Sesja formacyjna dla sióstr odpowiedzialnych za formację Zakroczym, 3-8.11.2000

W dniach 3-8 listopada w Zakroczymiu odbyła się Sesja formacyjna dla sióstr odpowiedzialnych za formację ciągłą w rodzinach zakonnych żeńskich. Sesję przygotowała Komisja ds. Formacji. Przybyło na nią 80 sióstr z 50 rodzin zakonnych.

Siostry miały możliwość wysłuchania każdego dnia wykładu: w sobotę, 4 listopada, o. Jerzego Gogoli OCD – „Powołanie do świętości osób konsekrowanych w świetle słowa Bożego i nauczania Kościoła”, w niedzielę, 5 listopada, o. Mieczysława Kożucha SI – „Życie konsekrowane w rzeczywistości współczesnego świata” , w poniedziałek, 6 listopada, o. Jozafata Nowaka OFM – „Świadomość drogi w przeżywaniu konsekracji zakonnej na poszczególnych etapach formacji ciągłej” i s. Elżbiety Woźnej USJK – „Wpływ przemian fizjologicznych na przeżywanie konsekracji zakonnej”. We wtorek, 7 listopada, swoimi refleksjami połączonymi z osobistym świadectwem podzielił się z siostrami ks. bp Edward Dajczak. Dotyczyły one odnowionej wierności miłości oblubieńczej jako przesłania dla życia konsekrowanego w trzecim tysiącleciu. Usłyszane treści były niejako położeniem fundamentów pod budowę świętości osób konsekrowanych. Uświadamiały istniejące we współczesnej rzeczywistości pułapki humanizmu laickiego i potrzebę angażowania woli w porządkowanie sfery uczuciowej w człowieku. Utrwalały też świadomość drogi w przeżywaniu konsekracji zakonnej, która ma swój początek w przymierzu chrzcielnym, a rozwój w sięganiu po Boże miłosierdzie i jednoczenie się z Panem Jezusem w Eucharystii. Na nowo pozwoliły przeżyć istotę miłości oblubieńczej, poczuć dynamizm kryjący się w niej i konieczność dojrzewania do miłości macierzyńskiej rodzącej i ochraniającej życie.

Oprócz wykładów przewidziane były spotkania wspólne i praca w mniejszych grupach. Silne wrażenie pozostawiły świadectwa wierności życiu konsekrowanemu, jakie dawały uczestniczki sesji o swoich żyjących lub niedawno zmarłych współsiostrach.

W programie dnia nie zabrakło modlitwy. Jutrznia poprzedzała Eucharystię, która stanowiła jej centrum, a wieczorna adoracja Najświętszego Sakramentu pozwalała trwać w bliskości serca przy Panu Jezusie.

Była też możliwość oglądnięcia filmów dotyczących problemów alkoholowych w rodzinach, jak i nawiązania indywidualnych kontaktów i rozmów w mniejszych grupach.