“Znaleźć wiarę dzięki zakonom”
Życie konsekrowane w świadectwach osób, które odnalazły wiarę – taki był temat przewodni konferencji prasowej przed Dniem Życia Konsekrowanego, która odbyła się 24 stycznia. Dziennikarka TVP Danuta Holecka opowiedziała o nauce w szkole sióstr nazaretanek i o tym, co z niej wyniosła. – Dziękuję Bogu, że chodziłam do tej szkoły – mówiła. – Życia nie wolno się bać, świat należy do odważnych, mów co myślisz – m.in. tego nauczyły ją siostry. – Nie byłoby mnie tam, gdzie jestem, gdyby nie nazaretanki – wyznała.
Aktor Radosław Pazura podzielił się świadectwem swojego nawrócenia, które rozpoczęło się wraz ze spotkaniem siostry klaryski kapucynki i odkryciem, że jest sąsiadem zakonu klauzurowego. Przychodzimy teraz do nich ze wszystkim, co nas dotyczy. To dzięki nim mamy dziś sakrament małżeństwa, który zaowocował niezwykłym cudem w postaci naszej córci Klary – opowiada o sobie i swojej rodzinie. – To dzięki nim otworzyły się nam serca – dodaje. Wdzięczny Bogu, że mógł spotkać osobę życia konsekrowanego jest również student Maciej Reflejsz. – Przez jej słowa Bóg mówił do mojego serca – opisywał swoje doświadczenie uczestnictwa w jednych z rekolekcji. W konferencji wzięli udział przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego bp Kazimierz Gurda oraz przedstawiciele różnych form życia konsekrowanego. Bp Gurda mówił m.in. o tym, jak ważnym i jednocześnie bardzo wymagającym zadaniem osób życia konsekrowanego jest bycie świadkiem wiary czyli wskazywanie na Jezusa Chrystusa, jako na źródło życia duchowego i szczęścia. Podkreślał, że świadkowie wiary to ci, którzy sprawili, że ludzie słyszący od nich o Jezusie, sami weszli na drogę wiary. Doświadczenia świeckich, którzy spotkali się na swojej drodze z osobami życia konsekrowanego, pokazują, że bycie świadkiem Chrystusa w świecie ma sens. Ta świadomość jest ważna również dla osób życia konsekrowanego. Świadczą o tym chociażby słowa przewodniczącego Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich ks. Tomasza Sielickiego TChr. – Z pewnym zdumieniem i wdzięcznością spostrzegamy, że to nasze posługiwanie, komuś pomaga, że jest owocne. Nie tylko my sami się uświęcamy, ale też udaje nam się pociągnąć innych – powiedział.
Za:www.opoka
