KOMISJA POWOŁANIOWA
Działalność Komisji w latach 2002 – 2005 obejmowała:
1. Sprawy organizacyjno-personalne
2. Działalność formacyjna referentek powołaniowych
3. Współpraca z Krajową Radą Duszpasterstwa Powołań
4. Zaangażowanie w Europejskie Spotkania Odpowiedzialnych za Powołania, organizowane przez Europejskie Centrum Powołaniowe
5. Inne formy posługi
6. Wkład członkiń klauzurowych i cierpiących.
1. Sprawy organizacyjno-personalne:
Opieka nad Komisja Powołaniową, z ramienia Konsulaty, została mi zlecona jesienią 2002 roku. W poprzedzającym okresie, z pracy w tej Komisji wycofały się 3 siostry, które zostały skierowane przez swoje Przełożone do innych posług w swoich zgromadzeniach. Dla normalnego funkcjonowania i posługi Komisji podjęto poszukiwania nowych członkiń, które mogłyby podjąć zadania. Wybory Zarządu Komisji Powołaniowej możliwe były dopiero 30 czerwca 2003 r. Komisja liczy obecnie 8 członkiń czynnych, czyli aktywnie i bezpośrednio angażujących się w działania Komisji. Są nimi: s.Alodia Witas, służebniczka śląska – przewodnicząca Komisji, s. Sylwia Prokopowicz, pasterka – wiceprzewodnicząca, s. M. Bernadeta Majchrzak, zmartwychwstanka – sekretarka, s. Małgorzata Wyżlic, salezjanka, s. Ewa Jędrzejak, boromeuszka, s.Rut Koprucha, siostra szkolna de Notre Dame, s.Halina Filipek, urszulanka UR, s. Judyta Kowalska, honoratka; zgodnie z wcześniejszą tradycją prace Komisji wspierają 3 członkinie cierpiące: s.Wiktoria Kumorek, salezjanka, s. Marietta Mańka, kanoniczka, s. Marlena Wiecheć, serafitka, oraz – w uzgodnieniu z Konferencją Zakonów Kontemplacyjnych – posługę Komisji wspierają też 3 przedstawicielki zakonów kontemplacyjnych tzw. członkinie „na kolanach”: s. Ancilla Szeligiewicz, karmelitanka, s. Edyta Szewc, klaryska, s. M. Kinga Zawadka, Szensztacki Instytut Maryi, z którymi pozostajemy w kontakcie korespondencyjnym.
Został opracowany nowy Regulamin Komisji Powołaniowej, uwzględniający aktualne wymagania Kościoła i potrzeby posługi Komisji, który uzyskał zatwierdzenie Konsulaty.
W okresie sprawozdawczym odbyło się 10 spotkań roboczo-modlitewnych samej Komisji, nie licząc zjazdów krajowych czy formacyjnych referentów powołaniowych, w których także uczestniczą Członkinie Komisji.
2. Działalność formacyjna referentek powołaniowych
Na mocy statutowej, Komisja Powołaniowa posługuje w dziedzinie troski o budzenie i pielęgnowanie powołań zakonnych, służy zgromadzeniom zakonnym dla inspirowania, koordynowania i wspierania wysiłków powołaniowych. Komisja realizuje cel poprzez zaangażowanie duchowe oraz podejmowanie konkretnych zadań: tworzenie „kultury powołaniowej”, formację sióstr referentek powołaniowych do odpowiedzialnego budzenia i towarzyszenia powołaniom przez szkolenia, skupienia, udostępnianie materiałów, itp., inspirowanie do podejmowania inicjatyw modlitewnych w intencji powołań, poznawanie nowych form pracy w duszpasterstwie powołaniowym w Kraju i za granicą, współpraca z Ośrodkami Powołań oraz z Krajowa Radą Duszpasterstwa Powołań.
W każdym roku okresu sprawozdawczego zostały przygotowane i przeprowadzone przez Komisję po dwie serie (każdorazowo w Czechowicach Dziedzicach i Gdyni lub Zakroczmiu) trzydniowych spotkań formacyjno-szkoleniowych obejmujących: dzień skupienia, wykłady oraz warsztaty tematyczne dla referentek powołaniowych zgromadzeń żeńskich. Brały w nich udział również przedstawicielki Świeckich Instytutów Życia Konsekrowanego. Tematy spotkań:
2002 r. – „Poznać Jezusa. Służba Duszpasterstwa Powołań w rozeznawaniu Chrystusowego zaproszenia”
2003 r. – „Misja, która wzbudza entuzjazm”
2004 r. – „Jezus Eucharystyczny – centrum kultury powołaniowej”
2005 r. – „Celebracje liturgiczne – nadzieją rozwoju kultury powołaniowej”.
Poprzez te sesje formacyjne podejmowana jest formacja teologiczna oraz wspólne poszukiwania, jak towarzyszyć współczesnej młodzieży w realizacji powołania i jak prowadzić do Chrystusa młodych, w obecnych warunkach kulturowych i społecznych. Przy doborze zagadnień uwzględniamy kierunek wytyczony przez Krajową Radę Duszpasterstwa Powołań oraz temat duszpasterski wyznaczany przez Kościół w danym roku. Sesje mają więc na celu pogłębić formację sióstr referentek powołaniowych pod względem teologiczno-duchowym i metodycznym.
3. Współpraca z Krajową Radą Duszpasterstwa Powołań
Komisja Powołaniowa współpracuje w sposób stały i aktywny z Krajową Radą Duszpasterstwa Powołań przy Konferencji Episkopatu Polski, którą kieruje Ks. Bp Stefan Regmunt z Legnicy.
Opiekunka Komisji z ramienia Konsulaty, przewodnicząca i zastępczyni Komisji uczestniczą w sposób stały w pracach KRDP. Wszystkie członkinie biorą czynny udział w Krajowych Kongregacjach Odpowiedzialnych za Powołania organizowanych przez KRDP dwa razy w roku: jesienią na Jasnej Górze i wiosną w wybranym sanktuarium w różnych miejscach Polski. W okresie sprawozdawczym 2002-2004 odbyło się 7 spotkań:
2002 r. – Kalwaria Zebrzydowska: „Duszpasterstwo Powołań w służbie świętości”; Jasna Góra: „Formacja ludzkiej dojrzałości jako integralny element Duszpasterstwa Powołań”
2003 r. – Licheń: „Medytacja różańcowa i służba miłosierdziu w wyborze drogi życiowej”; Jasna Góra: „Integracja Duszpasterstwa Powołań z duszpasterstwem zwyczajnym”
2004 r. – Górka Klasztorna: „Modlitwa i naśladowanie Chrystusa drogą chrześcijańskiego powołania”; Jasna Góra: „Promocja kultury powołaniowej wśród młodzieży”.
2005 r. – Głogów: „Eucharystia – wezwanie, by wypłynąć na głębię”
Siostry włączają się aktywnie w przygotowanie programu oraz organizowanie spotkań ogólnopolskich przez: odpowiedzialność za przygotowanie liturgii Słowa we Mszy św., a także za wspólne sprawowanie Liturgii Godzin, za sprawy porządkowe, prowadzenie prac w grupach, przygotowanie wykładów i innych form spotkań. I tak: w Licheniu w 2003 r. opiekunka Komisji m. Julia Bakalarz OP przedstawiła wykład: „Różańcowa szkoła miłosierdzia”; na Jasnej Górze w 2004 r. na temat: „Duszpasterskie metody promowania kultury powołaniowej wśród młodych” mówiła s. Alodia Witas, służebniczka śląska wraz z o. Sergiuszem Bałdygą; w roku 2005 w Głogowie: „Aspekty powołaniowe w Liście Apostolskim „Mane nobiscum Domine” przybliżyła m. Julia Bakalarz; w Górce Klasztornej w 2004 m. Julia Bakalarz prowadziła Apel Jasnogórski; w tym samym roku na Jasnej Górze s. Sylwia Prokopowicz – przewodniczyła Drodze Krzyżowej.
Siostry z Komisji angażują się osobiście lub też inspirują do zaangażowania siostry z innych zgromadzeń w przygotowanie materiałów (konspektów katechez powołaniowych, pogadanek, świadectw itp.) do Biuletynu Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań wydawanego corocznie na Tydzień Modlitw o Powołania.
Z inspiracji KRDP odbywa się coroczna pielgrzymka Rodzin Osób Powołanych i Wspierających Powołania, na Jasną Górę w drugą sobotę maja. Komisja Powołaniowa czynnie współdziała w zorganizowaniu i przeprowadzeniu tego dnia.
Komisja angażuje się także czynnie i współdziała w przedsięwzięciach medialnych z okazji Tygodnia Modlitw o Powołania, jak również Dnia Życia Konsekrowanego.
4. Zaangażowanie w Europejskie Spotkania Odpowiedzialnych za Powołania
Są to spotkania organizowane przez Europejskie Centrum Powołaniowe, którego Statut został zatwierdzony przez Konferencję Episkopatów Europy.
Komisja Powołaniowa poprzez swoje przedstawicielki uczestniczyła w Europejskich Spotkaniach Odpowiedzialnych za Powołania w:
– Sarajewie (4-7 lipca 2002 r.) – uczestniczyła ówczesna przewodnicząca – s. Sylwia Prokopowicz oraz s. Alodia Witas;
– Konstancinie Jeziornej (2-6 lipca 2003 r.) – s.Alodia Witas przewodnicząca Komisji była współodpowiedzialna za całość przygotowań związanych ze spotkaniem;
– Strasburgu (1-4 lipca 2004 r.) – uczestniczyła także s. Alodia Witas.
5. Inne formy posługi
Oprócz powyższych, wspomnieć należy duże zaangażowanie Sióstr:
* w organizowanie dyżurów w Ośrodkach Powołaniowych na Jasnej Górze, w Niepokalanowie, w Kalwarii Zebrzydowskiej, a także w miejscach przy sanktuariach w Polsce;
* udział z tematami powołaniowymi w Radio Maryja i Radio Jasna Góra czy innych katolickich rozgłośniach;
* przez uczestnictwo w spotkaniach młodzieży nad Lednicą. W czasie spotkania w 2004 r. opiekunka Komisji miała możliwość zabrania głosu w imieniu polskich Sióstr Zakonnych w ramach legnickiego nabożeństwa: Egzaminu z miłości.
Oddzielnie należałoby mówić o wkładzie Członkiń duchowo przynależących do Komisji Powołaniowej – czyli wspomnianych sióstr ze Wspólnot Klauzurowych oraz sióstr chorych. Wielki jest ich wkład modlitwy, cierpienia i ofiary tych – i tylu innych sióstr naszych wspólnot w posłudze dziełu powołań.
7. Zadania na przyszłość
W ostatnim czasie zauważa się znaczne rozszerzenie przestrzeni kontaktów i wymiany doświadczeń także w dziedzinie Duszpasterstwa Powołań. Europejska Konferencja w Konstancinie w 2003 r. pokazała, że Polska postrzegana jest, jako kraj powołań. W oparciu o te międzynarodowe spotkania widać też, że w Polsce robi się w dziedzinie powołaniowej więcej niż w innych krajach. Trzeba przyznać, że mimo tych wysiłków dostrzegana jest tendencja spadkowa ilości powołań do żeńskiego życia konsekrowanego, choć nie w równym stopniu dotyczy on wszystkich wspólnot. Dokonanie „skoku jakościowego” w duszpasterstwie powołań jest z pewnością wyzwaniem dla nas na najbliższy czas.
Wiąże się to nade wszystkim z ufnym modlitewnym błaganiem Pana żniwa, by posłał robotników, a także z czynnym i odpowiedzialnym zaangażowaniem w promowaniem kultury powołaniowej poprzez ukazywanie życia, jako powołania, promowanie duchowości i wartości duchowych, pielęgnowanie życia modlitwy i ofiary, współdziałanie (integracja) wszystkich obszarów duszpasterskich dla budzenia powołań, popieranie wolontariatu i dostępu młodych do udziału w naszym życiu, by je mogli poznać i rozeznać swe powołanie. Niezwykle ważna jest pozytywne wykorzystanie mediów i odpowiedzialne świadectwo powołanych.
Konieczny jest powrót do bogactwa pouczeń Ojca Świętego Jana Pawła II ukazujących, że powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego są świadectwem żywotności Kościoła oraz, że one właśnie budują Kościół. Z błogosławieństwem Ojca Świętego Jana Pawła II rozpoczęła się w Roku Eucharystii światowa sztafeta modlitwy o powołania. Dla krajów Europy przewidziane zostały miesiące: maj i listopad. Wypada, aby również wspólnoty zakonne angażowały się w adoracje Najświętszego Sakramentu modląc się o powołania dla całego świata.
Ta bogata posługa podejmowana przez Członkinie Komisji Powołaniowej, jak też przez Referentki Powołaniowe z naszych Wspólnot jest możliwa dzięki zatroskaniu Przełożonych Wyższych. Bardzo serdecznie dziękuję Matkom za tę troskę! Zatroskanie o budzenie powołań do szczególnej Bożej służby i towarzyszenie powołanym pozostaje niezmiennie ważnym zadaniem całego Kościoła, a więc także tych, którym została powierzona odpowiedzialność za wspólnoty zakonne.
Dobrze pamiętamy, jak Ojciec Święty Jan Paweł II niestrudzenie zabiegał, aby nigdzie nie brakowało robotników na żniwo Pana, prośmy więc Boga przez Jego wstawiennictwo o dar nowych powołań. Nie ustawajmy w modlitwie i – promieniując entuzjazmem – idźmy naprzód z nadzieją!
opiekunka Komisji
