M. prow. Hilaria Hatko SSND
W duchu przebłagania za wszystko co było złe w naszym życiu wspólnotowym módlmy się:
* za brak troski o przyjęcie daru komunii od Boga
pieśń:
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny,
zmiłuj się nad nami i nad całym światem
* za odrzucenie wezwań do nawrócenia, do budowania jedności – komunii we wspólnocie: Święty Boże…
* za każdy dzień, w którym nie było w naszej wspólnocie postawy pojednania…
* za lekceważenie charyzmatu instytutu…
* za brak prawdziwego umiłowania powołania do budowania wspólnoty…
* za braki w przyjmowaniu różnorodności i inności…
* za każdy czyn, za każdy gest, w którym gasimy inicjatywę dobra…
* za wszelkie zaniedbania w modlitwie, we współdziałaniu, za przejawy nieżyczliwości i obojętności…
* za brak wdzięczności za wielorakie prace we wspólnocie…
* za brak pomocy wzajemnej i niedostrzeganie umęczenia innych…
* za pozostawienie cierpiących i chorych bez zainteresowania, bez duchowego wsparcia…
* za brak akceptacji wzajemnej, przejawy wynoszenia się nad innych, eksponowania siebie i indywidualizm…
* za wszelkie przesadne zabiegania o komfort fizyczny, psychiczny i zawodowy w życiu wspólnotowym…
* za przyznawanie pierwszeństwa własnym aspiracjom i wyborom bez uwzględnienia potrzeb innych czy wezwań apostolatu…
* za brak wysiłku w poszukiwaniu właściwej harmonii między dobrem jednostki, wspólnoty i pracy apostolskiej…
* za niewierności w małych sprawach i lekceważenie wysiłków innych…
* za słowa krytyki, która dzieli i burzy, za poddawanie się złym wpływom świata…
* za lekceważenie sprawy rozwoju instytutu przez własną opieszałość, oziębłość i obojętność…
* za indywidualizm, egocentryzm i wymagania stawiane wyłącznie innym…
(po chwili ciszy)
Do Ciebie, Boże w Trójcy Świętej Jedyny, pragniemy skierować nasze prośby:
Odpowiadamy: Kyrie, Kyrie eleison (2 razy)
* o umiłowanie własnego powołania, przyjęcie z wdzięcznością daru konsekracji i troskę o wierność Bogu…
* o coraz głębsze rozumienie wspólnoty jako miejsca Obecności Boga, jako daru i zadania…
* o umiejętność codziennego przebaczania i powrotu do Boga i siebie wzajemnie…
* o rozwój wspólnoty/ instytutu i możliwość kontynuowania posłannictwa dzięki nowym, odważnym członkom/ członkiniom…
* o umiejętność dostrzegania w innych dobra i dzielenia się z innymi otrzymanym dobrem…
* o bogate i serdeczne życie siostrzane/ braterskie zdolne „nosić ciężary” słabszych współsióstr i braci…
* o radosne czerpanie z życia wspólnotowego sił do służby apostolskiej…
* o otwartość, jako wspólnota, wobec ludzi cierpiących, ubogich, pokrzywdzonych…
* o autentyczną, samarytańską pomoc chorym i starszym współsiostrom / współbraciom…
* o wierność w modlitwie osobistej i wspólnotowej…
* o otwartość umysłu i serca wobec nowych zadań, wobec wszelkich inicjatyw wzywających do zmiany sposobu myślenia, wartościowania…
* o chętne dzielenie się we wspólnocie łaską daru wiary i nadziei…
* o taką miłość we wspólnocie, która staje się na co dzień przejrzystym znakiem miłości Boga…
* o oddawanie wszystkich dobrych sił dla wspólnego posłannictwa i budowania wspólnoty…
* o łaskę właściwej oceny daru powołania i wdzięczności za każde dobro otrzymywane we wspólnocie na co dzień…
* o rozbudzanie w sobie wdzięczności za dar naszego instytutu dla Kościoła Powszechnego…
