Dzień 16 grudnia 2017 r. zgromadził wielu gości i pielgrzymów w Sanktuarium bł. Honorata Koźmińskiego w Nowym Mieście nad Pilicą na wspólnym dziękczynieniu na zakończenie obchodów Roku bł. Honorata związanego ze stuleciem jego śmierci.
Wigilię głównych uroczystości, 15 grudnia, rozpoczęto modlitwą różańcową, którą tak mocno ukochał i rozkrzewiał bł. Honorat, poprowadziły ją siostry honoratki i bracia kapucyni – nowicjusze. Msza św. pod przewodnictwem o. Andrzeja Kiejzy, prowincjała Warszawskiej Prowincji Kapucynów, z kazaniem o. Gabriela Bartoszewskiego, wicepostulatora sprawy kanonizacji bł. Honorata, była ofiarą wdzięczności złożoną Bogu za Honorata jako „nauczyciela” – jak podkreślił Prowincjał i jako „giganta, który przygotował Polskę do niepodległości” – jak to przypomniał o. Gabriel. Po Mszy św. uczestnicy pozostali w kościele na adoracji Najświętszego Sakramentu, poprowadzonej przez braci nowicjuszy.
Dzień 16 grudnia – 101. Rocznica śmierci bł. Honorata – rozpoczął się od wprowadzenia br. Grzegorza Filipiuka, koordynatora Roku bł. Honorata, który przypomniał o minionych wydarzeniach – dziewięciu latach Wielkiej Nowenny i Roku Dziękczynienia, wpisując je w trzy pragnienia o. Honorata: – pragnienie poznania Boga i przywrócenia Mu należnego miejsca w życiu człowieka, – pragnienie budowania wspólnoty i docierania przez założone zgromadzenia do Polaków, przeżywających trudny czas zaborów i – pragnienie świętości.
Głównym wydarzeniem tego dnia była Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dziuby, biskupa łowickiego z udziałem kapłanów diecezjalnych i zakonnych, przedstawicieli najwyższych władz państwowych, m.in. marszałka Senatu Stanisława Karczewskiego i wicepremiera Piotra Glińskiego, władz samorządowych, zgromadzeń honorackich ze swoimi przełożonymi oraz wielu zaproszonych gości i pielgrzymów. Oprawę muzyczną przygotował Chór Centrum Myśli Jana Pawła II z Warszawy.
W homilii bp Dziuba podkreślił, że bł. Honorat do końca przyjął prawdę pielgrzymowania na ziemi, pragnąc świętości – tego upodobnienia się do Jezusa na Górze Przemienienia. Szedł w realiach ówczesnego życia, szedł, kiedy nasza ojczyzna była w niewoli. I zwłaszcza dzisiaj, kiedy świętujemy 100-lecie odzyskania niepodległości uświadamiamy sobie, jak ten nasz błogosławiony wpisał się w jej dzieje – mówił biskup.
Po Mszy św. odbyło się uroczyste wręczenie okolicznościowych dyplomów i medali z bł. Honoratem, przyznanych przez Ministra prowincjalnego Warszawskiej Prowincji Kapucynów. Następnie uczestnicy wysłuchali świadectw. Małżeństwo Elżbieta i Robert Kotyrowie z Białej Podlaskiej, Małgorzata Szczepaniak (Lubartowski Ośrodek Kultury) i Aleksandra Jędryszka (Tygodnik Lubartowiak) z Lubartowa oraz Michał Cieślak (Muzeum X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej) z Warszawy opowiadali o swoich spotkaniach z ojcem Honoratem.
Uroczystości zakończyła premiera oratorium pt. „Nieszpory o Niepokalanym Sercu Maryi z bł. Honoratem” w kościele parafialnym pw. Opieki Matki Bożej Bolesnej”. Oratorium miało charakter nabożeństwa przed ikoną Niepokalanego Serca Maryi. Wykonawcami utworu skomponowanego przez Pawła Bębenka do libretta opracowanego przez s. Cecylię Dudę ze zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi byli: Chór Centrum Myśli Jana Pawła II z Warszawy przygotowany przez Jana Krutula, muzycy pod kierownictwem Pawła Bębenka, soliści: Magdalena Frączek, Maria Krzosek, Krzysztof Chalimoniuk i Kamil Wróblewski. Teksty bł. Honorata czytał br. Tomasz Wroński, a nabożeństwu przewodniczył br. Kamil Sochacki.
