Współpraca Międzynarodowa

UISG – Unia Międzynarodowa
Przełożonych Generalnych

Unione Internationale Superiore Generali
00186 Roma, Piazza di Ponte S. Angelo, 28

tel. 0039. 06. 68. 40. 020;
fax. 0039. 06. 68. 400. 239
e-mail:
uisgseg@tin.it
uisguff@tin.it
uisguff@tin.it

AKTUALNY ZARZĄD UNII

Przewodnicząca Unii

  • Sr. Carmen SAMMUT (Malta) Soeurs Missionaires de N.S. d’Afrique

Wiceprzewodnicząca Unii

  • Sr. Sally HODGDON (USA)  Suore di san Giuseppe di Chambéry

Konsultorki:

  • Sr. Oonah O’SHEA (Australia) Religiose di Nostra Signora di Sion,
  • Sr. Filo HIROTA (Giappone) Suore Mercedarie Missionarie di Berriz,
  • Sr. Veronica OPENIBO (Nigeria) Società del S. Bambino Gesù
  • Sr. Patricia BYRNE (Irlanda)  Suore di Nostra Signora del Cenacolo
  • Sr. Izabela SWIERAD ( Polonia) Suore Missionarie dell’Apostolato Cattolico (Pallottine)
  • Sr. Loiri LAZZAROTTO (Brasile) Suore Immacolata Concezione di Nostra Signora di Lourdes

Zastępczynie:

  • Sr. Asunción CODES (Spagna) Compagnia di Santa Teresa
  • Sr. Teresina MARRA (Italia) Suore della Santissima Madre Addolorata

Charakter i cel Unii

Unia łączy Przełożone generalne Instytutów zakonnych apostolskich i Stowarzyszeń życia apostolskiego. Jest miejscem spotkań międzynarodowych, które odbywają się w celu wymiany doświadczeń, współpracy w realizacji wspólnych projektów, wspólnego studium i poszukiwania odpowiedzi na oczekiwania Kościoła i świata.

Unia jest łącznikiem w przekazie informacji i miejscem komunii zmierzającej do rozwoju życia zakonnego w świecie; utrzymuje ściślejsze relacje ze Stolicą świętą, szczególnie z Kongregacją Życia Konsekrowanego.

Unia jest stowarzyszeniem osób. Posiada swoją strukturę organizacyjną zatwierdzoną w 1965 r, jest na prawie papieskim i ma swoją siedzibę w Rzymie.
W skład Zgromadzenia Unii wchodzi Komitet Wykonawczy Unii i delegatki reprezentujące poszczególne regiony świata.

Kto może należeć do Unii

  • każda przełożona generalna Zgromadzenia zakonnego apostolskiego i Stowarzyszenia życia apostolskiego może być członkinią Unii,
  • powinna wyrazić swoją zgodę w miarę możliwości pisemnie,
  • powinna zaakceptować: istniejące Statuty i Dyrektorium Unii, płacić składki ustanowione przez Zgromadzenie Unii.

A oto kryteria proponowane przez Zgromadzenie Unii dla utworzenia Konstelacji (dawniej rejonu):

  • zachować charakter międzynarodowy Unii,
  • pozwolić, aby ta struktura prowadziła do dynamizmu i formować ją powoli,
  • przyjąć i zastosować zasady różnorodności, elastyczności, płynności,
  • poznać struktury, które istnieją i dobrze funkcjonują i na nich budować,
  • szukać w sposób twórczy, biorąc pod uwagę takie kryteria jak kultura, język, warunki geograficzne i możliwość porozumienia się, z uszanowaniem istniejących już struktur, starać się zachować liczbę konstelacji ustanowioną w Ustawodawstwie,
  • ustalić liczbę członkiń każdej konstelacji i wybrać z każdej delegatkę na Zgromadzenie generalne Unii,
  • należy również wziąć pod uwagę nowy rozkład geograficzny powołań.

 

UCESM – Europejska Unia Konferencji Przełożonych Wyższych

 

ucesm_Unia powstała w 1983 roku. W chwili obecnej skupia 37 Konferencji przełożonych wyższych, zarówno męskich, jak i żeńskich, z różnych krajów europejskich. W ostatnich czasach, już po upadku komunizmu, do Unii przystąpiły również Konferencje z Czech, Węgier, Słowacji i Rumunii.Na czele Unii stoi 4-osobowy zarząd wybierany co cztery lata. Od 1997 roku Unia ma stały sekretariat w Brukseli. Zebrania plenarne odbywają się co dwa lata.

Unio Conferentarium Europae Superiorum Maiorum

4, rue De Pascale
B-1040 Brussels, Belgium
Contact
www.ucesm.net

AKTUALNY ZARZĄD UNII

Przewodniczący Unii

  • o. Giovanni PERAGINE, ccrsp

Wiceprzewodnicząca Unii

  • s. Viviana BALLARIN, op

Sekretarz Generalny:

  • s. Josyane Cluzel, Sister of Christ

Konsultorzy:

  • s. Ivanka MIHALJEVIC, ssfs.
  • o. Mariano SEDANO SIERRA, cmf

Z historii UCESM-u

Pierwsze Zebranie Plenarne, skupiające licznych przewodniczących i sekretarzy generalnych konferencji krajowych Europy Zachodniej, odbyło się w Paryżu w 1980 r. Stawiano sobie wówczas dwa pytania: 1. Czy widzimy potrzebę stworzenia Unii Europejskiej życia konsekrowanego? Wszyscy byli zgodni co do takiej potrzeby. 2. Chcemy jednej Unii dla kobiet i mężczyzn czy raczej dwie oddzielne? Wybrano pierwszą opcję. Mianowano tymczasowy komitet wykonawczy, który doprowadził do powstania UCESM-u.

Od 1980 do 1981 r tymczasowy komitet, w skład którego wszedł o. Luk De Hovre SJ, Przewodniczący Konferencji w Belgii (przewodniczący) i o. Jean Bonfils SMA (sekretarz) Sekretarz Generalny Konferencji we Francji, prowadził działania mające na celu zatwierdzenie przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego statutów Unii.

Do 1992 r. Sekretarze Generalni UCESM-u przebywali w swoich krajach. Pragnąc jednak być blisko miejsc, w których tworzyły się struktury europejskie, przystąpiono do utworzenia sekretariatu stałego w Brukseli. Protagonistami byli: s. Françoise Soury-Lavergne ODN – delegatka Sekretarzy Generalnych, o. Dargan z Irlandii i w 1993 r s. Marie Luz Galvan Sacro Cuore z Hiszpanii. Na sekretariat UCESM-u udostępniono część lokali należących do Konferencji belgijskich.

S. Françoise Soury-Lavergne w latach 1992-1995 zainicjowała sieć kontaktów z różnymi instytucjami i Kościołami w Europie.

Dotychczasowe Zebrania Plenarne i podejmowane tematy:
• Rzym 1983 – «Zebranie Plenarne w sprawie Statutów».
• Rzym 1985 – «Życie zakonne i młodzi dzisiaj».
• Madryt 1987 – «Wyzwanie radości: wkład życia zakonnego w jakość życia chrześcijańskiego».
• Malta 1989 – «Zakonnicy i laikat dla nowej ewangelizacji Europy».
• Lizbona 1991 – «Nowa Europa i trzeci świat. Jakie życie zakonne?».
• Olomouc (Czechy) 1993 – «Wzajemne relacje między biskupami i zakonnikami».
• Freising (Niemcy) 1995 – «Ewolucja i tożsamość życia zakonnego w Europie».
• Rzym 1997 – «Czynić sprawiedliwość w perspektywie chrześcijańskiej».
• Dubrovnik (Chorwacja) 1999 – «Wezwani by stać się błogosławieństwem».
• Salzburg (Austria) 2001 – «Przejdźcie na drugi brzeg! Nie lękajcie się!».
• Lublana (Słowenia) 2004 – «Rola życia zakonnego w formowaniu się etycznego sumienia w wielokulturowej Europie».
• Fatima (Portugalia) 2006 – «Życie zakonne dzisiaj: nasze życie duchowe wobec wyzwań w społeczeństwach europejskich».

Na przestrzeni 25 lat istnienia UCESM czyniła starania o pogłębioną refleksję nad życiem zakonnym i proponowała działania mające na celu pomóc zakonnikom Europy zrzeszonym w konferencjach krajowych nieść świadectwo życia Ewangelią; popierała współpracę i wzajemną pomoc między konferencjami poszczególnych krajów Europy oraz, wedle potrzeby, z różnymi organizacjami o zasięgu międzynarodowym sprzyjała koordynacji i współpracy między konferencjami poszczególnych krajów a Radą Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) i Komisją Episkopatów Wspólnoty Europejskiej.

M. Danuta Wróbel SNMPN

SPOTKANIA KONFERENCJI PRZEŁOŻONYCH WYŻSZYCH ŻEŃSKICH ZGROMADZEŃ ZAKONNYCH EUROPY ŚRODKOWEJ I WSCHODNIEJ

Tak zwane spotkania WSCHÓD zostały zainicjowane przez Polską Konferencję Przełożonych Wyższych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Celem tych spotkań było podzielenie się doświadczeniami z życia osób konsekrowanych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej po przełomie politycznym (przełom lat 80/90), a więc od momentu załamania się systemu totalitarnego. Dla wielu krajów było to wyjście Kościoła z katakumb na światło dzienne.

1993 – w WARSZAWIE
1995 – w BRATYSŁAWIE (Słowacja)