III DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO – 2 luty 1999 – sprawozdanie z niektórych Zgromadzeń Zakonnych

ZGROMADZENIE SIÓSTR ADORATOREK KRWI CHRYSTUSA (Wrocław)

Dzień ten był obchodzony bardzo uroczyście w łączności z wszystkimi osobami konsekrowanymi w każdej
z naszych wspólnot.
* Tam, gdzie było to możliwe siostry uczestniczyły w celebracjach diecezjalnych, które miały przeważnie miejsce w kościołach katedralnych.
* W tym czasie, wykorzystując czas ferii zimowych zorganizowano skupienia dla dziewcząt, z którymi siostry dzieliły się świadectwem swojego życia jako osoby konsekrowane.
* Do naszych wspólnot były zapraszane dziewczęta. Starałyśmy się otworzyć drzwi naszych domów, aby w ten sposób przybliżyć, zwłaszcza młodzieży żeńskiej, ideał życia konsekrowanego.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ALBERTYNEK

Zgromadzenie nasze żywi głęboką wdzięczność dla Ojca Świętego Jana Pawła II za ustanowienie Dnia Życia Konsekrowanego w święto Ofiarowania Pana Jezusa 2 lutego. Wdzięczność tę wyrażamy w codziennej gorącej modlitwie za Ojca świętego i we wszystkich Jego intencjach.

Dzień Życia Konsekrowanego przeżywa Zgromadzenie corocznie w bliskiej łączności z Bożą Matką pierwszą Konsekrowaną Bogu, która uważana jest za Fundatorkę Zgromadzenia. Wspólnie z Maryją dziękujemy Bogu radosnym „Magnificat” za wielki dar życia zakonnego. W oparciu o relacje poszczególnych wspólnot domowych całego Zgromadzenia, obchody III Dnia Życia Konsekrowanego wyglądały następująco:

1. W niedzielę poprzedzającą Dzień Życia Konsekrowanego czytany był w kościołach i kaplicach list Episkopatu Polski na temat życia zakonnego, który ukazał głębokie treści dotyczące istoty i znaczenia życia konsekrowanego w Kościele.

2. W dniu 2 lutego we wszystkich domach siostry odprawiły rozmyślanie na temat życia zakonnego i naszej wierności ślubom świętym, w oparciu o teksty wybrane z dokumentów o życiu konsekrowanym, szczególnie „Redemptionis Donum” i „Vita Consecrata”. Modlitwa brewiarzowa w większych wspólnotach, zwłaszcza w domach formacyjnych była śpiewana, ubogacona licznymi wezwaniami wstawienniczymi, wypowiadanymi przez siostry. Siostry modliły się dużo o nowe powołania i o wierność dla powołanych.

3. Na wszystkich placówkach, w kaplicach była odprawiona Msza święta w intencji sióstr, podczas której siostry odnowiły śluby zakonne. W homilii księża podkreślali wartość i piękno życia konsekrowanego jako pełnego oddania się Bogu i Kościołowi. Liturgia Mszy św. była połączona z poświęceniem gromnic. Siostry składały śluby z zapalonymi świecami w ręku, co dodało uroczystego charakteru chwili. W niektórych kaplicach księża celebransi składali siostrom od ołtarza życzenia z okazji tego święta.

4. W kilku placówkach, po wcześniejszym uzgodnieniu z księdzem proboszczem siostry nasze uczestniczyły we wszystkich Mszach odprawianych w parafialnych kościołach, wykonując oprawę liturgiczną, a homilie były głoszone przez księży na temat życia zakonnego, ze szczególnym podkreśleniem wielkiej roli sióstr zakonnych w życiu parafialnym.

5. Siostry naszego Zgromadzenia jako delegatki poszczególnych placówek wzięły także udział w uroczystych Mszach świętych odprawianych pod przewodnictwem Księży Biskupów w katedrach lub w bazylikach, podkreślając swą obecnością wspólnotowy wymiar życia konsekrowanego. Celebracje Eucharystii były na ogół bardzo uroczyste. Podczas nich siostry z różnych Zgromadzeń ponowiły śluby według wspólnej formuły w niektórych miejscach po Mszy świętej była adoracja Najświętszego Sakramentu połączona z okazją do spowiedzi, w innych zaś miastach po Mszy świętej odbyła się agapa wspólnie z Księdzem Biskupem.

6. W dniu 2 lutego we wszystkich placówkach Zgromadzenia zachowany był świąteczny charakter dnia z całodzienną rekreacją. Siostry były tylko przy najkonieczniejszych zajęciach (kuchnia czy obsługa chorych), dlatego miały więcej czasu na indywidualną modlitwę. Cała wspólnota przeżyła ten dzień w bardzo radosnej atmosferze siostrzanej miłości i świadczeniu dobroci. W domach większych, gdzie przebywają siostry starsze wiekiem i chore, młodsze odwiedziły infirmerię, wnosząc tam radosny uśmiech poprzez urządzenie wesołej rekreacji.

7. W niektórych placówkach w Dniu życia Konsekrowanego siostry dodatkowo odwiedziły ludzi samotnych i chorych w domach prywatnych, by w duchu naszego charyzmatu spełnić posługę miłości, dając tym świadectwo o pięknie życia oddanego służbie chorym i cierpiącym. Oprócz wyżej podanych obchodów Dnia życia Konsekrowanego jakie miały miejsce niemal we wszystkich placówkach Zgromadzenia, w niektórych naszych wspólnotach podjęto następujące inicjatywy z okazji tego święta:
* całodzienna adoracja dziękczynna za dar życia konsekrowanego urządzona w przeddzień święta 2 lutego,
* zakończenie Dnia Życia Konsekrowanego wspólnie odprawionym rachunkiem sumienia z naszej wierności życiu zakonnemu,
* złożenia daru ofiarnego podczas Mszy św. na rzecz misji, z okazji Dnia Życia Konsekrowanego,
* w celu podkreślenia więzi międzyzakonnej, po Mszy św. odprawionej w katedrze, zorganizowano wspólne spotkanie wszystkich sióstr przy herbacie, spędzając czas w radosnej atmosferze.

Święto 2 lutego przeżywane jako Dzień życia Konsekrowanego daje wszystkim siostrom okazję pogłębienia wdzięczności Bogu za dar powołania zakonnego, zespala w miłości siostrzanej poszczególne Zgromadzenia zakonne, oraz zacieśnia więź międzyzakonną pomiędzy wielką rodziną zakonną w naszej Ojczyźnie.

ZGROMADZENIE SIÓSTR CÓREK BOŻEJ MIŁOŚCI (Kraków)

• W Domu Prowincjalnym w Krakowie odbyło się Misterium o Matce Bożej przygotowane i wykonane przez młodzież katolickiego LO prowadzonego przez ks. Franciszka Płaczka na Pędzichowie. Po zakończeniu Misterium Siostry zorganizowały spotkanie dla młodzieży i udzieliły informacji na temat Zgromadzenia.
• W dniu 2. 02. w poszczególnych domach zostały odprawione rano uroczyste Msze św., podczas których siostry odnowiły śluby z pobożności.
• W ciągu dnia każda siostra w porze najbardziej dla niej odpowiedniej spędziła pewien czas na modlitwie indywidualnej w kaplicy, dziękując Bogu za dar powołania zakonnego, prosząc równocześnie o łaskę wierności i wytrwania w miłości Boga i Zgromadzenia aż do śmierci.
• W godzinach wieczornych siostry uczestniczyły w uroczystej Mszy św. dla osób konsekrowanych w Bazylice Mariackiej w Krakowie i innych miastach, gdzie takie Msze św. były organizowane.

ZGROMADZENIE SIÓSTR CÓREK MARYI NIEPOKALANEJ (Nowe Miasto n/Pilicą)

Dzień Życia Konsekrowanego w naszym Zgromadzeniu był obchodzony w atmosferze modlitwy uwielbienia i dziękczynnej za dar powołania w wymiarze osobistym i wspólnotowym. We wspólnotach, które posiadają kaplicę, w tym dniu została odprawiona Msza św. o wierność charyzmatowi Zgromadzenia.

Na ten dzień Przełożona Generalna wystosowała list okólny wraz z konferencją ascetyczną. W domu głównym Zgromadzenia Dzień Życia Konsekrowanego poprzedziły siedmiodniowe rekolekcje, zakończone pierwszą profesją zakonną oraz ponowieniem ślubów. Siostry uczestniczyły w ogólnodiecezjalnych obchodach, gromadząc się wokół biskupa diecezji.

ZGROMADZENIE SIÓSTR CÓREK NAJCZYSTSZEGO SERCA N. M. P. (Nowe Miasto n/ Pilicą)

Dzień Życia Konsekrowanego w Zgromadzeniu Zakonnym Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny przeżywały Siostry w duchowej łączności z Ojcem Świętym Janem Pawłem II i osobami konsekrowanymi na całym świecie. Dały temu wyraz w modlitwie indywidualnej i wspólnotowej.

W tym celu, w czwartek poprzedzający 2 luty, w domu formacyjnym zorganizowano adorację w duchu wdzięczności za dar powołania zakonnego. Posłużono się fragmentami wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II na Dzień Życia Konsekrowanego z 1997 roku.

Odczytano: List Ojca świętego z 1997 r. zapowiadający Dzień Życia Konsekrowanego po raz pierwszy w całym Kościele, a także homilię papieża Jana Pawła II z dn. 2 II 1984 r. do osób konsekrowanych przybyłych do Rzymu na Jubileusz Odkupienia, zatytułowaną: „Światu potrzebny jest „sprzeciw” zakonnej konsekracji”.

W innych domach Zgromadzenia w wigilię 2 lutego zgłębiano tematykę życia konsekrowanego, dobierając teksty do wspólnotowych czytań w refektarzu.

Kilka dni poprzedzające dzień 2 lutego, Siostry w domach Zgromadzenia odmawiały różaniec w intencji osób konsekrowanych.

Zaofiarowano również Drogę Krzyżową.

Jedna z Sióstr na katechezach podjęła tematy: „Osoby konsekrowane w Kościele”.

Dzień 2 lutego w Zgromadzeniu stał się dziękczynieniem za dar życia konsekrowanego w Kościele i za łaskę naszego powołania na drogę rad ewangelicznych. W takiej intencji w kaplicach naszych zakonnych domów sprawowana była uroczysta Eucharystia z dobranym śpiewem liturgicznym.

W tym dniu Siostry odnowiły profesję zakonną. Wyrazem wdzięczności Bogu za dar konsekracji był zorganizowany w Domu głównym montaż słowno-muzyczny. Siostry podkreśliły istotę, cel i rolę jaką pełni osoba Bogu poświęcona.

Również tam, gdzie było to możliwe Siostry czynnie włączyły się w diecezjalne uroczystości (Częstochowa, Drohiczyn, Łomża, Łowicz, Siedlce, Warszawa). Uczestniczyły w Eucharystii, a także wspólnym siostrzanym posiłku. Na tych uroczystościach ks. bp Jan Wiktor Nowak dokonał promocji karty uczestnictwa osób konsekrowanych w duchowym przygotowaniu do wizyty Jana Pawła II w Diecezji Siedleckiej.

Dom generalny w Nowym Mieście przeżył też wspólną Eucharystię w kościele OO. Kapucynów, w obecności Generała Zakonu o. John Corriveau, sprawowaną przy relikwiach bł. o. Honorata Koźmińskiego, we wspólnocie Braci i Sióstr Zakonów franciszkańskich.

Również w tym dniu, Siostry czynnie uczestniczyły we Mszy św. w kościele parafialnym. Przygotowały oprawę liturgiczną i stosowny śpiew.

Siostry nowicjuszki pogłębiając świadomość misji apostolskiej, chętnie podjęły inicjatywę odwiedzania ludzi chorych na terenie parafii i akcję tę kontynuują.

Można powiedzieć, że Dzień Życia Konsekrowanego stał się wezwaniem skierowanym do Sióstr, by bardziej przeżywały swoje poświęcenie się Bogu i mogły powtórzyć za papieżem Janem Pawłem II, „nie tylko należycie do Chrystusa, ale staliście się Chrytusem” (Adhortacja „Vita Consecrata”, 110).

ZGROMADZENIE SIÓSTR SZKOLNYCH DE NOTRE DAME (Opole)

We wszystkich domach zakonnych naszej prowincji siostry obchodziły uroczyście trzeci z kolei Dzień Życia Konsekrowanego, 2 lutego 1999 roku.

1. We wszystkich kaplicach domowych siostry uczestniczyły w uroczystej Mszy św. dziękczynnej za dar życia konsekrowanego. Podobnie Liturgia Godzin była uroczysta i specjalnie na ten dzień przez siostry przygotowana.

2. Siostry wszystkich domów zakonnych – nawet odległych od miasta biskupiego – uczestniczyły w uroczystościach w katedrze, tj. w uroczystej Mszy św. celebrowanej lub koncelebrowanej przez biskupów, oraz w innych nabożeństwach dla osób konsekrowanych, a także specjalnie przygotowanych konferencjach ascetycznych. Ponadto – w Opolu siostry domu prowincjalnego przygotowały i poprowadziły w katedrze nabożeństwo ku czci Boga Ojca; – siostry w Bielsku-Białej w tym dniu zaprosiły celebransów i wszystkie siostry innych zgromadzeń zakonnych, po nabożeństwie w katedrze, na posiłek do swego domu zakonnego.

3. Siostry kilku naszych domów zakonnych zaprosiły grupę dziewcząt do uczestnictwa w obchodzie Dnia Życia Konsekrowanego: np. w Krzydlinie Małej wyjechały z dziewczętami do Wrocławia na Mszę święta celebrowaną przez Ks. Kardynała, zaś w swoim domu zakonnym wygłosiły dla dziewcząt pogadankę, o życiu konsekrowanym i przygotowały dla uczestniczek poczęstunek.

4. Siostry domu zakonnego w Katowicach, na zaproszenie Ks. Arcybiskupa, uczestniczyły w niedziele, poprzedzającą dzień 2 lutego we wszystkich Mszach św. w kościele parafialnym; przemawiały do wiernych na temat życia konsekrowanego, prowadziły liturgię słowa Bożego: czytania mszalne, psalm responsoryjny oraz Modlitwę Wiernych.

5. W domu prowincjalnym Siostry na dużej ozdobnej planszy umieszczały indywidualnie kartki ze słowami wdzięczności za szczególne łaski w swoim własnym życiu konsekrowanym i podzieliły się w ten sposób swoim osobistym, radosnym przeżywaniem swojego powołania. Planszę z wypowiedziami sióstr wykorzystano później w rekolekcjach dla dziewcząt, jako świadectwo osób konsekrowanych.

6. W niektórych domach siostry obchodziły w dniu 2 lutego z szczególna radością i dziękczynieniem jubileusz swej profesji zakonnej.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. DOMINIKA (Kraków)

Obchody Dnia życia Konsekrowanego, w naszym Zgromadzeniu

* z tej okazji został wystosowany do wszystkich sióstr list okólny, podejmujący tematykę tego święta;
* odbyła się seria rekolekcji w kilku domach;
* siostry licznie uczestniczyły w swoich parafiach i w katedrach we Mszach św. celebrowanych na tę okazję.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. ELŻBIETY

Prowincja Nysa

Już po raz trzeci, wraz z całym Kościołem, Siostry Prowincji Nyskiej Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety w dniu 2 lutego obchodziły Dzień Życia Konsekrowanego.

Jednakże już po raz XVI Święto Ofiarowania Pańskiego było w Diecezji Opolskiej dniem skupienia osób konsekrowanych wszystkich Zgromadzeń i dniem modlitw w intencjach Ojca Świętego Jana Pawła II.

Dzień 2 lutego 1984 r., Uroczystość Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, był odpustowym dniem Jubileuszowego Roku Odkupienia. W łączności z Ojcem Świętym Janem Pawłem II zakonnicy i siostry zakonne całej Diecezji zgromadzili się w katedrze opolskiej, gdzie ks. bp ordynariusz Alfons Nosso1, w koncelebrze z około 50 kapłanami-zakonnikami, celebrował Mszę św. i wygłosił homilię, po której, przy zapalonych świecach, osoby konsekrowane odnowiły śluby zakonne. Od tego czasu każdego roku w dniu 2 lutego osoby zakonne spotykały się w sercu Diecezji na międzyzakonnym dniu skupienia i ofiarowały modlitwy, cierpienia, pracę w intencjach Ojca Świętego.

Także w tym roku Siostry wszystkich Zgromadzeń zakonnych zebrały się w katedrze opo1skiej , by o godz. 10.00 Mszą św. w intencji osób konsekrowanych, odprawioną. przez ks. bpa Jana Kopca w koncelebrze z ks. prałatem Zygmuntem Nabzdykiem i o. Henrykiem Kałużą SVD, rozpocząć wspólne świętowanie Dnia Życia Konsekrowanego. Po homilii siostry odnowiły śluby zakonne wg wspólnej formuły odnowienia ślubów zakonnych.

Następnie w domu katechetycznym, po przerwie na spotkania, rozmowy, posiłek, o. Henryk Kałuża wygłosił konferencję o pełnieniu wo1i Boga Ojca przez Syna Bożego i przez osobę zakonną. Po południu Siostry przeszły do katedry na wspólne Nieszpory z rozważaniami o Bogu Ojcu. Na zakończenie Nabożeństwa o. Henryk Kałuża udzielił błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. W modlitewnym spotkaniu Sióstr w Opo1u brały udział Siostry niemalże wszystkich placówek naszej prowincji, mimo licznych w tym dniu obowiązków zakrystianek i pomimo trwających w tym czasie reko1ekcji zakonnych.

Chociaż dzień 2 lutego, także dla wielu Sióstr, jest dniem pracy św. Liturgia tego dnia, zapalona świeca, odnowienie ślubów z pobożności, świadomość, że jest to Dzień Życia Konsekrowanego wniosły w nasze życie radość i wdzięczność za dar powołania zakonnego, za miłość Boga Ojca, której nieustannie doświadczamy, za Maryję – pierwowzór osoby konsekrowanej.

Prowincja Poznańska

Do Dnia Życia Konsekrowanego jako wspólnota przygotowałyśmy się przez pogłębienie złożonych Panu Bogu ślubów – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. W tym celu posłużył nam komentarz dostarczony z naszego Domu Generalnego lub też inne dobre pozycje książkowe traktujące na temat życia zakonnego, z których korzystałyśmy na czytaniu duchownym.
Gdzie to było możliwe, w niedzielę przed Dniem Życia Konsekrowanego 31 stycznia siostry w parafach, w których pracują, wygłaszały krótką prelekcję na temat życia konsekrowanego i zorganizowano wieczornice.

W dniu 2 lutego – szczególnie w większych domach – została odprawiona Msza św. dziękczynna na łaskę powołania zakonnego i za Ojca Świętego. Siostry, które tylko mogły brały udział we Mszy św. odprawianej w Katedrach, a następnie skorzystały z zaproszenia na posiłek przygotowany w Seminariach Duchownych.

Na spotkaniu z siostrami przełożonymi zostały też wysunięte inne inicjatywy takie jak:
– Modlitwa i cierpienie starszych i chorych sióstr za kapłanów i o nowe powołania.
– Szczególna modlitwa połączona z postem w każdy czwartek przed I piątkiem miesiąca w celu uproszenia nowych powołań kapłańskich, misyjnych i zakonnych oraz o większą gorliwość w życiu zakonnym.
– Pielgrzymka do św. Józefa Kaliskiego i Matek Założycielek, by uprosić nowe powołania i jak najlepiej przygotować się do Jubileuszu III Tysiąclecia.
– Troskliwie zająć się ubogimi i rodzinami wielodzietnymi przez pomoc materialną lub duchową – w zależności od potrzeb i możliwości.
– Organizowanie spotkań z młodzieżą i rekolekcji młodzieżowych przy naszych wspólnotach.

Prowincja Toruńska

Uroczystość Dnia Życia Konsekrowanego, w 2 lutego br., odbywały się Kościołach Katedralnych. Siostry naszej prowincji uczestniczyły w tych Uroczystościach bardzo licznie; włączały się czynnie w oprawę liturgiczną (czytanie lekcji, śpiew międzylekcyjny, udział w procesji darów ofiarnych).

Siostry, które uczestniczyły w tym czasie w dorocznych rekolekcjach, przybyły do Katedry w Toruniu, specjalnie najętym autokarem; przy tej okazji wraz z naszymi siostrami, przyjechały siostry z dw6ch innych Zgromadzeń.

Wiadomo nam również, że siostry tutejszej prowincji włączyły się w przygotowanie wspólnego posiłku, który miał miejsce po zakończeniu nabożeństwa.

Na zakonną Uroczystość dnia 2 lutego br., siostry wyćwiczyły pieśni do Matki Bożej.

Prowincja Wrocławska

Po raz trzeci wraz z całym Kościołem obchodziłyśmy w uroczystość Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego, Dzień Życia Konsekrowanego.

W Prowincji Wrocławskiej sióstr elżbietanek na dzień ten poświęcony pogłębieniu i przeżywaniu tajemnicy powołania złożyły się następujące poczynania:

* Na Mszy św. konwentualnej we wszystkich wspólnotach odnawiałyśmy z pobożności nasze śluby zakonne.
* Siostry, które mogły wzięły udział w uroczystej koncelebrowanej Mszy św. w swoich kościołach katedralnych (we Wrocławiu, Legnicy, Zielonej Górze).
* W czasie tej Mszy św. razem z wszystkimi siostrami zakonnymi i Ojcami różnych Zgromadzeń – uroczyście odnowiłyśmy swoje oddanie się Jezusowi.
* We wszystkich naszych wspólnotach była wieczorem przeprowadzona godzina adoracji w klimacie dziękczynienia za otrzymaną łaskę powołania do naszego Zgromadzenia.
* W kręgach poszczególnych wspólnot w ramach świątecznego spotkania, siostry dzieliły się refleksjami nad przeżywaną. tajemnicą. powołania.

Nie da się ukryć, że przeżywając Dzień Życia Konsekrowanego, serca nasze kierowały się z wdzięcznością ku Osobie Ojca Świętego Jana Pawła II, który nieustannie porywa serca nasze ku wdzięczności za łaskę powołania, a w szczególności za dar Adhortacji Vita Consecrata.
Wdzięczne jesteśmy Bogu za dar Ojca Świętego Jana Pawła II, łączymy się z Jego Osobą, polecając dobremu Bogu wszystkie Jego intencje.

Z okazji Dnia Życia Konsekrowanego dziękujemy też Przewielebnym Matkom za ofiarną posługę w Konsulcie dla dobra całego Kościoła Powszechnego i w Polsce oraz dla dobra naszych Zgromadzeń zakonnych.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. ELŻBIETY III ZAKONU ŚW. FRANCISZKA (Cieszyn)

Dzień Życia Konsekrowanego przeżywamy w duchu wdzięczności za dar powołania zakonnego oraz odpowiedzialności za dochowanie wierności. W szczególny sposób pamiętamy i modlimy się za Ojca Świętego Jana Pawła II.

Większa część Sióstr uczestniczy w między zakonnym modlitewnym spotkaniu w katedrze w diecezji na terenie której znajduje się dom Zgromadzenia. Pozostałe Siostry łączą się duchowo pozostając w miejscach swej pracy.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚWIĘTEGO FELIKSA Z KANTALICJO (Warszawa)

Przełożona Prowincjalna skierowała do wszystkich wspólnot lokalnych w Prowincji list z dnia 28 grudnia 1998 r., w którym zaapelowała o głębokie przeżycie Dnia Osób Konsekrowanych. Zachęciła siostry, by dzień ten przeżyć w duchu dziękczynienia za dar powołania i felicjański charyzmat, jak też by licznie wzięły udział w liturgii sprawowanej 2 lutego w katedrach diecezjalnych.

Kilka sióstr z warszawskich wspólnot uczestniczyło we Mszy świętej w kościele św. Krzyża w Warszawie, w dniu 31 stycznia. Większość sióstr łączyła się w modlitwie drogą radiową.

W czasie bliskim dnia 2 lutego, siostry przeżywały spotkanie wspólnoty na temat życia konsekrowanego, na podstawie Pisma świętego, dokumentów Kościoła, Vita Consecrata, sięgnęły również do pism naszej Założycielki, bł. Marii Angeli i dzieliły się swoimi refleksjami. Przeżywane w tym czasie studium Konstytucji dotyczyło wierności naszemu felicjańskiemu charyzmatowi.

Siostry chore podjęły intencję ofiarowania swojego cierpienia modląc się o nowe powołania w Kościele i do Zgromadzenia.

W dniu 2 lutego, ze wszystkich 32 wspólnot lokalnych naszej Prowincji, siostry uczestniczyły we Mszy świętej sprawowanej w katedrach przez miejscowych Biskupów. W niektórych wspólnotach niezbyt liczny udział sióstr spowodowany był zachorowaniami na grypę bądź blokadą dróg.

W wielu lokalnych wspólnotach siostry włączyły mieszkańców parafii i środowisk w przeżycie Dnia Osób Konsekrowanych. Siostry głosiły prelekcje dotyczące powołania i życia zakonnego, przeprowadzały katechezy na temat powołania. Przed kościołami umieściły gazetki z informacją o życiu zakonnym. Podczas Mszy św. sprawowanych w kościołach parafialnych, w intencji osób konsekrowanych, siostry włączyły się w Liturgię Słowa oraz czytały przygotowane wcześniej komentarze.

W dniu 2 lutego, bądź blisko tego dnia, w kaplicach wszystkich domów lokalnych sprawowana była Msza święta w intencji osób konsekrowanych, a po homilii siostry odnawiały śluby. Siostry postarały się o bogatszą oprawę liturgiczną Mszy świętej i Liturgii godzin. W tym dniu przeżywały wspólną uroczystą rekreację podkreślając tym wspólnotowy wymiar życia konsekrowanego.

Uroczystszy charakter nadały również wspólnej modlitwie różańcowej. W Domu Prowincjalnym siostry uczestniczyły w Liturgii Słowa Bożego zgłębiając biblijny sens powołania.

W kilku domach, gdzie prowadzimy instytucje, odbyła się całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu w duchu dziękczynienia za dar oblubieńczego przymierza z Chrystusem. Do modlitwy zaproszeni zostali mieszkańcy i pracownicy instytucji, do których wygłoszone zostało słowo na temat życia konsekrowanego.

Dzień 2 lutego siostry starały się przeżyć w duchowej łączności z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Siostry nasze pracujące obecnie w Rzymie uczestniczyły w liturgii Święta Ofiarowania Pańskiego w bazylice św. Piotra.

ZGROMADZENIE SIÓSTR FRANCISZKANEK MARYI NIEUSTAJĄCEJ POMOCY (Krzyżanowice)

W trzecim roku bezpośredniego przygotowania do wielkiego Jubileuszu Roku 2000, zgodnie z wytycznymi Kościoła, tegoroczne przygotowania do Dnia Życia Konsekrowanego przebiegały w naszym Zgromadzeniu w duchu rozważań tajemnicy Boga Ojca, którego objawił nam Jego Syn – Jezus Chrystus. W czasie uroczystej Mszy św. dziękowałyśmy Bogu Ojcu za dar Jego miłości, która wyraża się także w naszym powołaniu. Podczas Eucharystii odnowiłyśmy śluby zakonne. Razem z Maryją prosiłyśmy, by nasze życie, czyny i słowa były świadectwem oddania się Bogu. W tym roku, Dzień Życia Konsekrowanego przypadł we wtorek. Jest to w naszym Zgromadzeniu dzień nieustannej nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Podczas wieczornego nabożeństwa, razem z Maryją, „która potrafi przyjąć wolę Boga i wierzyć wbrew nadziei”, a przez to być wzorem doskonałej miłości Boga i przykładem poświęcenia się Jemu i drugiemu człowiekowi, dziękowałyśmy Bogu za Jego miłość, za dar Kościoła, życia konsekrowanego, powołanie i nasze Zgromadzenie. Przez Jej matczyne dłonie prosiłyśmy za cały Kościół, za Ojca św., wszystkie osoby konsekrowane i o nowe powołania. Delegatki poszczególnych Domów na terenie diecezji opolskiej brały udział we Mszy św., w katedrze opolskiej, która skupiła tego dnia w swoich murach osoby konsekrowane całej diecezji.

ZGROMADZENIE SIÓSTR FRANCISZKANEK OD CIERPIĄCYCH (Warszawa)

Do przeżycia tego wyjątkowego Święta, Siostry całego Zgromadzenia przygotowywały się przez odprawienie 3-dniowej nowenny, której treścią było Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni.

W Domu Głównym, Przełożona Generalna M. Maria Kutyła, antycypując świętowanie trzeciego Dnia Życia Konsekrowanego już 31 stycznia zorganizowała spotkanie ze wszystkimi Siostrami tegoż Domu. Na program złożyły się: Słowo wprowadzające Matki Generalnej, Misterium o Matce Bożej i Quiz na temat Różańca św. przygotowane przez młode Siostry. W dniu 2 lutego odbyło się drugie spotkanie Sióstr, również pod przewodnictwem Matki Generalnej, poświęcone ono było „Przesłaniu Ojca Świętego Jana Pawła II,” które skierował do osób konsekrowanych w dniu 4 czerwca 1997 r. w Kielcach.

Ponadto, te Siostry, które mogły uczestniczyły we Mszy św. celebrowanej przez Pasterza diecezji w Katedrze.

W większych Wspólnotach domowych Siostry Przełożone zamówiły z racji naszego Święta Mszę św. w intencji dziękczynnej, przebłagalnej i prośby.

Z tej okazji Siostry otrzymały Komunię św. pod dwiema postaciami oraz odnowiły swoje śluby.
Przewidziany był też czas na adorację Najświętszego Sakramentu w poszczególnych Kaplicach domowych. Połączona ona była z medytacją nad wybranymi fragmentami Pisma Świętego, dokumentów Ojca Świętego mówiących o łasce powołania i życiu konsekrowanym.
Siostry sięgały również do Konstytucji Zgromadzenia oraz pism swoich Założycieli.

Dla przykładu przytoczę wypowiedź naszej Założycielki Matki Kazimiery Gruszczyńskiej na temat łaski powołania: „Największym darem jest powołanie, a procentowanie tego zależy od naszej wierności, ustawicznej pracy, a nade wszystko od ukochania świętego zadania swego. Wiemy z doświadczenia, że jeśli czegoś usilnie pragniemy, wtedy i ciężaru nie odczuwamy, aby tylko dojść do celu. Niech każdy dzień nie osłabia, ale wzmacnia ducha gorliwości. Wiek niech nie będzie murem obronnym, ale przeciwnie, głosem wołającym: śpiesz się, korzystaj z każdej chwili”.

O tym, jak ceniła sobie bardzo łaskę powołania niech posłuży jeszcze inny tekst wyjęty z Jej wypowiedzi: „Najdroższym moim Siostrom ku pamięci o dniu dzisiejszym. Wielki, święty jest on dla mnie, jest bowiem rocznicą zaofiarowania się na służbę Bożą w Kozienicach dnia 11 XII 1869 r. w czasie Mszy św. przed ołtarzem Niepokalanego Poczęcia NMP w godzinie między 7-8. Dziś dopełniły się dni 50-lecia. Wielki Dzień Miłosierdzia Bożego, jak umiałam składałam swe nieudolne dziękczynienia za ten nadmiar łaski Bożej, że mnie powołać i tyle lat znosić raczył. Ile mego ducha stać, modliłam się za moje ukochane Siostry, obejmując sercem wszystkie domy, żebrałam dla nich o łaskę ducha zakonnego, by gorliwość o chwalę Bożą z każdym dniem się wzmagała, panował duch poświęcenia, miłości wzajemnej i bliźniego, a materializm nie miał ponęty”.

Czytane i rozważane w czasie adoracji teksty, uzupełniane były odpowiednio dobranymi pieśniami.

Siostry niektórych naszych Wspólnot przeżyły ten Dzień Konsekracji jako Dzień Skupienia w atmosferze modlitwy i milczenia.

Na podstawie wypowiedzi wielu Sióstr śmiem twierdzić, że obchody Dnia Życia Konsekrowanego były dla każdej Siostry okazją do głębszej refleksji nad łaską powołania i odpowiedzią na nią w codziennym naszym życiu.

ZGROMADZENIE SIÓSTR FRANCISZKANEK OD POKUTY I MIŁOŚCI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ (Orlik)

Dzień Życia Konsekrowanego nasza Prowincja przeżywa w łączności z całym Kościołem.
Siostry pracujące na terenie różnych diecezji gromadzę się w katedrach swoich diecezji.
Każdego roku Diecezja Pelplińska organizuje dla wszystkich osób konsekrowanych wspólna Eucharystię, podczas której odnawiamy nasze śluby zakonne. Ponieważ jesteśmy jedyną Prowincją na terenie diecezji staramy się w miarę możliwości, aby jak najwięcej sióstr mogło uczestniczyć w uroczystościach zorganizowanych w katedrze pelplińskiej w łączności z Arcypasterzem diecezji.

Umocnione uczta duchowa wszystkie osoby konsekrowane są zaproszone przez Ordynariusza Diecezji ks. biskupa Jana Bernarda Szlagę na wspólna agapę, która jest przygotowana w jadalni seminarium duchownego. Jest to okazja na wymianę zdań; poglądów, myśli pomiędzy różnymi Zgromadzeniami. Po wspólnej agapie dla tak licznie zgromadzonych osób konsekrowanych zakonów żeńskich i męskich jest wygłaszana konferencja ascetyczna przez wyznaczonego prelegenta.

ZGROMADZENIE SIÓSTR NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA JEZUS (Warszawa)

Przełożona Generalna Zgromadzenia pismem okólnym z dnia 12. 01. 1999 r. zachęciła siostry do dziękczynienia Bogu za dar życia konsekrowanego i łaskę powołania oraz do odnowy własnej konsekracji. Przekazała też specjalne zalecenia związane z przygotowaniem do świętowania w Zgromadzeniu Dnia Życia Konsekrowanego.

W ramach przygotowania do świętowania Dnia Życia Konsekrowanego siostry podjęły następujące inicjatywy:
* W okresie kilku dni poprzedzających święto Ofiarowania Pańskiego siostry odprawiały rozmyślanie, czytanie duchowne, prowadziły dyskusje podczas dokształcania zakonnego w oparciu o tematykę zaczerpniętą z adhortacji „Vita Consecrata” Ojca Świętego Jana Pawła II, Orędzia tegoż papieża na Dzień Życia Konsekrowanego, Ustaw Zgromadzenia oraz dostępnych czasopism poświęconych życiu zakonnemu.
* Podczas modlitwy różańcowej i brewiarzowej podawane były intencje dziękczynne za dar powołania z równoczesną prośbą o nowe powołania do życia konsekrowanego.
* W dniach przygotowania do uroczystości siostry składały Bogu w ofierze również swoje prace i cierpienia w intencji wyproszenia nowych powołań zakonnych.
* Podczas rekreacji siostry starały się prowadzić rozmowy w nawiązaniu do myśli i ideałów Założycieli Zgromadzenia: Bł. Ojca Honorata Koźmińskiego i Sługi Bożej Matki Marii Franciszki Witkowskiej.
* W domu nowicjackim Zgromadzenia została odprawiona nowenna przed Dniem Życia Konsekrowanego w intencji pewnej siostry przeżywającej poważne trudności na drodze powołania zakonnego.
* W Domu Generalnym w podobnej intencji odprawiona została nowenna składająca się z dziewięciu Mszy św.
* W gablotach parafialnych i szkolnych siostry umieściły materiały o tematyce powołaniowej oraz informacje o rekolekcjach powołaniowych zaplanowanych na okres ferii zimowych.
* W wigilię Dnia Życia Konsekrowanego w Domu Generalnym Zgromadzenia siostry (wspólnota licząca około 50 sióstr) dobrowolnie podjęły post ilościowy i jakościowy (część sióstr pościła o chlebie i wodzie) oraz odmówiły wspólne cały różaniec w intencji powołań do życia konsekrowanego. W tym dniu, siostry katechetki pracujące w naszej szkole w Warszawie, zorganizowały modlitwę różańcową dzieci w intencji osób konsekrowanych. Natomiast w domu nowicjackim w Łomiankach przeprowadzony został dzień skupienia z udziałem kapłana, poświęcony tematyce życia konsekrowanego. Siostry nowicjuszki przygotowały specjalne rozważania do modlitwy różańcowej, oparte na tekście Orędzia Ojca Świętego Jana Pawła II do osób konsekrowanych z ostatniej pielgrzymki do Polski.
* Siostry katechetki przeprowadziły wśród dzieci i młodzieży, w szkołach gdzie pracują, katechezy na temat życia konsekrowanego oraz powołania i misji Siostry Imienia Jezus.
* Zgromadzenie zorganizowało dwie serie rekolekcji powołaniowych dla dziewcząt, w których uczestniczyło 69 osób. Koszty związane z rekolekcjami (a w niektórych wypadkach również podróż uczestniczki) pokryło w całości Zgromadzenie. Dzięki katechezom sióstr oraz zachęcie z ich strony, w rekolekcjach powołaniowych organizowanych przez zgromadzenia męskie wzięli udział także chłopcy.
Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w dniu 2 lutego 1999 r. w Zgromadzeniu Sióstr Najświętszego Imienia Jezus kształtowały się następująco:
* Głównym wydarzeniem dnia była Msza św. odprawiona w kościele parafialnym (w części wspólnot w niedzielę poprzedzającą 2 lutego) lub kaplicy zakonnej w intencji dziękczynnej za dar powołania zakonnego z prośbą o nowe święte powołania. Oprawę liturgiczną Mszy św. przygotowały siostry Zgromadzenia. W Krasnobrodzie ponadto podczas każdej Mszy św. w niedzielę 31 stycznia siostra z tamtejszej wspólnoty wygłosiła prelekcję dotyczącą historii, duchowości i działalności naszego Zgromadzenia. Natomiast w czasie Mszy św. odprawianej w filialnych kaplicach (8 kaplic) tematyką prelekcji opracowanej przez siostry posłużyli się kapłani podczas niedzielnego kazania.
* W dniu 2 lutego przedstawicielki poszczególnych domów Zgromadzenia wzięły udział w uroczystej Mszy św. celebrowanej przez Ks. Biskupa diecezji (Warszawa, Gniezno, Licheń, Poznań, Szczecin, Sandomierz, Łódź, Częstochowa, Zamość).
* Dzień 2 lutego siostry starały się przeżyć w atmosferze radosnego dziękczynienia za łaskę powołania. W każdej wspólnocie siostry odnowiły akt profesji zakonnej. Organizowana była adoracja Najświętszego Sakramentu, wspólna modlitwa różańcowa (w większości domów cały różaniec) w intencji dziękczynnej za dar powołania zakonnego z prośbą o nowe powołania do życia konsekrowanego.
* Siostry z naszych domów w Zamościu włączyły się czynnie w przygotowanie posiłku na plebani przy katedrze dla celebransów uroczystej Eucharystii oraz poczęstunku w sali parafialnej dla sióstr Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, uczestniczących w uroczystościach Dnia Życia Konsekrowanego.
* W nawiązaniu do Dnia Życia Konsekrowanego, w I czwartek lutego siostry przygotowały i poprowadziły w katedrze zamojskiej adorację Najświętszego Sakramentu, jako dziękczynienie Bogu za dar powołania zakonnego z prośbą o nowe powołania do życia konsekrowanego.
* W dniu 31 stycznia bieżącego roku w kaplicy Domu Generalnego w Warszawie bezpośrednio po Mszach św. (trzy Msze św.) siostry zaprezentowały kilkunastominutowy montaż słowno-muzyczny o tematyce dotyczącej powołania zakonnego. Wystąpienie sióstr zostało bardzo pozytywnie przyjęte przez uczestników Eucharystii.
* W tym samym dniu w kościele parafialnym w Łomiankach siostry nowicjuszki wystawiły spektakl teatralny, którego tematyka dotyczyła powołania do życia zakonnego św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
* Siostry domu częstochowskiego przygotowały audycję radiową na temat życia konsekrowanego w Radio „Jasna Góra”, a do prasy lokalnej artykuły o życiu zakonnym oraz działalności częstochowskiej wspólnoty siostrzanej. Przygotowały także świadectwa sióstr na temat ich powołania, jako wkład do publikacji książkowej, redagowanej we Wrocławiu. Tematykę życia konsekrowanego w artykułach pisanych do prasy lokalnej podjęła także siostra katechetka w Poznaniu.
* W tym uroczystym dniu specjalną modlitwą Zgromadzenia objęte zostały także osoby konsekrowane, które odeszły już do wieczności.
* Siostry z Warszawy i z podwarszawskich domów nawiedziły na Cmentarzu Powązkowskim grób Założycielki Zgromadzenia Sługi Bożej Marii Franciszki Witkowskiej. Przy jej grobie prosiły Boga o łaskę wierności powołaniu oraz dar nowych powołań do Zgromadzenia.
* W związku z obchodami Dnia Życia Konsekrowanego siostry podjęły kilka postanowień, których realizacja dotyczy teraźniejszości a zarazem wybiega w przyszłość:
* Znaczna liczbowo grupa sióstr podjęła postanowienie składania Bogu codziennie daru modlitwy, cierpienia i pracy w intencjach znanych siostrom dziewcząt, interesujących się życiem zakonnym.
* We wspólnotach Zgromadzenia została zwrócona uwaga na powzięcie postanowienia dotyczącego troski o czynne świadectwo miłości wzajemnej wśród sióstr, podejmowania czynów pokuty w duchu wynagrodzenia za niedociągnięcia własne i innych osób konsekrowanych, podejmowania wysiłków zmierzających do odnowy i pogłębienia życia chrześcijańskiego i zakonnego we wspólnotach.
* W Zgromadzeniu codziennie zanoszona jest do Boga modlitwa o powołanie nowych członków do życia konsekrowanego. Szczególnym dniem modlitw Zgromadzenia w tej intencji jest czwartek każdego tygodnia, a w I czwartek miesiąca w wielu domach istnieje praktyka zamawiania Mszy św. w intencji duchowego i liczebnego rozwoju Zgromadzenia.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. JADWIGI (Katowice)

W związku z tegorocznymi obchodami Dnia Życia Konsekrowanego w dniu 2 lutym Siostry naszej prowincji przygotowywały się do przeżywania tego dnia poprzez odprawianie nowenny.
Znaczna część 50% Sióstr w dniach poprzedzających Dzień Życia Konsekrowanego odprawiły rekolekcje. Natomiast w dniu 2 lutym wszystkie Siostry, które tylko mogły, wzięły udział w Eucharystii i we wsólnych modlitwach międzyzakonnych w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.

W tym roku Siostry naszej prowincji włączyły się w obchody Dnia życia Konsekrowanego w katedrze poprzez przygotowanie i prowadzenie liturgii i śpiewu. W czasie Eucharystii niosły dar ołtarza a także przewodniczyły modlitwie różańcowej połączonej z odpowiednimi rozważaniami do poszczególnych tajemnic.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. JÓZEFA (Wrocław)

Prowincja Wrocławska Zgromadzenie Sióstr świętego Józefa starała się jak najpełniej włączyć w Dzień Życia Konsekrowanego 2.II.1999 r. ogłoszony przez Ojca Świętego Jana Pawła II.
Tradycją naszego Zgromadzenia jest wspólnie odnowienie ślubów zakonnych w Uroczystość Ofiarowania Pańskiego. Ogłoszony przez Ojca świętego Dzień Życia Konsekrowanego stał się dla nas jeszcze większym dziękczynieniem Bogu za dar powołania zakonnego i prośbą o nowe, święte powołania do służby Bożej.

Siostry poszczególnych Wspólnot w naszej Prowincji:

* w łączności z całym Kościołem, Ojcem Świętym i wszystkimi osobami powołanymi uczestniczyły na ile było to możliwe w uroczystych Mszach św. odprawianych w katedrach;
* w większości odnawiały śluby w katedrze w łączności z Siostrami i Braćmi powołanymi do życia konsekrowanego, pozostałe, które nie mogły uczestniczyć we Wspólnocie Kościoła lokalnego odnawiały swe oddanie Panu w kaplicy zakonnej;
* w modlitwie dziękczynnej starały się pełniej uświadomić sobie wybranie i powołanie, którym obdarzył je Pan;
* w modlitwę dziękczynienia starały się również włączać dziewczęta, z którymi utrzymują kontakt, przybliżając im wielki dar powołania; okazją ku temu były zorganizowane w tym czasie rekolekcje (kilka serii) dla młodzieży interesującej się życiem zakonnym i pragnącej pogłębić kontakt z Panem Bogiem;
* na katechezie przedszkolnej i szkolnej Siostry przybliżały dzieciom i młodzieży Dzień Życia Konsekrowanego, a w szczególności cel życia oddanego Bogu poprzez śluby zakonne.
Rekolekcje zakonne w naszym Zgromadzeniu zazwyczaj zbiegają się z Dniem Życia Konsekrowanego i Siostry uczestniczące w tych ćwiczeniach również włączały się w sposób głębszy w obchody Dnia Życia Konsekrowanego.

Rola tej Uroczystości nie ograniczała się jedynie do jednego dnia, ale rozszerzała się na przygotowanie i przedłużenie poprzez głębsze przeżywanie bycia w sercu Kościoła.

ZGROMADZENIE SIÓSTR KANONICZEK DUCHA ŚWIĘTEGO DE SAXIA (Kraków)

Dzień Życia Konsekrowanego w dniu 2 lutego l999 roku był obchodzony w Zgromadzeniu Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w następujący sposób:

* wszystkie siostry profeski odnowiły, w tym dniu śluby zakonne, według formuły przyjętej w Zgromadzeniu i zatwierdzonej przez Stolicę Apostolską, podczas Nieszporów lub Jutrzni, według możliwości danej wspólnoty,
* w miarę możliwości siostry wzięły udział w uroczystościach organizowanych w tym dniu przez poszczególne diecezje,
* w pracy apostolskiej: siostry przybliżają ideał życia zakonnego przez przeprowadzenie specjalnej katechezy dla dzieci i młodzieży, modlitwę z dziećmi w prowadzonych przedszkolach za wszystkie osoby konsekrowane, zachętę chorych, samotnych i podopiecznych do ofiarowania cierpień w intencji nowych powołań i osób konsekrowanych oraz tym podobne inicjatywy,
* nowicjat zorganizował okolicznościową akademię na temat daru życia konsekrowanego w Kościele,
* duża grupa sióstr profesek wieczystych odprawiająca w tych dniach roczne rekolekcje w domu generalnym Zgromadzenia, odnowiła swoje oddanie się Bogu przez śluby zakonne, podczas specjalnie opracowanej Liturgii Słowa Bożego.

ZGROMADZENIE SIÓSTR KARMELITANEK DZIECIĄTKA JEZUS

Prowincja Karkowska

Prawie z wszystkich Domów naszej Prowincji Siostry brały udział w Katedrach lub kościołach wyznaczonych we Mszy św. dla osób konsekrowanych ze świecami i tam odnawiały śluby. Resztę dnia spędzały w duchu naszego charyzmatu: „…Dziecięctwo Jezusowe przejawiać się będzie w radosnym i szczerym wypełnieniu naszego powołania”. – Te słowa rozważane były na medytacji a w praktyce Siostry ze śpiewem kolęd zanosiły Dzieciątko Jezus do refektarza, sali rekreacyjnej i radośnie przeżywały ten dzień kolędując Dzieciątku Jezus.

W naszym Domu Prowincjalnym oprócz zanoszeni Dzieciątka Jezus z kolędami do refektarza i sali rekreacyjnej wieczorem w kaplicy było rozważanie o życiu konsekrowanym w duchu naszego charyzmatu oraz przedstawiona była wizualnie scena Ofiarowania Dzieciątka Jezus w świątyni na tle montażu słowno-muzycznego.

Ze względu na późną porę Mszy św. dla osób konsekrowanych w Krakowie siostry z Balic uczestniczyły rano w uroczystej Mszy św. konwentualnej z poświęceniem gromnic, homilią na temat życia konsekrowanego i po Komunii św. odnowiły śluby zakonne.

Prowincja Łódzka

III Światowy Dzień Życia Konsekrowanego przeżyłyśmy w duchu wielkiej wdzięczności Bogu za łaskę powołania zakonnego i w modlitewnej łączności z Ojcem Świętym. Siostry pracujące w poszczególnych diecezjach odpowiadając na wezwanie Kościoła, wdzięczne Ojcu Świętemu za Dzień Życia Konsekrowanego, w dniu 2 lutego 1999 r. uczestniczyły w uroczystej Liturgii Eucharystycznej w poszczególnych diecezjach pod przewodnictwem Pasterza swojej diecezji. Wspólnie z osobami konsekrowanymi różnych Zgromadzeń zakonnych i Instytutów życia Konsekrowanego dziękowały Bogu za dar powołania i odnowiły swoją profesję zakonną. Siostry, które nie mogły uczestniczyć w tej Eucharystii odnowiły wspólnie śluby zakonne w kaplicy swoich domów.

Również z tej okazji w dwóch domach Prowincji siostry zorganizowały rekolekcje dla dziewcząt, aby przybliżyć im tajemnicę życia konsekrowanego i pomóc w świetle Słowa Bożego rozpoznać swoje powołanie. Dziewczęta podczas rozmów z siostrami miały możliwość zapoznać się bliżej z życiem zakonnym i charyzmatem Zgromadzenia.

Do Domu Prowincjalnego w Łodzi, zaprosiłyśmy dziewczęta na wspólną Mszę Świętą dziękczynną za dar życia konsekrowanego w Kościele. Jedna z sióstr wygłosiła prelekcję do dziewcząt na temat powołania zakonnego. Postulantki przygotowały misterium powołaniowe, w którym ukazały piękno życia konsekrowanego i wyraziły Bogu swoją wdzięczność za dar powołania do Zgromadzenia.

Ten dzień na nowo uświadomił nam wielkość daru powołania zakonnego i pobudził do gorliwości w dawaniu świadectwa o Chrystusie swoim codziennym życiem.

Prowincja Wrocławska

Dzień 2 luty jako Dzień Życia Konsekrowanego był dla nas nowym wezwaniem do ożywienia w sobie wdzięczności za łaskę powołania, za charyzmat Zgromadzenia oraz wzajemnego zachęcenia się do uczynienia wszystkiego; abyśmy były zawsze ,świeżą gałęzią Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

Aby przybliżyć ludowi Bożemu w parafii istotę życia konsekrowanego przeżyłyśmy uroczyście niedzielę poprzedzającą dzień 2 lutego:

* Siostry włączyły się całym sercem w uroczyste przeżycie wszystkich Mszy św. w kościele poprzez czytanie, śpiew psalmu responsoryjnego, modlitwę powszechną
* Po Ewangelii, jedna z Sióstr ,wygłosiła prelekcję dotyczącą treści Adhortacji apostolskiej „Vita Consecrata” „Istotnie, Życie konsekrowane znajduje się w samym sercu Kościoła jako element o decydującym znaczeniu dla, jego misji, ponieważ, wyraża najgłębszą istota powołania chrześcijańskiego” oraz „dążenie całego Kościoła – Oblubienicy do zjednoczenia z jedynym Oblubieńcem”.

W sam dzień 2 lutego większość Sióstr uczestniczyła we Mszy św. w Katedrze. Podobnie przeżywały ten dzień Siostry w innych Domach naszej Prowincji.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. KATARZYNY (Braniewo)

„Świadcząc zaś o Ewangelii błogosławieństw osoby konsekrowane wskazują innym braciom i siostrom cel, jakim jest ostateczna szczęśliwość w bliskości Boga” (Vita Consecrata, 33 ).
Z pamięcią tych słów i w duchowej łączności z Namiestnikiem Chrystusa na ziemi Papieżem Janem Pawłem II oraz wszystkimi wspólnotami zakonnymi przeżywałyśmy już po raz trzeci Dzień Życia Konsekrowanego.

W roku bieżącym charakter obchodu tego Dnia był dla naszej wspólnoty szczególnie uroczysty, bowiem radością płynącą z faktu wybrania i powołania dzieliłyśmy się z wiernymi parafii św. Katarzyny w Braniewie. Parafii na terenie, której powstało nasze Zgromadzenie. W niedzielę 31 stycznia, po Mszy św. sprawowanej w naszej kaplicy zakonnej odczytałyśmy list pasterski skierowany do nas przez Episkopat Polski.

O godz. 9. 30 czynny wzięłyśmy udział we Mszy św. sprawowanej w naszej intencji w kościele św. Katarzyny w Braniewie. Tę Eucharystię rozpoczęłyśmy procesją, podchodząc do ołtarza z zapalonymi świecami symbolem „światłości świata,” a jednocześnie akcentując, iż nasza konsekracja jest pogłębieniem wezwania do świętości otrzymanego na Chrzcie Świętym.

Każda Msza św. w kościele św. Katarzyny (a szczególnie sprawowana tego dnia) ma dla nas ogromne znaczenie i stanowi przepiękne przeżycie duchowe płynące ze świadomości, że właśnie w tej świątyni modliła się przed wiekami nasza Założycielka Regina Protmann, której beatyfikacja jest już tak blisko. Na Mszy św. nasza wspólnota zakonna przygotowała liturgię: czytania, psalm, komentarze, dary. Modlitwę wiernych odmawiałyśmy łącznie z przedstawicielami laikatu. Po Komunii św. – umocnione Słowem i Ciałem naszego Oblubieńca Jezusa Chrystusa odmówiłyśmy akt oddania się Matce Bożej. Uczyniłyśmy to przed wizerunkiem Matki Bożej Fatimskiej, bowiem od 13 maja 1998r. istnieje w naszej świątyni Dekanalne Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. Wszystkie modlitwy tego dnia (zarówno indywidualne, jak i wspólnotowe) ofiarowałyśmy w intencji Ojca Świętego, wszystkich osób konsekrowanych, a także w intencji powołań, aby nie tylko w naszym Zgromadzeniu, ale we wszystkich wspólnotach zakonnych nie zabrakło „młodych”, „niepodzielnych” serc konsekrowanych Bogu.

Dnia 2 lutego w Święto Ofiarowania Pańskiego przeżywałyśmy Dzień Życia Konsekrowanego w Łączności z innymi Zgromadzeniami Zakonnymi zebranymi w olsztyńskiej Katedrze, na uroczystej Eucharystii sprawowanej przez ks. bpa Jacka Jezierskiego.

Nasza konsekracja to dar dla Kościoła i w Kościele, przeto na Mszy św. obecni byli również wierni świeccy z Olsztyna i okolic. Jednej z naszych współsióstr przypadł w udziale zaszczyt odśpiewania Modlitwy Wiernych. W homilii wygłoszonej tego dnia, Ks. Biskup nawiązał do Ewangelii św. Łukasza (o ofiarowaniu Jezusa), ukazując Maryję jako wzór konsekracji. Powiedział m.in.: „Maryja poddała się z miłości do Boga oczyszczeniu, chociaż była bez zmazy , bo znała wartość tradycji „.

Ks. Biskup zwrócił również uwagę na to, iż Jezus jest i powinien być dla każdej z nas „światłem prawdy, źródłem energii i ciepła duchowego, i że dzień 2 lutego został ustanowiony dla wszystkich Zgromadzeń Klauzurowych i Świeckich, dotyczy sióstr i kapłanów. Obejmuje również tych wszystkich, którzy weszli na drogę rad ewangelicznych”. Podczas tej Eucharystii odnowiłyśmy swoje śluby zakonne.

W podobny sposób, dzień 2 lutego przeżywały nasze siostry będące na placówkach poza Domem Prowincjalnym. Włączały się czynnie w Eucharystię sprawowaną w parafiach, brały udział w spotkaniach przygotowanych przez Zgromadzenia Zakonne, będąc w ścisłej łączności z Kościołem, Ojcem Świętym i wspólnotami zakonnymi. W domach, w których siostry mają kaplicę, dziękowałyśmy Bogu za dar powołania trwając na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem.

Po powrocie z Olsztyna, odmówiłyśmy w naszej braniewskiej kaplicy Uroczyste Nieszpory. Na ołtarzu zostały złożone kwiaty symbol wdzięczności za wybranie; zapalona świeca; księga Pisma św., Konstytucje i Statuty naszej Prowincji.

Bądź uwielbiony Panie za słowa „Pójdź za Mną” skierowane do każdej z nas, słowa które pragniemy umacniać swoim apostolskim życiem w duchu Matki Reginy Protmann.

ZGROMADZENIE SIÓSTR MARYI NIEPOKALANEJ (Katowice)

W posynodalnej adhortacji „Vita Consecrata” czytamy, że życie zakonne jest darem dla Kościoła. Jesteśmy wdzięczne Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II za ustanowienie Dnia Dziękczynienia za Życie Konsekrowane, do którego Bóg wybrał nas w swej ojcowskiej miłości. Obdarzył nas odpowiednimi łaskami i zdolnościami, byśmy mogły wypełnić Jego odwieczny plan. Chcemy odpowiadać na nasze powołanie, będąc uległymi natchnieniom Ducha Świętego, z gorliwością wypełniając swe obowiązki – pogłębiając życie modlitwy, działalność apostolską i postawę służby. Jesteśmy wezwane do świętości życia; do naśladowania Jezusa Chrystusa wzoru czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Kapituła Prowincjalna, jak i świadomość zbliżającej się Kapituły Generalnej pomogła nam w przeżywaniu tego dnia. Tematem Kapituły była „Nowa Ewangelizacja w oparciu o charyzmat naszego Ojca Założyciela”.

Wszystkie Siostry Przełożone Prowincji Katowickiej i delegatki na Kapitułę Prowincjalną przeżywały pięciodniowe rekolekcje, których uwieńczeniem był sakrament pokuty i pojednania. Rekolekcje zakończyły się 2 lutego dziękczynną Eucharystią, w czasie której Siostry odnowiły śluby zakonne. Następnie udały się do Katedry Chrystusa Króla na Dzień Modlitw Życia Konsekrowanego, gdzie wzięły udział w Godzinkach o Niepokalanym Poczęciu NMP i w modlitwie różańcowej oraz wysłuchały konferencji wygłoszonej przez ks. infułata prof. dr Romualda Raka. Po konferencji miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu. Szczytem dziękczynienia była Eucharystia, której przewodniczył ks. abp Damian Zimoń.
O godz. 16. 00 Hymnem do Ducha Świętego, konferencją oraz nieszporami rozpoczęła się Kapituła Prowincjalna. Ze względu na świąteczny charakter dnia obrady Kapituły rozpoczęły się nazajutrz. Radosny czas wspólnego świętowania zakończono o godz. 20. 00 kompletą.
Odpowiedzi na charyzmat towarzyszy przenikające duszę pragnienie upodobnienia się do Chrystusa. W naszej wspólnocie zakonnej Bóg obdarzył łaską zjednoczenia z Jezusem Chrystusem Ukrzyżowanym i bezgranicznego naśladowania Go Sługę Bożą S. M. Dulcissimę Hoffmann, której proces kanonizacyjny na szczeblu diecezjalnym zostanie otwarty 18 lutego 1999 r. w krypcie Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Jesteśmy wdzięczne Bogu Ojcu za ten dar, którym obdarzył nasze Zgromadzenie i cały Kościół Święty.

Zachęcone gorliwą postawą Sługi Bożej S. M. Dulcissimy, postanowiłyśmy odnowić nasze wspólnoty tak, aby Chrystus stał się wszystkim w nas; abyśmy własnym życiem dawały Jemu świadectwo. Omówione zostały nowe formy apostolstwa oraz konieczność dokształcania Sióstr w dziedzinach związanych z realizacją charyzmatu. Wszystkie włączamy się w dzieło naszego charyzmatu: jedne świadectwem swego życia, modlitwą cierpieniem i ofiarą inne bezpośrednio oddając się pracy wśród dziewcząt. Z myślą o najbardziej potrzebujących Prowincja oddelegowała trzy Siostry – jedną do Domu Aniołów Stróżów, drugą jako wolontariuszkę do Caritas, zaś trzecią do pracy w hospicjum.

ZGROMADZENIE SIÓSTR MIŁOSIERDZIA (Kraków)

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, jako jedyne w Kościele, co roku odnawia śluby św. w dniu 25 marca, w święto Zwiastowania, dlatego też większy akcent połażony jest na ten dzień Renowację ślubów św. poprzedzają dwudniowe rekolekcje, specjalne konferencje. Już miesiąc wcześniej, poprzez czytanie Reguł św., Konstytucji, Instrukcji o ślubach św. przygotowujemy się do tego wydarzenia Jednakże i dzień Ofiarowania Pańskiego jest dla nas ważny.

Uroczysty charakter tego święta w naszym Domu Prowincjalnym a także w pozostałych domach Prowincji, zaznaczył się poprzez bogatą, starannie przygotowaną i przeżytą liturgię Mszy św.. W tym dniu, w naszym domu rozpoczęły się Dni Skupienia dla 70 dziewcząt. Była to wspaniała okazja do rozmowy na temat piękna i wymagań życia oddanego Bogu.

W Krakowie, siostry licznie uczestniczyły w uroczystej Mszy św. w Kościele Mariackim, której przewodniczył ks. bp Jan Szkodoń. Wygłosił on również bogatą w treść homilię na temat życia konsekrowanego.

W Diecezji Tarnowskiej, ks. bp Wiktor Skworc wystosował specjalny list, adresowany do osób konsekrowanych. List ten stał się nie tylko przedmiotem naszych rozważań ale również zachętę do podejmowania konkretnych postanowień, do pokuty i umartwienia, ofiarowanych w intencji pielgrzymki Ojca św. do Polski.

Na kilku placówkach parafialnych siostry wzięły udział w konferencjach na temat życia zakonnego, organizowanych przez miejscowego Ks. Biskupa czy też proboszcza danej parafii a także w uroczystych Mszach św. w kościołach katedralnych czy parafialnych.

ZGROMADZENIE SIÓSTR MISJONOREK CHRYSTUSA KRÓLA DLA POLONII ZAGRONICZNEJ (Poznań)

Dzień Życia Konsekrowanego w dniu 2 II br. przeżywałyśmy w naszych wspólnotach, uczestnicząc w miarę możliwości wszystkich sióstr w uroczystych Mszach św. w katedrach. Dla wszystkich sióstr był to dzień skupienia i modlitwy dziękczynnej za dar powołania, a także prośby o radykalizm życia radami ewangelicznymi i zgodnie z naszym charyzmatem.
W Domu Głównym również sprawowana Msza św., modlitwa różańcowa i całodzienna adoracja wystawionego Najświętszego Sakramentu były w intencji dziękczynienia za dar życia konsekrowanego, prośby o wierność wszystkich osób konsekrowanych i o nowe powołania do życia zakonnego.

ZGROMADZENIE SIÓSTR MISJONAREK ŚWIĘTEJ RODZINY MSF (Komorów)

Siostry w duchu wdzięczności Bogu i Ojcu św. za Dzień Życia Konsekrowanego:

* uczestniczą w obchodach katedralnych;
* we wszystkich domach jest wspólnotowa adoracja dziękczynna;
* w domach formacyjnych (Postulat, Nowicjat), przygotowują inscenizacje tematyczne, wystawiane także w parafii.

ZGROMADZENIE SIÓSTR NAJŚWIĘTSZEJ RODZINY Z NAZARETU (Kraków)

1. Nowenna

Przygotowaniem do obchodów Dnia Życia Konsekrowanego była odprawiana przez 9 dni Nowenna, w czasie której odmawiałyśmy Akt poświęcenia się Matce Najświętszej, zawarty w naszym zgromadzeniowym modlitewniku.

2. Msza Święta
Siostry z wszystkich naszych placówek uczestniczyły w dziękczynno-błagalnych Mszach Świętych w intencji Osób Konsekrowanych, a tam gdzie było to możliwe wzięły udział w uroczystościach Kościoła Diecezjalnego.

3. Wystawienie Najświętszego Sakramentu
Dnia 2 lutego lub w dzień poprzedzający Siostry trwały na wspólnej godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu.

ZGROMADZENIE SIÓSTR WYNAGRODZICIELEK NAJŚWIĘTSZEGO OBLICZA (Warszawa)

W poszczególnych domach naszego Zgromadzenia Siostry przeżywały ten dzień jako święto – czas dziękczynienia i uwielbienia Boga za łaskę powołania do życia konsekrowanego. W tych intencjach a także w duchu wynagrodzenia Bogu za niewierności i odstępstwa od ślubowanego sposobu życia, z prośbą o łaskę gorliwości w służbie Bożej, w kaplicach domowych sprawowana była Eucharystia i w tym duchu Siostry przeżywały adoracje Najświętszego Sakramentu.

Po kilka Sióstr z każdej wspólnoty uczestniczyło też w uroczystej Eucharystii w miejscowej katedrze włączając się przez czytanie lekcji, modlitwy wiernych, śpiewanie psalmu, niesienie darów czy odczytanie modlitwy dziękczynnej po Komunii św. (tekst modlitwy ułożony przez siostry).

W niektórych placówkach siostry miały możliwość czynnego udziału w liturgii sprawowanej w intencji osób konsekrowanych w kościołach parafialnych. Korzystając z tej okazji siostry zaprezentowały nasze Zgromadzenie przez informację i rozdane broszury a także teksty modlitw do Najświętszego Oblicza. Charyzmatem naszego Zgromadzenia dzieliły się też siostry podczas lokalnego spotkania sióstr zakonnych różnych zgromadzeń mieszkających i pracujących w tej samej miejscowości czy parafii.

Zarówno w kaplicach domowych jak i w katedrach podczas Mszy św. w uroczystej formie siostry wspólnie odnowiły profesję zakonną.

Dzień Życia Konsekrowanego sprzyjał też wspólnej refleksji nad powołaniem podczas rekreacji sióstr i osobistemu wejrzeniu w siebie na modlitwie, by na nowo całym sercem oddać się Bogu przez ręce Niepokalanej. Dzień 2 lutego jest okazją, aby z większą gorliwością – w myśl naszych Założycieli bł. O. Honorata i M. Elizy – na co dzień błagać Boga o wiele dusz, które ochotnie podejmą wezwanie Pana do pójścia za Nim oraz modlitwą i pokutą wynagradzać za niewierności kapłanów i osób konsekrowanych.

ZGROMADZENIE SIÓSTR OPATRZNOŚCI BOŻEJ (Przemyśl)

Dzień Życia Konsekrowanego przeżywałyśmy we wspólnocie Kościoła, dziękując Bogu za dar wybrania i powołania. Siostry naszych wspólnot zakonnych zgromadziły się wokół swoich Pasterzy, uczestnicząc w uroczystej Eucharystii razem z innymi zgromadzeniami zakonnymi. W każdej diecezji Siostry przeżywały w sposób szczególny ten dzień, wsłuchując się w serce Kościoła, które bije głębokim zatroskaniem i miłością, ogarniając wszystkich powołanych do życia konsekrowanego. W blasku płonących świec Siostry odnowiły śluby zakonne, powierzając swoje życie Panu, jako „ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz rozumnej służby Bożej” (por. Rz 12, l ).

W katedrze przemyskiej Eucharystia poprzedzona była medytacją nawiązującą do Roku Boga Ojca. Refleksja medytacyjno-muzyczna osnuta była na przypowieści o Synu Marnotrawnym i naszych powrotach do Ojca.

W diecezji lubelskiej z inicjatywy Ks. Arcybiskupa Siostry podjęły w swoich parafiach prelekcje powołaniowe, przybliżając wiernym sens życia konsekrowanego i jego miejsce w Kościele i świecie.

W diecezji siedleckiej Siostry włączyły się w duchowe przygotowanie do wizyty Ojca Świętego w Polsce i z rąk Ks. Biskupa otrzymały kartę duchowego uczestnictwa oraz książkę ” Z Maryją w Trzecie Tysiąclecie”, której autorem jest sam ks. biskup Jan Wiktor Nowak. Następnie w Katolickim Radiu Podlasie dzieliły się przeżywaniem swojego powołania zakonnego, ukazując wartość i piękno życia konsekrowanego.

W tym dniu doświadczyłyśmy, że życie konsekrowane jest głęboko zakorzenione w przykładzie życia i nauczania Chrystusa Pana, jest darem Boga Ojca udzielonym Kościołowi za sprawą Ducha Świętego (VC 1 ).

Jan Paweł II ukazuje życie konsekrowane, jako jeden z widzialnych śladów, które Trójca Święta pozostawiła w historii, aby wzbudzić w ludziach zachwyt pięknem Boga i tęsknotę za Nim (VC 20).

Świadomość, że życie poświęcone Bogu jest „dotknięte” ręką Chrystusa, pozostające w zasięgu Jego głosu i podtrzymywane Jego łaską, staje się dla nas skuteczną pomocą w zmaganiu o kształt codziennej wierności i oddania.

ZGROMADZENIE SIÓSTR PALLOTYNEK (Warszawa)

Wspólnota domu prowincjalnego Sióstr Pallotynek obchodziła Dzień Życia Konsekrowanego w łączności ze wspólnotą parafialną św. Rodziny, na której terenie siostry pracują jako katechetki. Na Mszę św. o godz.18.00 udała się kilkunastoosobowa grupa sióstr, łącznie z siostrami odprawiającymi w tym czasie rekolekcje w domu prowincjalnym. Rekolekcjonista, ks. Feliks Folejewski SAC, przewodniczył tej Eucharystii. Słowo skierowane do wiernych poświęcił wartości życia konsekrowanego i jego znaczeniu dla posługi Kościoła. Po kazaniu obecne w kościele siostry odnowiły swoje śluby zakonne. Wiele sióstr ze wspólnot z terenu diecezji warszawsko-praskiej uczestniczyło we Mszy św. sprawowanej w katedrze św. Floriana przez ks. bpa Kazimierza Romaniuka o godz.18.00. Licznie obecni przedstawiciele życia konsekrowanego odnowili tam swe zakonne śluby i przyrzeczenia, po wysłuchaniu kazania Ks. Biskupa poświęconego roli instytutów życia konsekrowanego w Kościele.

W parafii św. Józefa w Ursusie siostry uprzedziły świętowanie Dnia Życia Konsekrowanego, przygotowując już na niedzielę 31 stycznia świąteczną oprawę Mszy św. o godz. l0.00. W czasie Mszy przeczytany został list Episkopatu Polski na Dzień życia Konsekrowanego. Przedstawicielki zgromadzeń zakonnych pracujących na terenie parafii odnowiły także swe śluby zakonne.

W katedrze w Gnieźnie, o godz.12.00, ks. abp Henryk Muszyński przewodniczył Eucharystii, która zgromadziła wiele osób konsekrowanych oraz uczestników trwającego właśnie Sympozjum poświęconego 50 rocznicy Ingresu Sługi Bożego Kard. Stefana Wyszyńskiego. W słowie wstępnym Ks. Arcybiskup odczytał życzenia Ojca świętego skierowane do Biskupa Jubilata Jana Czerniaka, obchodzącego 40 lecie sakry biskupiej. Kazanie wygłosił ks. kard. Józef Glemp, Prymas Polski. Przedstawił w nim dzieje katedry gnieźnieńskiej, a na ich tle życie Sługi Bożego, Ks. Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Ks. Prymas nawiązał m.in. do homilii Sługi Bożego o świetle symbolizującym Chrystusa i chrześcijanina, wskazującym drogę do domu Ojca. Po kazaniu wszystkie osoby konsekrowane odnowiły śluby zakonne. Po komunii, znakiem jedności z Ordynariuszem miejsca i gotowości do posługi Kościołowi, było wręczenie ks. Arcybiskupowi płonących świec przez wszystkie siostry zakonne. W słowie na zakończenie Mszy św. ks. kard. Roger Etchegeray, przewodniczący Komitetu Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, przywołał wspomnienie Milenium Chrztu Polski, na które nie mógł przybyć mimo zaproszenia do kraju „za żelazna kurtyną”.

III Światowy Dzień Życia Konsekrowanego siostry ze wspólnoty w Koszalinie przeżywały razem z innymi osobami konsekrowanymi pracującymi na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. O godz. l0.00 w sali konferencyjnej Kurii Biskupiej, o. Kazimierz Plebanek, misjonarz redemptorysta, wygłosił konferencję ascetyczną, której temat brzmiał „Czego trzecie tysiąclecie oczekuje od osób konsekrowanych i jak winny się one przygotować do wyznaczanych im zadań?”. Po konferencji jej uczestnicy udali się do katedry, aby tam uczestniczyć we Mszy św. koncelebrowanej przez ks. bpa Mariana Gołębiewskiego, referenta ds. zakonnych, ks. Infułata Antoniego Kloskę oraz siedmiu księży zakonnych. W kazaniu Ks. Biskup przypomniał, że dzień drugiego lutego to święto, jakie osobom konsekrowanym ofiarował Ojciec Święty, aby było nową inspiracją do pogłębienia życia wiary. Ks. Biskup życzył wszystkim osobom konsekrowanym, by odnajdywały potrzebną równowagę pomiędzy działaniem a kontemplacją. Powiadomił także zgromadzonych, że właśnie tego dnia w Bornym Sulinowie na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej został erygowany nowy klasztor karmelitański, któremu ks. Biskup życzył, aby stał się bastionem modlitwy.

Siostry ze wspólnoty w Białymstoku uczestniczyły we Mszy św. w białostockiej katedrze o godz. 11.00, której przewodniczył ks. arcybiskup Stanisław Szymecki. Msza św. zgromadziła przedstawicielki zgromadzeń zakonnych z całej archidiecezji. Po homilii Ks. Arcybiskupa nastąpiło odnowienie ślubów zakonnych według wspólnej formuły.

ZGROMADZENIE SIÓSTR PASJONISTEK (Warszawa)

Na Dzień Życia Konsekrowanego, obchodzony w dniu 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, część Sióstr Pasjonistek przygotowała się przez ośmiodniowe rekolekcje. Natomiast wszystkie Siostry Pasjonistki Dzień Życia Konsekrowanego przeżywały w duchu wdzięczności Bogu za dar powołania zakonnego. Siostry ze wszystkich domów Zgromadzenia, w miarę możności, uczestniczyły we Mszach świętych dziękczynnych, celebrowanych w tym dniu w kościołach katedralnych poszczególnych diecezji. Siostry Pasjonistki z Domu generalnego Zgromadzenia w Warszawie-Wilanowie dziękowały Bogu za łaskę powołania podczas uroczystej Mszy świętej w domowej kaplicy; ponadto uczestniczyły one we Mszy świętej dziękczynnej z udziałem osób konsekrowanych Archidiecezji Warszawskiej, celebrowanej pod przewodnictwem Księdza Biskupa Piotra Jareckiego w Archikatedrze Warszawskiej (o godz. 16.00).

Poza tym Wspólnota Sióstr Domu generalnego naszego Zgromadzenia, pragnąc pogłębić swoją wdzięczność ku Bogu za łaskę powołania do życia zakonnego, uczestniczyła w programie przygotowanym przez młodsze Siostry, w którym wykorzystano rozważania dotyczące życia konsekrowanego, m.in. wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II.

ZGROMADZENIE SIÓSTR FRANCISZKANEK RODZINY MARYI

Dziękując Ojcu Świętemu za wielki dar ustanowienia Dnia Życia Konsekrowanego, który obchodzi się w Święto Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, w dniu 2 lutego, Zgromadzenie nasze uczyniło ten dzień świętem własnym.

Nasze Wspólnoty wnikając w intencje Ojca Świętego całym sercem włączyły się w świętowanie tego Dnia.

W kaplicach przez cały dzień było Wystawienie Najświętszego Sakramentu. Adoracja miała charakter dziękczynny. Siostry w cichej modlitwie indywidualnej wracały do źródeł powołania i uwielbiały Boga za dzieła Jego miłości jakie On dokonał w ich sercach. Wychwalały Boże Miłosierdzie i dobroć Jego za łaskę wybrania i powołania do życia konsekrowanego. W ufnej modlitwie wypraszały też nowe moce do życia w świętości i świadectwie ewangelicznym. Miłosierdziu Bożemu zawierzały rozwój rodziny zakonnej i dar nowych powołań.

W wielu Wspólnotach odbyła się adoracja wspólna z udziałem wszystkich Sióstr. W modlitwach wspólnych uwielbiano Boga za wszelkie dobro, które jest udziałem Zgromadzenia na przestrzeni historii. Adoracja była ubogacona odpowiednimi tekstami Biblijnymi ukazującymi Boże wezwanie oraz dobranym śpiewem.

Ważnym aspektem w tym dniu było uczestnictwo we Mszy świętej, podczas której Siostry odnowiły swoją miłość i Przymierze z Bogiem po Komunii świętej wspólnie przy zapalonych świecach ponowiły śluby zakonne, oddając się na nowo Umiłowanemu nade wszystko Bogu.

Włączyły się w świętowanie tego Dnia w łączności z całym Kościołem poprzez udział w Liturgii Mszy świętej celebrowanych w Katedrach Diecezji, na terenie których posługują, a także w specjalnie zorganizowanych koncertach kolęd, wspólnych agapach, itp. Po powrocie dzieliły się we własnych Wspólnotach przeżytą radością i Słowem.

W domach formacyjnych zorganizowano specjalne programy wieczorne słowno-muzyczne związane z tematem Matki Bożej jako Pierwszej Konsekrowanej.

Wszystkie Siostry Dzień ten przeżywały w atmosferze radości i wdzięczności oraz uwielbienia Boga Ojca Dawcy wszelkich łask.

ZGROMADZENIE SIÓSTR NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA SACRE COEUR (Warszawa)

1. Przedstawicielki wspólnot uczestniczyły w Eucharystiach sprawowanych w katedrach diecezji – ale ze względu na strajk rolników i blokady na drogach, nie wszędzie było to możliwe (np. w Gnieźnie)

2. Wiele sióstr przeżyło dzień 2 lutego jako swój miesięczny dzień skupienia

3. W każdej wspólnocie była przedłużona modlitwa wspólnotowa, której tematyka obejmowała:

* wierność powołaniu,
* zawierzenie na nowo Bogu całego swego życia,
* miejsce osób konsekrowanych we współczesnym świecie,
* list Episkopatu.

4. Były też takie elementy wspólnego świętowania jak okazjonalna rekreacja oraz spotkanie przy stole

5. Dwie wspólnoty warszawskie, za zgodą księży proboszczów, objęły animację liturgiczną podczas Eucharystii parafialnej.

ZGROMADZENIE SIÓSTR SERAFITEK (Oświęcim)

Siostry prowincji oświęcimskiej pragnąc głębiej przeżyć Dzień Życia Konsekrowanego przygotowały się duchowo poprzez wspólne czytanie rozważając teksty Ojca Świętego mówiące o konsekracji jako darze i zadaniu. W sam Dzień 2 lutego w domu prowincjalnym została odprawiona Msza św. dziękczynna za dar powołania z prośbą o wytrwanie. Następnie grupa sióstr, w liczbie 30, wzięła udział we wspólnych uroczystościach międzyzakonnych w katedrze w Bielsku Białej. Nasze siostry przygotowały adorację Najświętszego Sakramentu w katedrze oraz oprawę liturgiczną Mszy świętej. Trwając w tym Dniu na dziękczynnej modlitwie, siostry duchowo łączyły się z tymi, którym posługują jako osoby konsekrowane. Modlitwą obejmowały starsze i samotne panie Domu Opiekuńczo-Leczniczego w Oświęcimiu, chorych chłopców w Białce Tatrzańskiej, dzieci z rodzin patologicznych przychodzących do świetlicy w Oświęcimiu, biednych korzystających z naszej stołówki i zgłaszających się do furty, dzieci z przedszkoli i szkół, chorych i samotnych w domach prywatnych i w szpitalach. Dzień ten był wspaniałym dziękczynieniem Panu Bogu za wszystkich spotkanych ludzi na drodze życia konsekrowanego, szczególnie za kapłanów, rodziców, rodziny i wychowawców. Również wspólnota modliła się za siebie o dar nawrócenia, o beatyfikację naszej założycielki Sł. B. Matki Małgorzaty. Prosiłyśmy Boga o nowe powołania do Zgromadzeni. W tym czasie gościłyśmy w naszych domach dziewczęta ze szkół średnich przebywające na rekolekcjach franciszkańskich i maturalnych. Dziewczęta mogły przyjrzeć się naszemu życiu i usłyszeć od nas informacje na. temat życia konsekrowanego. Podejmujemy inicjatywę odwiedzania poszczególnych parafii, gdzie podczas Mszy świętej siostry mówią o życiu konsekrowanym, spotykają się z młodzieżą, odpowiadając na pytania młodych. Również katechezy przybliżają znajomość życia zakonnego. Pragniemy, aby idee Dnia Życia Konsekrowanego, tak drogie Ojcu Świętemu, rozszerzyć na cały rok w naszym codziennym życiu.

Prowincja Poznańska

Dzień Życia Konsekrowanego dla każdej Wspólnoty Poznańskiej Prowincji Sióstr Serafitek był Świętem i dziękczynieniem Bogu za dar powołania.

Do tego Dnia Siostry przygotowały się przez modlitwę i post ścisły w duchu ekspiacji.
Wspólnotę domu zakonnego w Gdańsku – Przymorze odwiedziła dziennikarka Gdańskiego Radia Plus. Siostry udzieliły wywiadu na temat życia konsekrowanego. Audycja ta została nadana dwukrotnie w dniu 2 lutego br.

W Dzień Życia Konsekrowanego Siostry wraz z innymi Wspólnotami Zakonnymi udały się na Uroczystą Mszę św. do swoich Katedr i tam ponowiły profesję zakonną.

ZGROMADZENIE SŁUŻEBNIC NAJŚW. SERCA JEZUSOWEGO (Kraków)

Do przeżycia tegorocznego Dnia Życia Konsekrowanego, „naszego dnia, przygotowałyśmy się w oparciu o zachętę i propozycje zawarte w liście okólnym M. Szczęsnej Niemiec, przełożonej generalnej naszego Zgromadzenia, wydanym l0 stycznia br.

Wybrane wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II z Jego przesłania skierowanego do osób poświęconych Bogu na święto Ofiarowania Pańskiego były w kolejne dni nowenny poprzedzającej ten Dzień, przedmiotem nie tylko modlitwy wspólnej podczas wieczornego pacierza, ale i indywidualnej medytacji w czasie porannego rozmyślania i popołudniowej adoracji Najśw. Sakramentu.

W ramach „nowenny dobrych czynów” zrezygnowałyśmy ze słodyczy, jakie każda siostra mogłaby otrzymać w Dniu Życia Konsekrowanego. Za zaoszczędzone pieniądze zakupione zostaną ciepłe koszule dla dziesięciu chłopców z ubogich rodzin, gromadzących się przy naszym krakowskim kościele.

W sam Dzień Życia Konsekrowanego począwszy od porannej modlitwy liturgicznej i Mszy św. dziękowałyśmy Bogu za dar powołania zakonnego. Modliłyśmy się o gorliwość i wierność złożonym ślubom i prosiłyśmy o liczne i dobre powołania. Po południu przed Najśw. Sakramentem wystawionym w monstrancji w naszym zakonnym kościele wspólnie ponowiłyśmy profesję. O godz. 18.00 wraz z siostrami z całego Krakowa uczestniczyłyśmy w uroczystej Mszy św. odprawianej w intencji osób konsekrowanych przez ks. bpa Jana Szkodonia w Bazylice Mariackiej.

Święto Ofiarowania Pańskiego było także dniem uroczystego rozpoczęcia pierwszego etapu życia zakonnego dla 6 kandydatek do naszego Zgromadzenia. Przyjęcie do postulatu i uroczysta Msza św. w intencji postulantek, odprawiona w domu generalnym w godzinach przedpołudniowych, zgromadziły przedstawicielki wszystkich sercańskich wspólnot w Krakowie.

Prowincja Częstochowska

Przełożona Generalna Zgromadzenia pismem okólnym zarządziła nowennę, aby ten dzień został owocnie przeżyty i wszedł głęboko w tradycję sercańskiego życia. Podjęto więc nowennę dobrych czynów na rzecz osób ubogich, chorych, samotnych oraz biednych dzieci. W dniach nowenny towarzyszyła nam krótka refleksja nad treścią wypowiedzi Ojca świętego, skierowanej do osób konsekrowanych. Każda wspólnota na miarę swoich możliwości podjęła konkretne postanowienia. Postanowienia te objęły pomoc duchową i materialną. Modlitwa była w różnej formie m.in. takiej jak: Msza św., Różaniec, Droga Krzyżowa podejmowana indywidualnie przez Siostry, modlitwa wspólnot domowych, modlitwa z grupą dzieci, z grupą osób chorych, samotnych specjalnie zaproszonych do kaplicy domowej Sióstr. Modlono się też w intencji Ojca świętego i Jego pielgrzymki do Polski, za młodzież oraz wszystkich potrzebujących. Szczególnie Siostry starsze ofiarowały swoje cierpienia we wszystkich intencjach Ojca świętego i Kościoła świętego. Do takiej ofiary zachęcały osoby chore, które odwiedzały. Były też postanowienia dotyczące wiernego zachowywania przepisów zakonnych – wzajemnego szacunku względem siebie, świadczenia sobie wzajemnie drobnych usług. Również pomoc materia1na była w różne j formie i świadczona w różny sposób: jako ofiara pieniężna z konkretnym przeznaczeniem np. na operację oczu biednej dziewczynki, opłacenie stołówki szkolnej biednym dzieciom, dla biednej rodziny zapłacenie mieszkania, pokrycie kosztów wakacji dla kilku dzieci, pomoc d1a rodzin wielodzietnych, pokrycie kosztów przedszkola d1a jednego dziecka. Pomoc materialna świadczona jako paczki żywnościowe, paczki z odzieżą, obuwiem i środkami chemicznymi.

Inna forma to odwiedzanie chorych i samotnych po domach, zanoszenie posiłków, sprzątanie, pranie, zanoszenie prasy katolickiej i książek religijnych. Codzienne wydawanie posiłków zgłaszającym się do furty domowej oraz inna pomoc materialna.

W Dniu Życia Konsekrowanego w kaplicy każdego domu została odprawiona Msza św., w czasie której Siostry ponowiły śluby zakonne. Każda Siostra mogła podjąć z własnej inicjatywy różne formy modlitwy.

Prowincja Zakopane

Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego wdzięczne Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II za ustanowienie Dnia Życia Konsekrowanego, pragnęło głębiej i owocniej przeżywać ten Dzień w bieżącym roku. W odpowiedzi na apel Przełożonej Generalnej, M. Szczęsnej Niemiec, wspólnoty domów zakonnych Zgromadzenia Prowincji p.w. Świętego Józefa w Zakopanem rozpoczęły dziewięciodniowa nowennę dobrych czynów na rzecz ubogich, chorych, samotnych i biednych dzieci. Na podstawie pisemnych relacji z poszczególnych wspólnot wynika, że siostry poważnie i z miłością potraktowały przygotowanie do Dnia Życia Konsekrowanego.

W ramach nowenny czytały i rozważały treść wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II skierowanej do osób konsekrowanych w święto Ofiarowania Pańskiego. Wiele czasu poświęciły dodatkowej modlitwie (udział we Mszy św., różaniec, droga krzyżowa) ofiarowanej w intencji Ojca Świętego, za chorych, opuszczonych, cierpiących, za dzieci i ubogich. W tych intencjach ofiarowały także osobiste cierpienia, choroby, wyrzeczenia, akty pokuty, rezygnacje z pewnych rzeczy.

Siostry starały się również dzielić rzeczami materialnymi z ubogimi i potrzebującymi. W formie pieniężnej ofiarowały 1.350zł (nie wszystkie kwoty były wymienione) dla dzieci biednych, dla najuboższych rodzin wielodzietnych, na leki dla ubogiej rodziny, na częściowe opłacenie internatu, opłacenie dziecku obiadów w szkole, na pomoc osobie starszej w przetrwaniu zimy. Dla biednych rodzin lub poszczególnych osób ofiarowały 4 komplety bielizny pościelowej, odzież obuwie i inne rzeczy.

Prawie wszystkie domy zakonne w Prowincji dają posiłki codziennie zgłaszającym się osobom. Siostry dzieliły się również żywnością, zimowymi zapasami, ofiarowały większą ilość owoców dla biednych dzieci.

Ponadto służyły siostry pomocą w innej formie jak: udzielanie korepetycji słabszym dzieciom i młodzieży, przyjmowanie na noclegi z wyżywieniem dzieci i młodzieży bezpłatnie lub za niewielką odpłatnością, pomoc dzieciom I komunijnym w parafii i na Ukrainie.
Czyny dobroci nie są ograniczane do czasu trwania nowenny. Pomoc charytatywna świadczona jest zawsze w miarę potrzeby i możliwości.

Wszystkie wspólnoty Prowincji przeżywały sam Dzień Życia Konsekrowanego według najlepszych swoich możliwości, zależnych od warunków, w których żyją i pracuję. Niektóre siostry miały możność uczestniczyć w uroczystości, której przewodniczył Arcypasterz, inne w organizowanych przez poszczególne zgromadzenia lub parafie, inne tylko w swojej wspólnocie. Wszystkie jednak uczestniczyły w dziękczynnej Eucharystii i ponowiły śluby.

ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUG JEZUSA (Warszawa)

Siostry w związku z Dniem Życia Konsekrowanego:

1. Wzięły czynny udział w liturgii organizowanej w poszczególnych kościołach katedralnych;
2. Zamówiły Mszę św. Z okolicznościową intencją i homilią w domach. Odnawiały śluby;
3. Odmówiły wspólnie różaniec, koronkę w intencji wierności powołaniu osób konsekrowanych;
4. Odmówiły uroczyste nieszpory z okolicznościowym komentarzem do poszczególnych części;
5. Zorganizowały ten dzień jak świąteczny, dzień dłuższej osobistej modlitwy i adoracji Najśw. Sakramentu;
6. Zorganizowały wspólne czytanie z rozważaniem Listu Pasterskiego na ten dzień;
7. Wzięły udział w parafialnych obchodach, o ile były organizowane przez duszpasterzy.

W pojedynczych domach:

1. Zorganizowano spotkanie z dziewczętami nt. życia konsekrowanego;
2. Przygotowano we wspólnocie okolicznościowy montaż słowno-muzyczny;
3. Przygotowywano się przez 3 dni wcześniej rozważaniem tekstu „Vita Consecrata”;
4. Zaproszono kapłana z konferencją o tematyce zakonnej w przeddzień i w samo święto.

ZGROMADZENIE MISYJNE SŁUŻEBNIC DUCHA ŚWIĘTEGO (Racibórz)

Po raz trzeci obchodzimy już Dzień Życia Konsekrowanego w Święto Ofiarowania Pańskiego. Zdając sobie sprawę z ważności i odpowiedzialności za dar powołania, starałyśmy się odpowiednio przygotować do tego dnia. W dniach 30 i 31 stycznia odbyło się spotkanie juniorystek poświęcone zgłębieniu jednego z aspektów życia zakonnego jakim jest wspólnota.
W przeddzień Święta -1 lutego – cała wspólnota zebrała się na nabożeństwie o powołaniu, podczas którego wspólnie odnowiłyśmy śluby. W nabożeństwie uczestniczyły również dziewczęta zaproszone do nas na rekolekcje powołaniowe.

W sam dzień 2 lutego siostry udały się autobusem do Opola, by wspólnie z Ks. Biskupem i innymi zgromadzeniami zakonnymi znajdującymi się na terenie diecezji przeżyć Mszę św. w katedrze. Siostry naszego Zgromadzenia przygotowały liturgię i śpiewy, w ten sposób aktywnie włączając się w sprawowaną Eucharystię. Uczestniczyły również w wykładzie na temat konsekrowanego życia jak również w nabożeństwie przygotowanym starannie przez siostry Notre Dame z Opola.

Wieczorem wspólnie uczestniczyły siostry w uroczystych Nieszporach. Zakończono ten dzień akcentem zgodnym z charyzmatem naszego Zgromadzenia, gdyż na radosnej rekreacji pożegnałyśmy jedną z Sióstr udającą się do pracy misyjnej w Meksyku.

ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUŻEBNICZEK BOGARODZICY DZIEWICY NIEPOKALANIE POCZĘTEJ (Dębickie)

1. Od 1997 roku, przed Dniem Życia Konsekrowanego, wszystkie siostry naszej rodziny zakonnej otrzymywały od przełożonej generalnej list okólny, wskazujący na motywy obchodów tego Dnia, podane w Orędziu Ojca Świętego Jana Pawła II, z dnia 6 stycznia 1997 roku.
2. Do każdego domu zakonnego został przekazany tekst Orędzia Papieża, skierowanego do Episkopatu i osób konsekrowanych.
3. W kolejnych latach obchodów Dnia Życia Konsekrowanego, siostry były wzywane do następujących praktyk zmierzających do tego, aby jak najowocniej go przeżyć:

2. 02. 1998 roku:

a) Przeżywanie Dnia Życia Konsekrowanego w poczuciu wielkiej wdzięczności i uwielbienia Boga za wielki dar powołania zakonnego.
b) Dziękczynienie z Maryją i przez Nią, wyrażone zwłaszcza w „Magnificat”.
c) Refleksja przed Bogiem, jak odpowiadamy na ten Jego dar? Czy rzeczywiście przyjmujemy go z radością i ochotnym sercem? Czy życiem naszym świadczymy o naszej całkowitej przynależności do Boga? Czy jesteśmy otwarte i dyspozycyjne na każdą misję, jaką nam On zleca przez bieg codziennych wydarzeń i wolę przełożonych?
d) Odnowienie przymierza z Bogiem przez ponowienie ślubów i prośba do Maryi o Jej pomoc w dążeniu do autentyzmu życia konsekrowanego.
e) Udanie się do kościoła katedralnego, by publicznie zaznaczyć całkowitą przynależność do Boga.

2. 02. 1999 roku:

a) Treści Orędzia Jana Pawła II – przedmiotem rozmyślania sióstr w Dniu Życia Konsekrowanego.
b) Ponowienie ślubów zakonnych, aby z większą świadomością i oddaniem odnowić swoje przymierze z Bogiem, pobudzając się do pierwszej gorliwości.
c) Znalezienie w tym dniu więcej czasu, aby na modlitwie osobistej wypowiedzieć Bogu wdzięczność i uwielbienie za wielki dar powołania zakonnego, który jest wyrazem szczególnej miłości Boga Ojca do nas, okazaniem nam wielkiego Bożego zaufania. Dziękczynienie Bogu z Maryją i przez Nią, zwłaszcza przez pobożne i w pełni świadome włączenie się w śpiew lub recytację Magnificat przy Nieszporach.
d) Refleksja każdej z sióstr: jak ja osobiście przeżywam to wielkie Boże wybranie, powołanie mnie do szczególnej misji w Kościele Chrystusowym? Czy swoją postawą, swoim zachowaniem staram się uwierzytelniać ten wybór? Czy daję czytelne świadectwo życia ewangelicznego, oznajmiającego wszystkim z radością, że Pan jest miłością zdolną do wypełnienia ludzkiego serca? (por. Orędzie, 4).
e) Siostry, które tylko mogły, udały się do kościołów katedralnych, by we wspólnocie licznie zebranych osób konsekrowanych z weselem wypowiedzieć Bogu swoją wyłączną do Niego przynależność i swoje całkowite oddanie się Jemu.
f) Nade wszystko zaś, w codziennym życiu czynić wszystko, aby autentyzm zakonnej konsekracji stał się duchowym wotum na Wielki Jubileusz Narodzin Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela.

ZGROMADZENIA SIÓSTR SŁUŻEBNICZEK NMP NP (Starowiejskie)(Łódź)

Święto Ofiarowania Pańskiego, ustanowione przez Ojca św. Jana Pawła II od 1997 r. Dniem Życia Konsekrowanego i przeżywane w Kościele przez Rodziny Zakonne i Instytuty Świeckie w duchu odnowienia konsekracji życia ofiarowanego Bogu było dla Prowincji Łódzkiej Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP czasem wdzięczności za łaskę powołania.

W Dzień Życia Konsekrowanego Siostry podczas lub po Mszy św. w kaplicach domowych odnowiły swoje śluby zakonne, odmawiając wspólnotowo formułę naszych ślubów. Tam, gdzie to było możliwe, zamówiły Mszę św. na podziękowanie Bogu za dar powołania, o świętość i wszelkie potrzebne łaski dla wszystkich osób konsekrowanych oraz w intencjach nowenny, odprawionej przed świętem Ofiarowania Pańskiego.

W tych intencjach ofiarowały też swoje uczestnictwo we Mszy św. i Komunię św. Modlitwy w tym dniu koncentrowały się na wyrażaniu wdzięczności za łaskę powołania, na refleksjach na temat naszego całkowitego oddania siebie BOGU w ofierze, pełnienia Jego Woli – na wzór Jezusa Chrystusa i Matki Najświętszej.

Medytacje, do których przygotowanie miałyśmy wcześniej, oparte były na materiałach z przeżytych skupień i dotyczyły głównie tematu naszego ofiarowania się BOGU przez konsekrację w nawiązaniu do sceny ewangelicznej ofiarowania Pana Jezusa w świątyni.
Obejmowałyśmy modlitwą wszystkie osoby konsekrowane na całym świecie, prosiłyśmy Boga Najwyższego o nowe, święte powołania.

W Domu Prowincjalnym Siostry odśpiewały Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, wspólnie odmówiły radosną część różańca św. z rozważaniami. Podczas śniadania czytały poezję na temat ofiarowania Pana Jezusa w świątyni; wieczorem, po uroczystych Nieszporach oddawały hołd Bożemu Dzieciątku symbolicznie całując, przy śpiewie kolęd, „żegnaną” w tym dniu (przed rozebraniem dekoracji „Bożonaro-dzeniowej”) figurkę Dzieciątka Jezus.

Siostry Łódzkiej Prowincji Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP, jak co roku, włączyły się w przeżycia Kościoła powszechnego w swoich diecezjach. Przedstawicielki naszych wspólnot zakonnych spotkały się z innymi Zgromadzeniami i Pasterzami Kościołów lokalnych na modlitwie i Eucharystii w wyznaczonych kościołach, odnowiły w tych międzyzakonnych zgromadzeniach liturgicznych – po raz drugi w tym dniu – swoją konsekrację. Uczestniczyły w modlitwach dziękczynno-błagalnych podczas nabożeństw organizowanych w kościołach.

Przygotowanie do Dnia życia Konsekrowanego.

Do Dnia Życia konsekrowanego cała Prowincja Łódzka Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP przygotowywała się 9-dniową Nowenną modlitw, odprawioną jako wyraz wdzięczności za dar powołania do życia zakonnego, na podziękowanie za wszelkie otrzymane w Zgromadzeniu łaski; z prośbą o wytrwanie w wierności Chrystusowi, o świętość dla każdej Siostry i dla wszystkich osób konsekrowanych, aby były żywymi świadkami Bożej miłości; o nowe, liczne, święte powołania do życia konsekrowanego.

Podczas posiłków i spotkań wspólnotowych Siostry czytały artykuły z czasopism religijnych, nawiązujące do Dnia Życia Konsekrowanego oraz książki dotyczące życia duchowego w zgromadzeniach zakonnych.

W Domu Prowincjalnym podczas spotkań wspólnotowych – jako przygotowanie do głębszego przeżycia Dnia 2 lutego – Siostry wracały w omawianych tematach do dwóch wielkich dla nas wydarzeń: ponowienia oddania Zgromadzenia Niepokalanemu Sercu Maryi w dniu 25 marca 1998 r. oraz do odnowienia naszego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa w dniu 1 stycznia br.

Siostry wspólnotowo czytały List Pasterski o życiu konsekrowanym, napisany po 297. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski na Jasnej Górze, który słyszały także w niedzielę, 31 stycznia br. w kościołach. List ten był powtórnie przez nas słuchany w celu pogłębienia świadomości istoty życia konsekrowanego, a także – utrwalenia w sercach słów Kościoła św. dotyczących tajemnicy powołania, tajemnicy konsekracji i tajemnicy świadectwa.

Przygotowaniem poszczególnych grup Sióstr do Dnia Życia Konsekrowanego były m. in. także trzy serie dni skupień formacyjnych, rozpoczęte już w styczniu br.: Siostry przełożone wspólnot Łódzkiej Prowincji Zgromadzenia miały zorganizowane skupienie w Gdyni, w Ignacjańskim Centrum Formacji Duchowej, prowadzone przez o. Tadeusza Kotlewskiego SJ w dniach 7-10 stycznia br.

Podczas tego skupienia, obejmującego przede wszystkim tematykę „maryjną”, konferencje i wprowadzenia do medytacji były przygotowaniem i materiałem do osobistego przygotowania się w następujących po skupieniu dniach do Dnia Życia Konsekrowanego.
Niektóre tematy z w/w skupienia dla Sióstr przełożonych:

* Maryja – mistrzyni życia konsekrowanego
* Apostolski charakter ślubów zakonnych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
* Moje ofiarowanie się trójcy przenajświętszej na wzór Maryi.

W Łódzkim Domu Prowincjalnym w dniach 23-24 stycznia br. odbyło się skupienie głównie dla junioratu, ale wzięły w nim udział również Siostry po profesji wieczystej z terenu Prowincji. Skupieniu przewodniczył o. Wacław Królikowski SJ. Tematy konferencji i wprowadzenia do modlitwy były przygotowaniem do Dnia 2 lutego, oparte na Ewangelii św. Łukasza (Łk 2, 2238): Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni.

Skupienie w ramach formacji permanentnej, w którym uczestniczyły nie tylko Siostry po profesji wieczystej – przedstawicielki poszczególnych wspólnot z całej Prowincji – ale również część junioratu, przeprowadzone w Łódzkim Domu Prowincjalnym w dniach 30-31 stycznia br. przez o. Krzysztofa Homę SJ, było czasowo najbliższym przygotowaniem do Dnia Życia Konsekrowanego.

Podczas tego skupienia Siostry słuchały i notowały między innymi wprowadzenie do modlitwy na podstawie Ewangelii św. Łukasza: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni, a następnie rozmyślały według podanych punktów.

Wprowadzenie do medytacji i modlitwa na podstawie Ewangelii św. Mateusza: Osiem Błogosławieństw (Mt 5, 2-12): to następny temat w/w skupienia, związany z życiem konsekrowanym (skupienie to było dla nas także przygotowaniem do Roku Jubileuszowego).

ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUŻEBNICZEK N.M.P. (Wrocław)

Sprawozdanie jest odpowiedzią na sugestie, jakie zostały podane wszystkim wspólnotom Sióstr Służebniczek NMP w ubiegłorocznym Okólniku Przełożonej Generalnej.

Zostały one na nowo przypomniane w tegorocznym Okólniku, wydanym z okazji obchodu Dnia życia Konsekrowanego. Siostry zostały również dodatkowo zachęcone, by w związku z oczekiwaną w bieżącym roku beatyfikacją O. Założyciela Edmunda Bojanowskiego, dzień ten przeżyły w uwielbieniu Boga za dar rychlej beatyfikacji i w szczególnym dziękczynieniu za laskę powołania do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP. Wszystkie placówki zaznaczają, że do świętowania Dnia życia Konsekrowanego w myśl zaleceń Okólnika Przełożonej Generalnej, przygotowały się i przeżywały go w następujący sposób.

I. Przygotowanie do obchodu Dnia życia Konsekrowanego.

a) Najczęstszą formą przygotowania było przeprowadzenie w ostatnim tygodniu miesiąca stycznia Dnia skupienia, z odpowiednio dobranymi konferencjami i refleksją osobistą. Na niektórych placówkach została również przeprowadzona w tym dniu rewizja życia w odniesieniu do osobiście i wspólnotowo przeżywanej konsekracji zakonnej, połączona z modlitwą przebłagalną za grzechy i niewierności osób konsekrowanych. Siostry Przełożone starały się również, aby przed 2 lutym, Siostry miały okazję do skorzystania z Sakramentu Pokuty.

b) Drugim sposobem przygotowania dalszego na bardzo wielu placówkach było przeprowadzenie przez cały tydzień wspólnych czytań duchownych w kaplicy. Ich treścią była problematyka życia zakonnego: adohortacja „Vita Consecrata”, artykuły z kwartalnika „Życie Konsekrowane”, Orędzie Ojca świętego na dzień życia Konsekrowanego, książka ks. Franciszka Grudnioka „Która wiele umiłowała” oraz teksty z kwartalnika zgromadzeniowego „Ancilla”.

c) Niektóre placówki przygotowały się do Dnia życia Konsekrowanego przez 9-dniową nowennę, która miała charakter dziękczynny i błagalny. Każdy dzień Nowenny poświęcony był specjalnej intencji i problematyce życia konsekrowanego w naszym Zgromadzeniu.

d) Kilka placówek w okresie poprzedzającym lub w sam dzień 2 lutego „gościło” w swojej wspólnocie Figurę Matki Bożej Fatimskiej, która odbywa swoją peregrynację w naszym Zgromadzeniu. Modlitewne trwanie przed Maryją w znaku fatimskim dopomogło Siostrom tych placówek dobrze przygotować się do przeżywania Dnia życia Konsekrowanego.

II. Uroczysta Msza święta i odnowienie ślubów w dniu 2 lutego.

W każdej wspólnocie w centrum świętowania Dnia Życia Konsekrowanego była uroczyście celebrowana Msza święta dziękczynna za dar życia konsekrowanego, w czasie której Siostry odnowiły złożone Bogu śluby z zapalonymi świecami.

a) Bardzo wiele Sióstr brało udział we Mszy św. w katedrach.

b) Siostry licznych placówek uczestniczyły we Mszy św. we własnej kaplicy w sam dzień 2 lutego. Były to zwłaszcza te placówki, w których codziennie celebrowana jest Msza święta.

c) Niektóre placówki Mszę świętą dziękczynną miały również w swoich kaplicach przed lub po 2 1utym ponieważ większość Sióstr tych placówek wzięła udział w diecezjalnych obchodach Dnia życia Konsekrowanego w katedrze danej Diecezji, lub też ze względów duszpasterskich Kościoła lokalnego.

d) Kilka sprawozdań podaje, że na Mszę świętą dziękczynną do kaplicy zaprosiły młodzież, która brała czynny udział w liturgii. Po Mszy świętej młodzież miała spotkanie z Siostrami, na którym poruszany był temat powołania i życia zakonnego

e) Parę placówek podaje, że w dniu 2 lutego uroczysta Msza święta w intencji osób konsekrowanych została odprawiona w kościele parafialnym, z udziałem wspólnoty parafialnej, podczas której zostało wygłoszone okolicznościowe Słowo Boże i Siostry odnowiły swoje śluby zakonne.

f) Nieliczne wspólnoty, które nie miały Mszy świętej w kaplicy, odnowiły swoje śluby na zakończenie adoracji, po uroczyście odmówionych Nieszporach czy modlitwie różańcowej.

III. Dziękczynna adoracja.

W tym uroczystym dniu na wszystkich placówkach miała miejsce jednogodzinna adoracja dziękczynna za dar powołania zakonnego oraz za wszystkie otrzymane łaski. Niektóre placówki przeprowadziły adorację wspólnotowo, inne zaś indywidualnie. w adoracji na kilku placówkach wzięły również udział dziewczęta.

IV. Akcenty dziękczynne i błagalne w intencji osób konsekrowanych.

a) Prawie wszystkie sprawozdania z placówek odnotowują, że w to szczególne święto życia konsekrowanego ubogaciły swoje modlitwy przez rozważania i śpiewy zwłaszcza podczas modlitwy różańcowej. Odmówiły też Akt oddania się Matce Bożej i uroczyście wyśpiewały Bogu hymn uwielbienia: Te Deum i Magnificat. Na niektórych placówkach hymny te rozbrzmiewały w kaplicach również na zakończenie Mszy świętej.
b) Szczególnie uroczyście odmówiły w swoich wspólnotach wszystkie modlitwy, a zwłaszcza Nieszpory. Jedna z placówek wraz ze sprawozdaniem przysłała przygotowaną modlitwę Jutrzni, z szczególnymi akcentami dotyczącymi życia konsekrowanego i wydźwięku liturgicznego Święta Ofiarowania Pańskiego.
c) Na kilkunastu placówkach Siostry odśpiewały ku czci Matki Najświętszej Godzinki.
d) Na jednej placówce Siostry przez 8 dni odmawiały hymn Magnificat, jako dziękczynienie za łaskę życia konsekrowanego.
e) Prawie wszystkie sprawozdania zaznaczają, że w tym dniu szczególnie polecały Bogu intencje nowych powołań.
f) Pamiętano również w swych modlitwach o wszystkich zmarłych Siostrach.

V. Udział Sióstr katechetek w obchodach Dnia Życia Konsekrowanego.

Przełożona Generalna w swym Okólniku w szczególny sposób zwróciła się do Sióstr katechetek o gorliwe zaangażowanie się w przybliżeniu dzieciom i młodzieży a także wiernym w parafiach, istoty życia zakonnego i charyzmatu własnego Zgromadzenia.

Siostry katechetki, bardzo aktywnie odpowiedziały na tę sugestię. Uczyniły to poprzez katechezy w klasach przez nie katechizowanych, a także innych. Tematyka życia konsekrowanego była także obecna na spotkaniach z młodzieżą w grupach Dzieci Maryi, które są prowadzone przez Siostry. Sprawozdania wspominają również, że niektóre Siostry, przygotowały na temat życia zakonnego, Zgromadzenia i Ojca Założyciela specjalne gablotki parafialne oraz przy furcie klasztornej. Dzieciom i młodzieży rozdawały foldery powołaniowe Zgromadzenia.

VI. Rekreacja radosne świętowanie Dnia Życia Konsekrowanego w wspólnocie siostrzanej.

Prawie wszystkie placówki relacjonują, że dzień przeżyły głęboko i radośnie. w godzinach wieczornych Siostry w rodzinnym klimacie dzieliły się przeżyciami związanymi z własnym powołaniem. Niektóre odczytywały listy, jakie zachowały z okresu swojej korespondencji przed wstąpieniem do Zgromadzenia. Siostry Przełożone przygotowały również Siostrom miłe niespodzianki. w nadesłanych sprawozdaniach odnotowują, że dzielenie się przeżyciami własnego powołania, pogłębiło wzajemną miłość i jedność między Siostrami.

ZGROMADZENIE SIÓSTR SŁUŻEK NAJŚW. MARYI PANNY NIEPOKALANEJ (Mariówka)

1) Po niedzieli Chrztu Pańskiego rozpoczęłyśmy (ponownie) w ramach czytania duchownego zgłębiać treść Adhortacji „Vita Consecrata” wraz z komentarzami (pod red. o. A. J. Nowaka OFM, Lublin 1998). Spotkania te były okazją do twórczej refleksji i dyskusji z praktycznym odniesieniem do naszej codzienności.
2) Podczas nabożeństwa różańcowego odmawiałyśmy każdego dnia modlitwę ofiarowania do „Dziewicy Maryi Matki i Wzoru Życia Konsekrowanego”.
3) Każda z sióstr objęła szczególną modlitwą osobistą kilka wspólnot domowych Zgromadzenia z terenu Polski, które otrzymała w drodze „losowania”. Członkinie Zarządu Generalnego modliły się w intencji sióstr pracujących poza granicami naszego kraju. W ten sposób wszystkie nasze placówki zostały „ofiarowane” Bogu, by mogły jak najlepiej spełnić swoją misję w Kościele.
4) W piątek poprzedzający Uroczystość Ofiarowania Pańskiego trwałyśmy przed Najświętszym Sakramentem dziękując Bogu za dar konsekracji oraz wysłuchałyśmy okolicznościowej konferencji, którą wygłosił nasz Ks. Kapelan.
5) Sam dzień 2 II jest w domu generalnym dużym świętem z racji:
składania I ślubów przez siostry nowicjuszki
przyjęcia do nowicjatu

Tą radością wielbimy Pana, ponieważ w tym dniu wiele otrzymujemy i oddajemy – a wszystko po to, aby być ŚWIATŁEM dla świata.

ZGROMADZENIA SIÓSTR SŁUŻEK NAJŚW. MARYI PANNY NIEPOKALANEJ (Kobyłka)

2 lutego 1999r. Siostry z naszej Prowincji we Wspólnotach Domowych przeżywały wdzięczność za ten wyjątkowy dzień w roku, który od niedawna zaistniał w Kościele. Dziękczynne modlitwy oraz prace i cierpienia składały Siostry w darze Bogu Wszechmocnemu za każde powołanie do życia konsekrowanego. W miarę swoich możliwości uczestniczyły we Mszy św. organizowanej w Katedrach pod przewodnictwem miejscowych biskupów. W Domu Prowincjalnym w Kobyłce, podczas trwających rekolekcji dla dziewcząt; odptaw1oha została uroczysta Msza św., w intencji osób konsekrowanych, gdzie Siostry w asyście Kapłana wyszły z zakrystii z zapalonymi świecami do ołtarza i brały w Niej czynny udział. Po Komunii św. wyśpiewały Magnificat za wielki dar jaki Bóg złożył w serca powołanych do wyjątkowej służby, a następnie odnowiły swoje Przyrzeczenie z Bogiem profesję zakonną. Było to duże przeżycie dla Wspólnoty Siostrzanej jak i zgromadzonych dziewcząt. Siostra Przełożona Prowincjalna zachęciła wszystkie Siostry do ponownego wczytania się w przesłanie Ojca świętego Jana Pawła II skierowanego do osób konsekrowanych na Jasnej Górze 4. 06. 1997 r. oraz do kolejnego sięgnięcia po adhortację „Vita Consecrata”.

ZGROMADZENIE SIÓSTR ŚW. TERESY OD DZIECIĄTKA JEZUS (Podkowa Leśna)

Dowartościowanie przez Ojca Świętego Jana Pawła II życia konsekrowanego w Kościele, pogłębia w osobach poświęconych Bogu świadomość otrzymanego daru łaski Bożej i rodzi wdzięczność. Dlatego przeżywając Dzień Życia Konsekrowanego, w dniu 2 lutego br., położyłyśmy głównie nacisk na dziękczynienie Bogu za dar powołania zakonnego w Kościele.

W Zgromadzeniu podjęto następujące inicjatywy:

* Na czytanie duchowne uprzedzające dzień 2 lutego Wspólnoty dobierały lekturę mającą na celu pogłębienie istoty życia konsekracją zakonną;
* Siostry wszędzie zatroszczyły się, aby dzień obchodów uczcić Eucharystią z intencją dziękczynną za dar powołania i prośbą o nowe powołania zakonne w Kościele;
* Poszczególne Wspólnoty w kościołach parafialnych zorganizowały uroczystą oprawę Liturgii i licznie w niej uczestniczyły. Delegatki Wspólnot brały udział we Mszach św. zorganizowanych w katedrach z udziałem Biskupa Diecezji;
* Podczas rekolekcji dla młodzieży poruszona była problematyka powołania, Siostry dzieliły się radością, która swoje źródło ma w darze ofiarowanym im przez Boga;
* Do modlitw Zgromadzenia Siostry wprowadzały intencje obejmujące wiele aspektów życia konsekrowanego. Na szczególną uwagę zasługuje modlitwa różańcowa. Przeżywając postawę Maryi w tajemnicy powołania Wiernej Służebnicy Pana, upraszałyśmy przez Maryję łaski dla naszego sposobu życia w Kościele i w świecie oraz łaskę otwarcia serc na głos Boży;
* Niektóre Wspólnoty zorganizowały adoracje w kaplicy wyrażające radość i wdzięczność Chrystusowi za dar wybrania;
* Również cierpienie wielu Sióstr miało swoje szczególne miejsce przed Bogiem dla wyrażenia wdzięczności za współudział w zbawczej misji Chrystusa;

Możliwości naszego nielicznego Zgromadzenia, nie stwarzają większych perspektyw działania na zewnątrz, jednak ukierunkowują wewnętrznie ba bogactwo daru otrzymanego od Boga.

ZGROMADZENIE SIÓSTR UCZENNIC BOSKIEGO MISTRZA (Warszawa)

Dzień 2 lutego – Dzień Życia Konsekrowanego nasze Zgromadzenie Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza przeżywało bardzo uroczyście. Każda Wspólnota naszej Prowincji włączyła się w główne uroczystości obchodzone we własnych Katedrach poszczególnych Diecezji. Wspólnie ze wszystkimi osobami konsekrowanymi dziękowałyśmy Panu Bogu za dar konsekracji zakonnej. Podczas uroczystej Mszy św. odnowiłyśmy wspólnie śluby zakonne, zawierzając się opiece Matki Bożej.

Wspólnotowa Liturgia Godzin nacechowana była momentami refleksji i wdzięczności za dar wybrania i powołania. Przed Mszą św. było uroczyste poświęcenie gromnic i ze śpiewem „Światło na oświecenie pogan…” procesja do Kaplicy.

W tym dniu starałyśmy się zgłębić Słowa Ojca Świętego skierowane na ten dzień do osób konsekrowanych. Wdzięczne za tę lekturę przybliżyłyśmy sobie wielkość Daru powołania. W tym dniu panował klimat wdzięczności, radości, wzajemnej modlitwy i miłości w duchu Ofiarowania Matki Bożej samych siebie.

ZGROMADZENIE SIÓSTR URSZULANEK SJK

Dzień refleksji, modlitwy, wdzięczności

Ten Dzień, to czas dziękczynienia – „bo wielkie rzeczy uczynił nam Pan”; czas rachunku sumienia z realizacji ślubów, z wierności zobowiązaniom i szczodrości wobec umiłowanego nade wszystko Boga; czas pokrzepienia, umocnienia do wielkoduszności w życiu dla innych.
W naszym Domu Macierzystym w Pniewach miałyśmy szczególne warunki, by indywidualnie i wspólnotowo trwać przy Panu w takim duchu wdzięczności, przeproszenia i zawierzenia, gdyż w przeddzień Święta przeżywałyśmy kwartalny dzień pokuty i dobową adorację Najśw. Sakramentu. Także Droga Krzyżowa z akcentem tajemnicy kochającego Serca Jezusa oraz konferencja ks. bpa Marka Jędraszewskiego były pomocą w przygotowaniu serc na ten Dzień, na ponowienie bezwarunkowego oddania się Chrystusowi. Ksiądz Biskup przypomniał słowa Jezusa: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, żeby on już zapłonął” i analizując je zwrócił uwagę co powinno być najważniejsze w naszym życiu: płomień ofiarnej miłości, od razu, już, bez odkładania na później.

Naszą odpowiedzią na takie oczekiwanie Chrystusa i także Matki Założycielki było ponowne oddanie Sercu Jezusowemu, wyrażenie gotowości, otwarcia się na Jego miłość. W czasie porannej Mszy św. celebrowanej przez ks. bpa Marka wypowiedziałyśmy wspólnie akt zawierzenia Sercu Jezusowemu tekstem modlitwy wg słów Matki Założycielki, która swoje serce rozpala przy Boskim Płomieniu Jezusa-Żertwy i tak bardzo pragnęła, by Jej siostry również żarliwie miłowały to Najświętsze Serce i Jemu całkowicie ufały.

Symbolem tego „przymierza miłości” była świeca-gromnica, jej płomień uświadamiał nam jeszcze bardziej treść naszego oddania i sensu naszego życia; przypominał, że siłą naszego płomienia jest ON Boski Ofiarnik, który za nas kładzie życie Ojcu w każdej Eucharystii, który „dotyka” naszych serc w Komunii świętej, by płonęły większym, jaśniejszym blaskiem świętości.
Radość odnowionych i pokrzepionych serc wyraziłyśmy po Mszy św. w hymnie urszulańskim:
Rozradowały się serca nasze Panie,
A hymn Twej chwały nigdy nie ustanie,
Boś wielkie rzeczy w nas niegodnych sprawił
I chwałę Swoją w maluczkich objawił.

W niedzielę 31 stycznia br. we Wrześni, w parafii Ducha św., na Mszach św. było głoszone słowo o życiu konsekrowanym przez jedną z naszych sióstr.
2 lutego, w Dzień życia Konsekrowanego, wszystkie Wspólnoty Zgromadzenia ponowiły akt oddania Sercu Jezusowemu, według tekstu bł. Urszuli, naszej M. Założycielki;
Tego samego dnia duża grupa sióstr wzięła udział w Eucharystii sprawowanej w Katedrze warszawskiej pod przewodnictwem ks. bpa P. Jareckiego w intencji osób konsekrowanych.

ZGROMADZENIE SIÓSTR URSZULANEK UNII RZYMSKIEJ (Warszawa)

2 luty 1999 – Dzień Życia Konsekrowanego obchodzony we wspólnotach w naszej Prowincji każdego roku przygotowanie do Dnia życia Konsekrowanego przeżywamy w łączności z obchodem święta Założycielki – św. Anieli Merici (27. 01.)

W tym roku 26 stycznia oficjalnie rozpoczęłyśmy też duchowe przygotowanie do beatyfikacji naszej siostry – M. Klemensy Staszewskiej (proces Męczenników II wojny światowej), w 56 rocznicę aresztowania. 25 stycznia przypadła 54 rocznica śmierci 2 naszych sióstr, które w obronie czystości zginęły z rąk żołnierzy sowieckich. Przeżywanie tych rocznic w sposób szczególny uświadomiło nam istniejący związek między konsekracją a ofiarą życia.

Czas przygotowania zazwyczaj przybiera formę nowenny przeżywanej Prowincję, ale wg projektu opracowywanego przez każdą wspólnotę z osobna.

W tym roku w czasie nowenny w zgromadzeniach odprawiano wspólną modlitwę, która miała charakter np. małej celebracji, medytacji na tle przeźroczy o św. Anieli, wspólnotowego rozważania (dzielenia się) opartego o teksty ewangeliczne, „Vita Consecrata”, Pisma św. Anieli, okólniki przełożonych itp. W jednej ze wspólnot przygotowano triduum w oparciu o tematykę ślubów.

W sam dzień 2 lutego – we wspólnotach odprawione były Msze św. ze starannie opracowaną oprawą liturgiczną, ze wspólnym uroczystym odnowieniem ślubów, w następujących intencjach:

* dziękczynnej za dar życia konsekrowanego
* o wierność łasce powołania – o wzrost zrozumienia
* szczególnie u młodych – czym jest życie zakonne
* o to, byśmy umiały być świadkami Chrystusa i Ewangelii.

Wiele Sióstr uczestniczyło również w uroczystych Mszach św. organizowanych przez diecezję w katedrach lub innych kościołach (np. w Krakowie, Lublinie, Poznaniu, Tarnowie, Warszawie, Wrocławiu). Siostry ze wspólnoty lubelskiej w tym roku były czynnie zaangażowane w przygotowanie i prowadzenie liturgii w katedrze. W diecezji tarnowskiej uczestniczyły siostry w spotkaniu osób zakonnych z Biskupem Diecezji i w okolicznościowej konferencji.

We wszystkich wspólnotach, na różny sposób, podkreślano świąteczny charakter dnia (w refektarzu, podczas rekreacji). W kilku wspólnotach Siostry obchodziły swoje zakonne jubileusze. Była to dobra okazja do wymiany refleksji na temat wartości życia konsekrowanego, do dania świadectwa własnej drogi powołania.

2 luty – był dniem „pogłębienia naszej duchowości i utrwalenia więzi z Kościołem” stwierdza jedna ze wspólnot.. Inna dodaje: „dopełnieniem przeżywania naszej konsekracji w tych dniach była apostolska służba świadczona młodzieży maturalnej licznie przybyłej do nas na rekolekcje zamknięte”.

ZGROMADZENIE SIÓSTR WSPOMOŻYCIELEK DUSZ CZYŚĆCOWYCH (Sulejówek)

Siostry przeżywały ten Dzień we własnej wspólnocie, w parafii i w diecezji.

a/ we wspólnotach:

* Msza św. dziękczynna za powołanie, podczas której siostry ponawiały profesję – prawie we wszystkich domach, gdzie znajduje się kaplica;
* w niektórych wspólnotach – wspólna adoracja, w przeddzień wprowadzenie do medytacji na temat życia konsekrowanego, dzielenie się refleksją nad fragmentami tekstu Vita Consecrata w jednej wspólnocie nowenna przed Dniem Życia Konsekrowanego, w której wykorzystane były do rozważania fragmenty Przesłania Ojca Świętego do osób konsekrowanych oraz Orędzia Papieża z okazji Dnia Życia Konsekrowanego.
b/ w parafiach:
* w parafii, gdzie znajdują się domy dwu Zgromadzeń, z inicjatywy naszych sióstr była celebrowana Msza św. podczas której homilię wygłosił zaproszony przez siostry kapłan zakonny. Siostry obydwu Zgromadzeń wspólnie przygotowały oprawę liturgiczną i w czasie Eucharystii ponowiły profesję;
* w parafii, gdzie nasze siostry pracują, udało się nakłonić Księdza Proboszcza, do odczytania na wszystkich Mszach św., Listu Księdza Biskupa skierowanego do osób konsekrowanych na terenie diecezji;
* siostry uczestniczyły w uroczystej Mszy św. celebrowanej w kościele klasztornym dla osób konsekrowanych z parafii i okolic, podczas której było wspólne ponowienie profesji;
* siostry katechetki na lekcjach religii nawiązywały do obchodów Dnia Życia Konsekrowanego w Kościele.
c/ w diecezjach:
* przedstawicielki prawie wszystkich wspólnot uczestniczyły w uroczystej Mszy św. celebrowanej w Katedrach poszczególnych diecezji.

ZGROMADZENIE SIÓSTR WSPÓLNEJ PRACY OD NIEPOKALANEJ MARYI (Włocławek)

Przełożona Generalna w wigilię Dnia osób konsekrowanych w lapidarnych słowach przygotowała swoją wspólnotę do należytego przeżycia tego wyznaczonego przez papieża Jana Pawła II dnia 2 lutego, mówiąc: święto Ofiarowania Pańskiego pod grecką nazwą „Hypapante” „uroczyste spotkanie” było znane i obchodzone już w IV wieku w Jerozolimie. W VII wieku przejął je Rzym, gdzie święto to miało początkowo charakter pokutny : kapłani mieli się ubierać w szaty koloru fioletowego, a nawet czarnego. Płonące świece niesione w procesji miały zwrócić uwagę na Chrystusa Odkupiciela ludzi, a czarne szaty przypominały obowiązek pokutny za grzechy.

Początkowo święto miało charakter chrystologiczny, z czasem święto nabrało charakteru maryjnego i przyjęło nazwę święta Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, na co z pewnością miał wpływ Łukaszowy tekst: „Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby je przedstawić Panu”.

Od roku 1960 przywrócono charakter święta, stawiając na pierwszym miejscu Osobę Jezusa, od tego więc czasu święto nosi nazwę Ofiarowania Pańskiego.

W to lutowe święto Siostry Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi wraz z innymi wspólnotami zakonnymi diecezji włocławskiej pielgrzymowały do Lichenia, sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej i miejsca pobytu Ojca świętego w czerwcu 1999 r., by razem z Tą, która to niebiańskie światło sprowadziła na ziemię i Która nas tym światłem broni i osłania, odnajdywać prawdziwą drogę do Jej Syna, uczyć się odróżniać dobro od zła, prawdę od fałszu w rzeczywistości zakonnej wspólnoty, w nas samych, w naszych sumieniach.

Spotkanie rozpoczęło się Eucharystią, która sprawował i homilię wygłosił biskup senior Czesław Lewandowski. Następnie po Mszy świętej w pięknej sali królewskiej odbyło się spotkanie z ks. prof. Kumalą. Prelegent wygłosił konferencję nt. Maryja wzorem dla osób konsekrowanych. W której mówca m.in. powiedział: I dziś Maryja jest dla nas niezawodną Przewodniczką. Ta, która całe życie spędziła w światłości Swego Syna, daje nam Go swymi rękami w płomieniu gromnicznej świecy, który to płomień pragniemy zanieść w lutowe święto zakonów do naszych domów, by od niego zapalić domowe ogniska życia wspólnotowego”. Po konferencji był czas na prywatną refleksję u stóp Matki, Córy Izraela i Matki światłości.

W naszym Zgromadzeniu, oprócz przygotowania wspólnoty przez Matkę Generalną do obchodów święta Ofiarowania Pańskiego, czas ten poprzedziły tzw. dni formacyjne w ramach formacji permanentnej. Przygotowano program traktujący o życiu wspólnotowym (rok 1999 w Zgromadzeniu przeżywany jest właśnie w wymiarze wspólnoty). W pierwszym dniu spotkania pani prof. Maria Ryś z ATK mówiła nt. „Wspólnota miejscem przebaczenia Bogu, sobie i bliźniemu”. Prelegentka stwierdziła, iż we wspólnotach takich jak zgromadzenia zakonne nie może być mowy o braku miłości, a co za tym idzie, sercem owej wspólnoty powinno być przebaczenie. Następnie pani prof. Henryka Kaźmierczak zaprezentowała siostrom piękno języka polskiego, ukazując miejsce i rolę dialogu we wspólnocie. Ów dialog jest metodę budowania wspólnoty. W drugim dniu spotkania formacyjnego siostra Wikaria Teofana Lange zaprezentowała temat „Łączność siostrzana we wspólnocie”. Kolejnym prelegentem był ks. Tadeusz Bańkowski, filipin z Tarnowa, który mówił nt. „Wspólnota darem i zadaniem”. I ostatni temat spotkania: „Wychowanie i formacja w perspektywie wejścia Polski do Unii Europejskiej” zaprezentował ks. prof. dr hab. Jerzy Bagrowicz.

Cały czas, i ten formacyjny i święto Ofiarowania Pańskiego przeżywany był w naszej wspólnocie w duchu dziękczynienia, jakie Maryja wyraziła w Magnificat. Dziękczynienie to ma również wymiar wspólnotowy, bowiem uczy nas modlitwy, słuchania Słowa Bożego oraz „niskości Służebnicy”, która jest wyrazem pokory wynikającej z uznania i przyjęcia metafizycznej prawdy o małości człowieka, a jednocześnie o wielkim obdarowaniu go przez Boga.

Kolejny Dzień Osób Konsekrowanych obchodzony w Roku Wielkiego Jubileuszu w Zgromadzeniu Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi będzie przeżywany w aspekcie ślubu czystości „Ślub czystości dla Królestwa niebieskiego”. Oto temat na rok 2000. Aby spełnić wyznaczone dla Zgromadzenia zadanie w Kościele chcemy w duchu Niepokalanej ciągle wracać do źródła.