńcie co wam mówi Syn. Listy kończyła zawsze z odniesieniem do Matki Bożej.

Z wielką troską podejmowała przygotowywanie opracowań historycznych z racji różnych jubileuszy wspólnot, instytucji, prowincji, czy zgromadzenia, a także aktywnie uczestniczyła w pisaniu historii Prowincji Polskiej.

Mimo upływu lat i pogarszającego się zdrowia, Matka Hilaria bardzo interesowała się tym, co dzieje się w świecie, w Kościele, w Prowincji czy Zgromadzeniu. Szczególnie była zainteresowana tym, co dotyczyło życia konsekrowanego. Po roku 2014 stan zdrowia Matki Hilarii znacznie się pogorszył, a w grudniu 2020 roku po kolejnym nieszczęśliwym upadku Matka potrzebowała intensywnej opieki i rehabilitacji. Została przewieziona do Domu Opieki „U Boromeuszek” w Cieszynie. Tam zmarła 26 marca 2021 r. spełniając swoje pragnienie, które wyraziła w prośbie o dopuszczenie do profesji wieczystej: „Do Zakonu przyszłam po to, by się ukryć w Bogu. Pawłowe 'żyję ja, już nie ja, bo żyje we mnie Chrystus’ – było moim hasłem, gdy wstępowałam do nowicjatu, i jest nim teraz”.

Dziękujemy Trójjedynemu Bogu za dar życia i powołania jako Oblubienicy Chrystus w Zgromadzeniu Sióstr Szkolnych de Notre Dame. Dziękujemy za wszystkie lata przeżywane w duchu Konstytucji: Miłość przynagla nas, byśmy jednoczyły naszą wolę z Wolą Bożą. Apostolskie posłuszeństwo przenika całe nasze życie. Uważnie słuchamy wezwania Boga i jesteśmy gotowe czynić wszystko, co On nam powie. (JP, K19).

Wyrażamy również wdzięczność Siostrom Boromeuszkom, które w trudnej sytuacji dla naszej wspólnoty przyjęły Matkę Hilarię, by zapewnić jej opiekę jakiej potrzebowała na ten czas.

Matka M. Hilaria wypowiedziała swoje ostatnie ludzkie <<tak>> w roku poświęconym Świętemu Józefowi, który jest patronem Prowincji Polskiej Zgromadzania Sióstr Szkolnych de Notre Dame.

Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Jej świeci. Niech odpoczywa w pokoju! Uroczystości pogrzebowe odbędą się w kaplicy Domu Prowincjalnego w Opolu, ul. Mały Rynek 5, we wtorek – 06 kwietnia 2021 r. o godz.11:00 modlitwą różańcową, po której odprawiona będzie Msza św. i wyprowadzenie Zmarłej na cmentarz w Opolu-Półwsi.

Opracowały: Siostry de Notre Dame