W ubogiej celi klasztoru kapucynów Nowym Mieście nad Pilicą, 16 grudnia 1916 r. umierał sędziwy zakonnik. Zgromadzeni przy nim bracia byli świadkami odchodzenia świętego człowieka. Kilka dni później tłumy ludzi wypełniły kościół klasztorny, aby pożegnać wspaniałego kapłana, mistyka, spowiednika, wychowawcę, nauczyciela i założyciela zgromadzeń zakonnych. Ojciec Honorat odszedł do nieba.
W dniach 15-16 grudnia 2016, sto lat po tym wydarzeniu ponownie tłumy pielgrzymów, kapłanów, braci kapucynów, sióstr zakonnych ze zgromadzeń honorackich wypełniły kapucyński kościół.
Do tego wydarzenia przygotowywała wszystkich przez 9 lat Wielka Nowenna pod hasłem „Twórcza wierność Miłości”, prowadzona przez różne zgromadzenia założone przez bł. Honorata Koźmińskiego. Wreszcie nadszedł rok stulecia. W czerwcu 2016 Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ogłosił bł. Honorata patronem roku 2017, a 13 października 2016 r. w uroczystość bł. Honorata w Nowym Mieście nad Pilicą rozpoczął się Rok Dziękczynienia za jego osobę i dzieło. Najważniejszym wydarzeniem tego roku były uroczyste obchody w Sanktuarium w Nowym Mieście.
W czwartkowy wieczór 15 grudnia, jak w każdy czwartek, modlitwą nowenny przez wstawiennictwo bł. Honorata rozpoczęły się rocznicowe uroczystości. O godz. 18.00 została odprawiona Msza św. pod przewodnictwem o. Andrzeja Kiejzy, prowincjała Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Warszawskiej. Kazanie wygłosił bp Antoni Pacyfik Dydycz, przypominając jak ważną dla Polskiego Narodu i Kościoła postacią był bł. Honorat. Msza św. była jednocześnie dziękczynieniem za Wielką Nowennę i zakończeniem jej ostatniego roku „Testament i śmierć”, któremu przewodziły Siostry Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych. Po Mszy św. kapucyńscy nowicjusze poprowadzili adorację „Kolebka, a nie grób”, nawiązując do słów Błogosławionego, który w proroczych słowach zapowiedział odrodzenie wymierającego zakonu w Królestwie Polskim.
Dzień stulecia – 16 grudnia – rozpoczął się od przedstawienia dwóch testamentów: Matki Elżbiety Anny Stummer, najbliższej współpracownicy ojca Honorata oraz ostatnich chwil ojca Honorata i jego przygotowania do śmierci. Uczynili to: s. Julia, obliczanka i br. Grzegorz, kapucyn.
O godz. 12.00 rozpoczęła się celebracja uroczystej Mszy św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Dziuby, który również wygłosił kazanie. Przy ołtarzu modlili się również: bp Antoni Pacyfik Dydycz, o. Andrzej Kiejza, i o. Tomasz Żak prowincjałowie kapucyńscy, prowincjałowie franciszkańscy, kapłani zakonni i diecezjalni. Wśród przybyłych gości byli m.in.: pani Marta Glińska, prawnuczka Aleksandra Koźmińskiego, rodzonego brata bł. Honorata, marszałek Stanisław Karczewski, burmistrz Nowego Miasta i przedstawiciele władz miasta i gminy, burmistrz Lubartowa i zastępca prezydenta Białej Podlaskiej. Przyjechała pielgrzymka z Białej Podlaskiej z proboszczem parafii pw. bł. Honorata ks. Januszem Onufryjukiem. Przyjechały siostry ze zgromadzeń honorackich ze swoimi przełożonymi generalnymi i prowincjalnymi.
W uroczystej procesji przełożonych generalnych zostały przyniesione do ołtarza dary, które przypominały charyzmaty poszczególnych zgromadzeń honorackich.
Przed końcowym błogosławieństwem, przy relikwiach Błogosławionego, które zostały wyjęte z bocznego ołtarza i umieszczone przed głównym ołtarzem ofiarnym, dokonano zawierzenia Bogu przez wstawiennictwo bł. Honorata: bp Andrzej Dziuba zawierzył Diecezję Łowicką, burmistrz Mariusz Dziuba – Nowe Miasto, m. Jolanta Milanowska, przewodnicząca Konferencji Rodziny Honorackiej – zgromadzenia założone przez bł. Honorata oraz o. Andrzej Kiejza, prowincjał – Warszawską Prowincję Braci Mniejszych Kapucynów. Po Mszy św. wszyscy mogli oddać cześć relikwiom.
Po agapie w klasztorze uczestnicy wrócili do kościoła, aby tam przed Najświętszym Sakramentem modlić się w godzinie miłosierdzia koronką, którą odmawiał bł. Honorat – O mój Jezu, miłosierdzia. Nabożeństwo poprowadził o. Tomasz Wroński, gwardian z Białej Podlaskiej. Koronce towarzyszyły myśli bł. Honorata o miłosierdziu, które zapisał w Notatniku duchowym.
Całej uroczystości towarzyszył chór sióstr ze zgromadzeń honorackich pod przewodnictwem Michała Śmiegielskiego, który na zakończenie wyśpiewał Testament bł. Honorata – utwór ułożony dla sióstr Wspomożycielek przez Zuzannę Falkowską na podstawie „Ostatniej woli” Honorata z Notatnika duchowego. Do tego wydarzenia wprowadził słuchaczy br. Juliusz Pyrek z Zakroczymia.
Umocnienie, radość, wspólnota i dziękczynienie za bł. Honorata towarzyszyły wszystkim podczas tych obchodów. Cały Rok Dziękczynienia niech rozwija te wrażenia, uczucia i myśli.
Bogu niech będą dzięki za Bł. Ojca Honorata Koźmińskiego.
Br. Grzegorz Filipiuk OFMCap, koordynator Roku Dziękczynienia
