Bp Świerzawski to założyciel trzech wspólnot życia konsekrowanego: Wspólnoty Przenajświętszej Trójcy; Wspólnoty Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla; Zgromadzenia Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego.
„Nie zapominajcie w swoich modlitwach o mnie, dotychczasowym pasterzu, który kończy urząd posługiwania w Kościele sandomierskim” – prosił bp Świerzawski przechodząc na emeryturę w 2002 r. Po 10 latach posługi biskupiej w Sandomierzu wskazał II Synod Sandomierski (1996-1999) jako jedno z kluczowych wydarzeń w jego życiu. Na zakończenie synodu – w 1999 r. – do Sandomierza przybył papież Jan Paweł II.
Zmarły biskup senior sandomierski to także wybitny profesor i naukowiec. W 1975 r. został członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Uchwał Soboru Watykańskiego II. Był także przewodniczącym Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP. Wydawał i redagował Anamnesis – biuletynu komisji, który uczynił ogólnodostępnym pismem z tekstami z dziedziny duszpasterstwa liturgicznego. Bp Świerzawski jest autorem 64 książek i około 1,3 tys. artykułów naukowych i popularnonaukowych z dziedziny teologii liturgii i duchowości.
Biskup prof. Wacław Świerzawski urodził się w Złoczowie (archidiecezja lwowska) 14 maja 1927 roku. Studia teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym we Lwowie. 11 grudnia 1949 r. święceń kapłańskich udzielił mu metropolita lwowski abp Eugeniusz Baziak. Sakrę biskupią otrzymał 28 kwietnia 1992 r. w katedrze sandomierskiej z rąk nuncjusza apostolskiego abp. Józefa Kowalczyka.
„Okazał się on bowiem Pasterzem prawym i wiernym, godnym imienia Apostoła Jezusa Chrystusa. Publicznie wyrażamy mu, więc wyrazy podziękowania i z głębi serca udzielamy Apostolskiego błogosławieństwa, jako rękojmi łaski płynącej z nieba, prosząc jednocześnie o wzajemną modlitwę” – napisał papież Franciszek w liście na 25-lecie posługi bp. Wacława Świerzawskiego, które obchodził w kwietniu br.
Za KAI
