Otwock, 31. 01 – 12. 02. 2000 r.
W obydwu sesjach wzięło udział 182 sióstr z 44 Zgromadzeń.
Ze względu na przypadający w dniu 2 lutego Jubileusz Życia Konsekrowanego siostry przeżyły triduum przygotowujące do tego święta, wykorzystując materiały z Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego przygotowane na tę uroczystość.
Mszę świętą w uroczystość Ofiarowania Pańskiego z okolicznościową homilią odprawił J. E. ks. bp Edward Samsel, przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Grupa druga, chociaż spotkała się już po 2 lutego – mimo to w program włączyła także uroczyste nieszpory, dzień pokuty i dzień adoracji oraz jubileuszową pielgrzymkę do Sanktuarium Matki Bożej w sąsiedniej parafii pw. św. Wincentego a Paulo.
Program szkolenia przewidywał następujące tematy:
- Przełożona zakonna w świetle prawa kanonicznego,
- Miejsce i zadania życia konsekrowanego w Kościele i w świecie w świetle dokumentów Stolicy Apostolskiej,
- Osiem błogosławieństw w życiu osób konsekrowanych w świetle Jubileuszu 2000,
- Osobowość przełożonej – odpowiedzialność za własny rozwój – model przełożonej dziś,
- Wspólnota wiary – darem i zadaniem,
- Przewodzenie duchowe we wspólnocie wiary,
- Budowanie wspólnoty wiary, jako współdziałanie sióstr i przełożonych,
- Jedność w różnorodności – relacje we wspólnocie – dialog – rozwiązywanie konfliktów,
- Organizacja pracy międzyzakonnej,
- Kultura życia we wspólnocie,
- Troska o zdrowie sióstr,
- Zagadnienia prawne dotyczące domu zakonnego,
- Kancelaria domowa.
W ocenie uczestniczek dni wspólnej pracy, modlitwy i refleksji pomogły spojrzeć szeroko na misję, którą przyszło im pełnić.
W odpowiedzi na ankietę oceniającą sesję formacyjną prawie wszystkie siostry wyrażały ogromną wdzięczność za umożliwienie im spotkania w tych dniach tak bogatych w treść i przeżycia. Zgodnie podkreślały, że tematyka była dla nich „interesująca i bardzo cenna, nawet fascynująca”. Siostry przełożone podkreślały bogactwo treści wykładów i osobiste świadectwo prelegentów „bardzo dobrze przygotowanych i kompetentnych”. „Każdy poruszany temat był wartościowy i bardzo potrzebny. Sposób zorganizowania i prowadzenia całego szkolenia również wspaniały. Wytworzenie rodzinnej atmosfery, ta jedność w różnorodności zostanie w świadomości jako wzór dla mojej wspólnoty. Teoria była przekazywana, można powiedzieć, w sposób praktyczny, a to, co mnie się najbardziej podobało i co było wzorcem, to sposób bycia, postępowania, zaradzania potrzebom uczestniczek ze strony organizatorów” – oto charakterystyczna wypowiedź, wyrażająca opinię powtarzającą się w bardzo wielu ankietach.
Reasumując wypada podkreślić wyjątkową otwartość sióstr przełożonych, skoncentrowanie uwagi na przekazie i gotowość przyjęcia proponowanych treści. Siostry wyrażały wdzięczność Konsulcie za troskę o nie i zaprogramowanie tego rodzaju spotkań.
Trzeba nadmienić też, że postawa życzliwości i gościnności gospodarza domu, ks. Jerzego Błaszczaka, wpływała na tak dobrą atmosferą spotkania.
