Życie zakonne zrodziło się z Eucharystii i ku Eucharystii wszystkich prowadzi. Dlatego bez Eucharystii nie ma życia zakonnego. Osoby konsekrowane przede wszystkim w centrum swego życia stawiają Eucharystię – powiedział bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, podczas konferencji prasowej pt. „Świadkowie Wielkiej Tajemnicy Wiary” przed 24. Światowym Dniem Życia Konsekrowanego, który będzie obchodzony 2 lutego w święto Ofiarowania Pańskiego.
Konferencja prasowa została zorganizowana przez Komisję ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Konferencje Wyższych Przełożonych Zakonnych w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski.
„Ten dzień z jednej strony to jest wielkie dziękczynienie za obecność osób zakonnych w Kościele i w świecie, ale jest okazją do tego, by też ukazać czym się zajmują osoby konsekrowane. Ten dzień będziemy w tym roku przeżywać pod hasłem +Wielka Tajemnica Wiary+. Dzień Życia Konsekrowanego wpisuje się w tematykę roku duszpasterskiego, czyli Tajemnica Wiary – Eucharystia” – zaznaczył bp Kiciński.
Bp Arkadiusz Okroj, opiekun indywidualnych form życia konsekrowanego, zauważył, że w Polsce są 322 dziewice konsekrowane i ponad 300 wdów konsekrowanych. „Poszczególne formy życia konsekrowanego przeżywają teraz swój rozwój” – podkreślił.
Natalia i Łukasz Berko, ze Wspólnoty Przymierza Rodzin Mamre, opowiedzieli o adoracji Najświętszego Sakramentu, którą przeżywają w kaplicy Sióstr Benedyktynek Sakramentek we Wrocławiu. „Moje doświadczenie adoracji u tych sióstr jest takie, jakby mnie Pan Jezus wyprowadzał na pastwisko, taką oazę, gdzie ja mogę sobie odpocząć, gdzie On orzeźwia moją duszę” – powiedział Łukasz Berko.
Kamil Tekiel, z Duszpasterstwa Akademickiego „STUDNIA”, opowiedział o swoim doświadczeniu w duszpasterstwie dominikańskim. „Dla mnie duszpasterstwo było miejscem, w którym zrozumiałem, że wiara jest czymś więcej niż tradycją przekazywaną nam przez rodziców. Dzięki temu duszpasterstwu dostrzegłem sens bycia dobrym na co dzień, a także to, że Bóg jest stale obecny w naszym życiu”.
Katarzyna Majcherek, Oblatka Benedyktyńska, opowiedziała o charyzmacie sióstr benedyktynek sakramentek, którym jest wieczysta adoracja. Przyznała, że w momencie zaganiania życiowego, jest to niejako miejsce pustyni. „Każdemu z nas taka chwila pustyni i takiego dystansu do świata jest bardzo potrzebna” – stwierdziła.
Barbara Wierzbicka, z Eucharystycznego Ruchu Młodych, opowiedziała o Ruchu założonym przez św. Urszulę Ledóchowską w 1925 roku w Pniewach k. Poznania. „Ruch kształtuje, wdraża dzieci do udziału we Mszy Świętej, czynnego, uważnego. Ruch ma za zadanie ukazać Jezusa jako Przyjaciela, bardzo osobistego, pomaga rozwijać takie postawy eucharystyczne jak ofiarność, współofiarowanie, otwartość wobec Słowa Bożego, jedność, miłość oraz postawę wdzięczności” – stwierdziła. Obecnie Ruch na całym świecie skupia ok. 3 mln dzieci.
Z kolei Marta Kępa-Kurkiewicz z Eucharystycznego Ruchu Młodych opowiedziała o początkach Ruchu w Polsce, który pierwotnie znany był jako Krucjata Eucharystyczna. „Odczytuję tę formację eucharystyczną jako znak czasów i mam nadzieję, że ta formacja będzie coraz bardziej znana” – podkreśliła. Natomiast Edyta Neumann, również z Eucharystycznego Ruchu Młodych, zaznaczyła, że „jeżeli chcemy, aby następne pokolenia odkrywały wartość życia konsekrowanego, to nie możemy bać się zapraszać dzieci na adoracje”. Materiały
Za: BP KEP
