Po skończeniu posługi Metropolity Krakowskiego, Jego Eminencja Ks. Kardynał Franciszek Macharski wraz z biskupem pomocniczym Archidiecezji Krakowskiej – Janem Zającem, przyszedł do ówczesnej Przełożonej Generalnej Katarzyny Krzystoń z zapytaniem i prośbą o możliwość zamieszkania przy Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta. Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim odpowiedziało pozytywnie na tę prośbę, uważając ją za zaszczyt dla naszej wspólnoty zakonnej. Przywitany chlebem i solą, Ksiądz Kardynał 4 sierpnia 2005 r. zamieszkał w przygotowanym budynku, tzw. „chatce”, która została wybudowana za czasów błogosławionej Bernardyny Jabłońskiej.
Należy zaznaczyć, że „chatkę” odwiedzał też wielki czciciel św. Brata Alberta – Karol Wojtyła, gdzie jako biskup krakowski spędzał czas na osobistej rozmowie z Bogiem. W „chatce” poza miejscem przeznaczonym na zamieszkanie, przygotowano również prywatną kaplicę ks. Kardynała, gdzie mógł sprawować Eucharystię oraz oddawać się modlitwie. Ksiądz Kardynał często był zapraszany na uroczystości w Archidiecezji Krakowskiej, jak również przyjmował gości u siebie. Często odwiedzał Go Jego kapelan – ks. Prałat Andrzej Fryźlewicz. Swoich gości zwykle Ksiądz Kardynał prowadził do relikwii św. Brata Alberta, by wspólnie pokłonić się i oddać cześć świętemu krakowskiemu. Przez kilka lat codziennie sprawował Mszę św. w Sanktuarium oraz przewodniczył uroczystościom Zgromadzenia.
Zgromadzenie oddelegowało również siostrę Danutę Korską do posługi w codziennych czynnościach oraz siostrę Dolorosę Kilnar i siostrę Miriam Łopuszyńską do opieki w czasie choroby Księdza Kardynała.
Obecna Przełożona Generalna Krzysztofa Babraj wyraża wdzięczność za przywilej wybrania albertyńskiej wspólnoty, która zawdzięcza Księdzu Kardynałowi wiele dobra. W czasie Jego posługi, papież Jan Paweł II wyniósł do chwały ołtarzy Założyciela – św. Brata Alberta oraz Współzałożycielkę – bł. Bernardynę Jabłońską.
Siostry Albertynki
