W tym roku, 1 grudnia 2016 przypada 100-lecia narodzin dla Nieba bł. brata Karola de Foucauld,r. Jego osoba i jego życie są u źródeł duchowości kilku wspólnot i grup, zakonnych i świeckich obecnych w naszym Kościele w Polsce: małe siostry Jezusa, mali bracia Jezusa, Wspólnota Kapłańska Jesus-Caritas, Instytut świecki Jesus-Caritas, Braterstwo świeckie, wspólnota Rodzin Duży Dom, wspólnoty kleryckie. Świętowaliśmy ten Jubileusz wspólnie w naszej Rodzinie Karolowej od 1.12.2016r. Zakończenie przygotowujemy w Laskach, 3 grudnia 2017r, program na naszej stronie www.malybrat.opole.pl Do udziału w tym świętowaniu zapraszamy wszystkich sympatyków, również Siostry, szczególnie te, które mieszkaja w Warszawie i okolicach.
Bł. Karol de Foucauld urodził się 15 września 1858r w Strasburgu we Francji. Nawrócony w wieku 28 lat, oddaje całe swoje życie Bogu, szukając z pasją i gorącą miłością oblicza Jezusa. „Skoro tylko uwierzyłem, że jest Bóg, zrozumiałem, że nie mogę już żyć inaczej jak tylko dla Niego”. Odkrywa Go i chce naśladować jako ubogiego robotnika z Nazaretu: „Oto sekret mojego życia: oddałem swoje serce Jezusowi z Nazaretu, ukrzyżowanemu 1900 lat temu i przez całe moje życie chcę Go naśladować , na ile mi na to pozwoli moja słabość”. Chce to czynić nie tam, gdzie ziemia jest najświętsza, ale gdzie dusze są w największej potrzebie. Staje się więc bratem i przyjacielem koczowników muzułmańskich na Saharze. Stylem swojego życia kładzie podwaliny pod nową formę życia zakonnego w Kościele: życia kontemplacyjnego, nie klauzurowego, przeżywanego wśród prostych ludzi. Jest zachwycony tajemnicą Wcielenia, Bogiem, który stał się tak bliski w swoim Synu Jezusie, że od tego czasu ludzka rzeczywistość może być miejscem kontemplacji i spotkania z Ojcem. Inspiruje w ten sposób nową duchowość dostępną dla wszystkich chrześcijan, dla każdego człowieka, niezależnie od tego, kim jest i co robi. Jezusa spotyka w Najświętszym Sakramencie jako umiłowanego Brata i Pana, przeżywa w Eucharystii czułą bliskość Boga. Od Niego uczy się jak być bratem każdego: wierzącego i niewierzącego, bogatego i biednego, chrześcijan, muzułmanów i żydów. Ginie w rozruchach plemiennych w Tamanrasset 1 grudnia 1916 r. Pierwsze wspólnoty, które tak bardzo chciał założyć, by były małymi ogniskami pokoju, miłości, modlitwy i gościnności, powstają dopiero parę lat po Jego śmierci – ziarno, wpadłszy w ziemię, zaczyna przynosić owoce.
Rok Jubileuszowy rozpoczęliśmy Eucharystią pod przewodnictwem Ks. Biskupa Opolskiego Andrzeja Czai w Niedzielę 20 grudnia 2015 r. w Opolu.
Od 1 marca 2016 r. przez 9 miesięcy modliliśmy się nowenną do brata Karola, pierwszego dnia każdego miesiąca.
Nić przewodnią tego Roku stanowiła peregrynacja relikwii, po wszystkich diecezjach, gdzie jesteśmy obecni. Była to okazja do dzielenia się skarbem naszej duchowości i świadectwem kroczenia za Panem śladami brata Karola.
Przygotowaliśmy serię artykułów pogłębiających naszą duchowość – ukazały się one na powyższej stronie internetowej.
Modliliśmy się też razem na Jasnej Górze w czuwaniu nocnym z 15 na 16 września 2016 r;.
W listopadzie mieliśmy wspólne rekolekcje w Koszalinie. Biskup Edward Dajczak pomagał nam odnowić więź z Jezusem. Nagrania tych rekolekcji również są zamieszczone na naszej stronie.
My, małe siostry, zaczęłyśmy też w tym roku regularnie odwiedzać naszych braci w więzieniu w Strzelcach Opolskich. Dzielimy się z nimi wiarą i Słowem Bożym. Nawiązane więzi zachęcają nas do kontynuacji tych siostrzano-braterskich spotkań.
„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnieście uczynili.”. Te słowa Ewangelii dogłębnie wstrząsnęły życiem błogosławionego Karola. Zrozumiał, że każdy najmniejszy spośród jego braci jest samym Chrystusem. Wybraliśmy te słowa jako motto Roku Jubileuszowego, który wpisuje się w Rok Miłosierdzia, ogłoszonego przez papieża Franciszka.
W czasie czuwania przed Synodem o rodzinie, w zeszłym roku, papież Franciszek wspomniał brata Karola w kontekście ukrytego życia Nazaretu i relacji pełnych miłości między ludźmi: „[Brat Karol] poprzez apostolstwo dobroci stał się wszystkim dla wszystkich; pociągnięty przez życie pustelnicze, zdał sobie sprawę, że nie można wzrastać w miłości Boga, unikając posługiwania sobie nawzajem w relacjach międzyludzkich. Bowiem kochając innych, uczymy się kochać Boga; i pochylając się nad bliźnim, wznosimy się do Boga. Poprzez braterską i solidarną bliskość wobec najuboższych i opuszczonych, uświadomił sobie, że w końcu to oni są tymi, którzy nas ewangelizują, pomagając nam wzrastać w człowieczeństwie.”
O aktualności duchowości Nazaretu dla dzisiejszego Kościoła mówił też kardynał Ratzinger: „Nazaret ma nieustanne przesłanie dla Kościoła. Nowe Przymierze nie zaczyna się w Świątyni, ani na Świętej Górze, ale w mieszkaniu Dziewicy, w domu robotnika, w jednym z zapomnianych miejsc „Galilei pogan”, skąd nikt nie oczekiwał niczego dobrego. To właśnie stamtąd Kościół będzie mógł wyruszyć na nowo i uzdrowić się. Nie będzie mógł nigdy udzielić prawdziwej odpowiedzi na bunt naszego wieku przeciwko władzy bogactwa, jeśli w swoim własnym łonie, Nazaret nie będzie przeżytą rzeczywistością…” (Arcybiskup Monachium, kardynał Józef Ratzinger, w „le Dieu de Jesus-Christ”, 1976)
Wraz z Kościołem powszechnym dziękujemy za dar brata Karola. Wraz z Kościołem w Polsce, który obchodzi 1050-lecie Chrztu w 2016 roku, prosimy brata Karola, by pomógł nam wrócić do źródeł naszej wiary. Modlimy się, by przykład Jego życia był światłem dla nas, żyjących w świecie, w którym coraz trudniej o osobowe, bliskie, bezinteresowne relacje. Niech brat Karol uczy nas otwierać serca na każdego człowieka, niezależnie od jego wiary, pochodzenia, rasy, statusu społecznego – i przyjmować go z miłością godną uczniów Chrystusa.
Małe Siostry Jezusa
