Dzień czwarty był w całości poświęcony pracy w grupach. Każdy uczestnik Kongresu zapisywał się do tej grupy, która go interesowała. Każda grupa zajęła się jednym z ważnych problemów współczesnego życia zakonnego. Tematy:
1. Sprawiedliwość, pokój i cierpienia ludzkości.
2. Inkulturacja życia konsekrowanego w kulturowo pluralistycznym świecie.
3. Dialog międzyreligijny.
4. Sztuka.
5. Mass media i komunikowanie wartości.
6. Uwolnić profetyzm: solidarność ze światem wykluczonych.
7. Czystość konsekrowana.
8. Nowa duchowość Pisma świętego.
9. Pragnienie Boga i poszukiwanie sensu.
10. Formacja stała – osobiste nawrócenie i przemiana wspólnoty.
11. Kultura zgromadzeniowa.
12. Wspólnota jako misja.
13. Współpraca ze świeckimi.
14. Wymiar eklezjalny życia konsekrowanego.
Dzień piąty (sobota 27 XI)
Wspólna sesja w ostatnim dniu Kongresu rozpoczęła się później (tego dnia miała być audiencja papieska) spotkaniem z Prefektem Kongregacji IŻKiSŻAp, który odczytał Przesłanie od Ojca św. Jana Pawła II, przyjęte bardzo gorąco. W następnych godzinach wysłuchaliśmy sprawozdań z wczorajszej pracy w grupach, mających ukierunkować nasze myślenie ku pewnej syntezie prac Kongresu. Projekt takiej syntezy, w formie przesłania kongresowego, przedstawiła grupa redakcyjna pod kierunkiem o. Macise’a, byłego przewodniczącego USG, ale tekst przesłania został pozostawiony do zredagowania później.
Krótkie słowa podsumowania wygłosił br. Alvaro Rodriguez Echevarria FSC, przewodniczący Unii Przełożonych Wyższych. Spotkanie zakończyło się długą i sugestywną modlitwą, bogatą w akcenty, odzwierciedlające różnorodność uczestników i cele Kongresu.
M. Jolanta Olech USJK,
M. Hilaria Hatko SSND
