Przeżywany w Kościele rok duszpasterski pod hasłem „Idźcie i głoście” pozwala nam lepiej i bardziej dogłębnie przyjrzeć się naszemu zaangażowaniu na rzecz misji. Realizując program duszpasterski, każde zgromadzenie zakonne jest zaproszone, by stawać się coraz bardziej odpowiedzialnym za Misyjne Dzieło Kościoła.
Komisja Misyjna przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce zorganizowała Formacyjne Spotkanie Misyjne dla sióstr zakonnych w dniach od 31.03 do 02.04.2017r. w Niepokalanowie. W spotkaniu uczestniczyło 72 siostry z 39 zgromadzeń zakonnych.
Referentki misyjne, misjonarki, oraz siostry, którym sprawa misyjnej działalności Kościoła jest szczególnie droga. Zawierzenie spotkania i pracy wszystkich naszych misjonarek i misjonarzy Bożemu Miłosierdziu w modlitwie koronki do Bożego Miłosierdzia rozpoczęło spotkanie w Niepokalanowie. Natomiast zaproponowana integracja grupy, prowadzona przez siostry postulantki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi pomogły uczestniczkom poznać się nawzajem i zawiązać naszą misyjną wspólnotę.
Wykład inaugurujący wygłosił ks. bp. Rafał Markowski, ukazując ziarna prawdy w religiach niechrześcijańskich. Ks. Biskup w prosty i głęboki sposób przekazał uczestniczkom podstawy teologiczne warunkujące nasz stosunek do religii niechrześcijańskich. Zwrócił uwagę na otwartość i dialog jaki zapoczątkował Sobór Watykański II. Celebracja Eucharystii połączona z modlitwą nieszporów stała się centrum naszego piątkowego spotkania. W swojej homilii biskup Rafał zwrócił uwagę na postawę Maryi, która dopiero z perspektywy stania pod krzyżem mogła zrozumieć wszystkie wcześniejsze wydarzenia ze swojego życia. Okres Wielkiego Postu sprzyja medytacji Męki Pańskiej. Pomogło nam w tym uczestniczenie w Misterium Męki Pańskiej, spektaklu łączącego obraz ze słowem, od lat pokazywanego w Niepokalanowie.
Sobotni dzień rozpoczął się liturgiczną modlitwą jutrzni pod przewodnictwem ks. Szymona Stułkowskiego, rektora ASD w Poznaniu. Przedpołudnie zostało poświęcone przybliżeniu głównych linii założeń programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Została pogłębiona tematyka duchowości chrzcielnej, wdzięczności za dar wiary, przekazany nam przez konkretnych ludzi, i odpowiedzialności za przekaz wiary następnym pokoleniom. Konferencje zaproponowane przez ks. Szymona zostały ubogacone medytacją obrazów biblijnych. Duży nacisk został także położony na współpracę w dziele ewangelizacji. Jesteśmy powołani, by iść i głosić ale razem.
Centrum sobotniego dnia stanowiła Eucharystia, źródło naszego misyjnego powołania i posłania. Siostry mogły również obejrzeć Panoramę Tysiąclecia czy skorzystać także z przedłużonej modlitwy, bądź sakramentu pojednania. Popołudnie skoncentrowane na temacie animacji i współpracy misyjnej, tematy te zostały przedstawione przez przedstawicieli Papieskich Dzieł Misyjnych: ks. Macieja Będzińskiego i s. Moniki Juszka. Uczestniczkom spotkania przybliżone zostały nie tylko Papieskie Dzieła Misyjne z ich bogatą i różnorodną formą zaangażowania misyjnego ale także postać bł. Pawła Manny – założyciela PUM-u.
Niedzielna Eucharystia z modlitwą jutrzni celebrowana była przez o. Mirosława Adaszkiewicza, kustosza sanktuarium św. Maksymiliana. Dzięki pięknej homilii została przybliżona postać św. Maksymiliana Marii Kolbe – misjonarza, który cały świat chciał przyprowadzić do Jezusa przez Niepokalaną. Współczesna sytuacja świata jasno pokazuje nam, że chrześcijanie są najbardziej prześladowaną grupą społeczną. Ks. Marcin Dąbrowski z ramienia Papieskiej Sekcji Pomoc Kościołowi w Potrzebie, przybliżył nam główne przeszkody jakie napotyka Kościół w realizacji swej misji ewangelizacyjnej. Prześladowcy przeważnie nie odróżniają różnych konfesji chrześcijańskich dlatego też stają się one także płaszczyzną na budowanie relacji ekumenicznych. Prześladowani są wszyscy chrześcijanie bez względu na konfesję, tradycje religijne czy pochodzenie kulturowe. Przeszkody w ewangelizacji różnicują się w zależności od kontekstu kulturowego – te silnie związane z cywilizacją zachodnią, będą odwoływać się do kwestii posłuszeństwa, braku świadomości grzechu. Dziś czasem z katechezy trzeba przejść na etap podstawowy czyli do ewangelizacji. Przyjęcie prawdy, że człowiek jest grzeszny i potrzebuje Zbawiciela, który go wyrwie z bagna grzechu. Inaczej wygląda sytuacja w odrębnych kręgach kulturowych.
Ks. Marcin zwrócił uwagę, że sytuacja chrześcijan na świecie jest zmienna. Krwawe prześladowania, represje i dyskryminacja – z tymi sytuacjami spotykają się chrześcijanie we współczesnym świecie. Prelegent zaznaczył, iż przyszłością Kościoła i świata są Chiny. Stały się one fenomenem z okresu ostatnich 30 lat. Chiny są zamieszkałe przez 1/5 ludzkości świata co stanowi 1, 5 miliarda ludności. Po wprowadzonym zakazie przejawów wszelkich form religijności. Na początku lat 80-tych protestanci zaczęli rozprowadzać Biblię. Dziś Chiny mają około sto milionów chrześcijan z których większość to protestanci, a 20% stanowią katolicy. Kraje bliskiego wschodu, to następna strefa geograficzna od której odwołał się ks. Marcin. Zaznaczył iż wbrew ogólnemu przekonaniu większość muzułmanów to nie Arabowie. Bliski wschód był kiedyś chrześcijański. Dzisiejsza Turcja to starożytna Azja mniejsza gdzie znajdowały się pierwsze kościoły chrześcijańskie. Chrześcijanie od VIII wieku zawsze byli mniejszością na Bliskim wschodzie, ale także od zawsze byli społecznością która wprowadzała pokój i niosła edukację oraz rozwój dla wszystkich obywateli.
Ostatnim punktem niedzielnego spotkania przed modlitwą Anioł Pański i rozesłaniem było świadectwo sióstr albertynek. Siostry albertynki przybliżyły postać św. Brata Alberta oraz aktualność charyzmatu realizowanego także w krajach misyjnych. W 1991 roku w 100-lecie zgromadzenia powstała pierwsza placówka misyjna sióstr albertynek w Boliwii. S. Maria Ostrowska, albertynka podzieliła się swoim świadectwem misyjnym. S. Maria posługiwała przez 5 lat w Boliwii. S. Maria jako pielęgniarka pomagała miejscowej ludności, opiekowała się dziećmi oraz troszczyła o więźniów. Jak zaznaczyła nasze powołanie misyjne to wielka radość, ale także wielki krzyż.
Dziękujemy wszystkim Siostrom za udział i zaangażowanie w naszym corocznym misyjnym spotkaniu formacyjnym w Niepokalanowie.
s. Elżbieta Sołtysik, SSPC
