W katedrze siedleckiej 17 maja (w sobotę) 2025 roku, Siostry ze Zgromadzenia „Jedność” pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus podczas uroczystej Eucharystii świętowały Jubileusz 100-lecia kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza,
w który wpisała się również 100 rocznica powstania Zgromadzenia.
Przed Mszą świętą, w multimedialnej prezentacji została przypomniana historia życia św. Teresy z Lisieux. Z kolei życie założyciela siedleckiego Zgromadzenia, księdza kan. Andrzeja Mazurkiewicza, przedstawił historyk dr Rafał Dmowski.
Dziękczynnej Eucharystii przewodniczył biskup siedlecki Kazimierz Gurda, a współkoncelebrowało czterech biskupów i 58 kapłanów z różnych diecezji w Polsce. Homilię wygłosił o. Krzysztof Górski, karmelita bosy, przeor klasztoru w Przemyślu. Kaznodzieja wskazał, że najgłębsze tajemnice swego serca Pan Bóg objawia tym, którzy przychodzą do Niego z sercem dziecka. Taką odwagę miała w sobie św. Teresa. Stawała przed Bogiem – z prostotą, radością i ufnością, wchodząc z Nim w niepowtarzalną, intymną relację dziecka ze swoim tatą.
Cała historia waszego zgromadzenia, drogie siostry, to historia Boga, który nie bawi się w wyszukiwanie tego, co wielkie, znaczące. On wybiera to, co małe. Jemu wystarczy ziarenko gorczycy, minimalna wiara człowieka, minimalna ufność. Wystarczyły Mu te trzy pobożne kobiety, które przyszły do swojego proboszcza i powiedziały: „chcemy służyć Kościołowi” – mówił karmelita, przypominając skromne początki zgromadzenia i kolejne etapy rozwoju pod opieką ks. kan. A. Mazurkiewicza oraz salezjanów: ks. Leona Walaszka i ks. Józefa Gregorkiewicza.
Kaznodzieja podkreślił, że najważniejszą spuścizną św. Teresy od Dzieciątka Jezus jest myśl, by stać się dzieckiem w dłoniach Ojca. – Największe dzieła, jeśli nie są czynione ze względu na Niego i ze względu na Kościół, a ich treścią nie jest miłość, mogą być największym bałwochwalstwem człowieka.
W waszej duchowości, drogie siostry, piękne jest to, że, podejmujecie małe zadania, które są widoczne tylko dla Boga. Ojciec widzi w skrytości – mówi św. Teresa – i bardziej zwraca na intencję uwagę niż na wielkość uczynku. Więc nie starajcie się o nic innego, jak tylko o to, żeby codziennie poznawać Go jako Ojca, który niesie was w swoich rękach – podkreślił kaznodzieja. Także przypomniał, że Bóg wybiera to, co małe i proste. On chce pokazać, że w naszym życiu istotne jest tylko to, co jest Jego darem, Jego łaską, gestem Jego miłości. Życzył siostrom, by za pośrednictwem swojej Patronki wymadlały łaski, które przed śmiercią Mała Tereska obiecała wykradać z nieba i zsyłać niczym deszcz róż.
Na zakończenie bp Kazimierz Gurda podziękował siostrom za dotychczasową apostolską posługę w diecezji i życzył zgromadzeniu nowych powołań, aby nadal realizowało charyzmat zgromadzenia i żyło duchowością swojej Patronki. Penitencjaria Apostolska udzieliła odpustu zupełnego uczestnikom świętowanych Jubileuszy stulecia kanonizacji i powstania zgromadzenia.
Natomiast przełożona generalna Zgromadzenia Matka Hanna Redzik w podziękowaniu wyraziła wdzięczność Panu Bogu za dar istnienia Zgromadzenia, za swoje i współsióstr powołanie oraz podziękowała uczestnikom liturgii za obecność i dar Eucharystii, prosząc św. Teresę, aby nie szczędziła łask swojego wstawiennictwa i zesłała tak, jak obiecała, deszcz róż, wprost do serc wszystkich zgromadzonych.
Naszym założycielem jest ks. kanonik Andrzej Mazurkiewicz kapłan diecezji siedleckiej. Potocznie nazywamy się – Siostry Tereski. Nie nosimy habitu, aby z większą swobodą, bez wyróżniania się realizować swoje posłannictwo. Staramy się z Bożą pomocą, cichą modlitwą, ofiarą i świadectwem życia pomagać ludziom w dążeniu do doskonałości. Pracujemy w różnych zawodach i instytucjach zarówno kościelnych jak i świeckich m.in. w służbie zdrowia, w szkołach, w parafiach, w strukturach diecezjalnych. Posługujemy jako katechetki, pielęgniarki, organistki, kucharki.
W naszym charyzmacie akcentujemy bardziej postawę wewnętrzną niż działanie. W codzienności świata staramy się iść małą drogą, uświęcać się przez codzienne, zwyczajne czynności, wykonywać z wiarą i miłością każde „drobne nic”. W pracy nad sobą kierujemy się zasadami małej drogi duchowego dziecięctwa naszej Patronki. Głównym wyznacznikiem tej drogi są miłość, bezgraniczna ufność w Boże miłosierdzie, pokora, prostota oraz częste składanie Jezusowi małych dowodów miłości podczas codziennych zajęć. Za przykładem naszej Patronki pragniemy wspierać Kościół w Jego misji apostolskiej.
Codziennie rano przez pośrednictwo św. Teresy z Lisieux ofiarujemy i oddajemy Bogu wszystkie czynności dnia, odmawiając modlitwy ku Jej czci z naszego modlitewnika. Każdy wtorek jest dniem poświęconym czci i modlitwie naszej Patronce. Wyśpiewane Te Deum laudamus było naszym dziękczynieniem Bogu za kanonizację i dar istnienia naszego Zgromadzenia, któremu patronuje św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Po uroczystej Eucharystii Goście spotkali się przy wspólnym stole na agapie.
