Przewodnicząca Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce skierowała na uroczystość pogrzebową śp. Sióstr list kondolencyjny.
Czcigodna Matko Generalna, Siostro Prowincjalna,
Drogie Współsiostry tragicznie zmarłych Sióstr,
Szanowna Rodzino i bliscy Siostry Edyty i Siostry Teresy
Zgromadzenia zakonne i Instytuty życia konsekrowanego w Polsce, które reprezentuje Konferencja Wyższych Przełożonych, otaczają Was w tym bolesnym doświadczeniu serdecznym współczuciem i gorącą modlitwą.
Proszę wybaczyć osobisty wątek w tym momencie, ale jeszcze nie opadł z nas ból po tragicznej śmierci młodej wolontariuszki Heleny z Libiąża, która zginęła w naszym domu zakonnym w Boliwii, a już w dniu i godzinie jej pogrzebu, równie tragiczny w przebiegu i skutkach wypadek wyrwał z szeregów osób konsekrowanych dwie pełne życia i energii Siostry. Zbyt dobrze rozumiemy, Droga Matko, co znaczy strata dwóch sióstr zaangażowanych apostolsko, dwóch przełożonych wspólnot, dwóch katechetek, dwóch serc tak entuzjastycznie oddanych Bogu i zgodnie z charyzmatem Zgromadzenia – służbie ludziom. To strata nie tylko dla Waszego Zgromadzenia, ale także dla życia konsekrowanego i Kościoła w Polsce.
Te dwie Siostry zostały wezwane z winnicy Pana na wieczne „gody Baranka”, można rzec w „środku dnia”, w „połowie drogi”, gdy tyle jeszcze pozostało do zrobienia. Po ludzku to trudne i niewytłumaczalne, w świetle wiary – dziś jeszcze przed nami zakryte. „Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje – nad waszymi drogami i myśli moje – nad myślami waszymi” (Iz 55,9) – mówi Pan.
W tej pogrzebowej liturgii dziękujemy Bogu za ofiarę życia Siostry Edyty i Siostry Teresy, tę złożoną w dniu ich zakonnej profesji, tę składaną każdego dnia na nowo i tę ostatnią – całopalną, na polskiej drodze. Za zmarłe Siostry zanosimy modlitwę, by na progu wieczności przywitały je otwarte ramiona Jezusa – Oblubieńca i przyjęły je czułe ręce Maryi Niepokalanej. Dla Zgromadzenia Sióstr Służek NMPN prosimy o dar nowych powołań, aby znalazły się młode serca, które z odwagą podejmą misję tych dwóch gorliwych Sióstr i poniosą dalej światło Bożej prawdy.
Wam, Drogie Siostry Edyto i Tereso, dziękujemy za wspólne pielgrzymowanie drogami zakonnej konsekracji, za Wasz zapał i entuzjazm w głoszeniu Ewangelii wszędzie tam, gdzie Pan Was posyłał. Niech On sam będzie Waszym wiecznym szczęściem i nagrodą. Żegnając Was na progu wieczności pozostajemy ze świadomością i nadzieją, że to co najpiękniejsze, co stało się już Waszym udziałem, jest jeszcze przed nami, i że kiedyś spotkamy się razem w Domu Ojca.
W imieniu Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce
m. Maksymilla Pliszka
Przewodnicząca KWPŻZZ
Warszawa, 25.02.2017 r.
Przewielebna M. Mirosława Grunt
Przełożona Generalna
Mariówka
26-400 PRZYSUCHA
