KOMISJA ŻYCIA KONSEKROWANEGO
Opiekunką Komisji Życia Konsekrowanego w okresie sprawozdawczym była z ramienia Konsulty jej dotychczasowa – do sierpnia ubiegłego roku- Przewodnicząca -M. Jolanta Olech SJK.
W ciągu trzechlecia z Komisji wycofała się, ze względu na liczne prace we własnym Zgromadzeniu, M. Maria Floryn, służka.
Obecny skład Komisji przedstawia się następująco:
Opiekunka: M. Jolanta Olech, urszulanka SJK
Przewodnicząca: M. Krystyna Dębowska, franciszkanka od cierpiących
Zastępczyni: M. Hilaria Hatko, SSND
Sekretarka: M. Angelika Spychalska, felicjanka [pełni tę funkcję po odejściu M. Floryn]
S. Bożena Długowska, szarytka
S. Barbara Kulikowska, sercanka
S. Janina Nisiewicz , Sacre Coeur
S. Margarita Sondej, urszulanka UR
S. Ernestyna Wajs, serafitka, sekretarka Konsulty.
W ciągu całej kadencji odbyło się dziesięć spotkań. Regulamin przewiduje co najmniej dwa rocznie. Zwykle Komisja spotykała się w Sekretariacie Konsulty, bywała także zapraszana na Wiślaną 2, do domu Sióstr Urszulanek SJK. W sierpniu 2005 roku, Komisja pracowała w Krakowie w domu sióstr Urszulanek UR, Starowiślna 9, a w styczniu 2006 spotkałyśmy się w domu Księży Barnabitów w Warszawie, ul. Smoluchowskiego 1, gdzie odbywała się sesja formacyjna sióstr nowo mianowanych przełożonych. W październiku tegoż roku, Komisja gościła u sióstr szarytek w Łbiskach, gdzie jej członkini – S.Bożena Długowska jest dyrektorką zakładu opiekuńczo-wychowawczego.
Do stałych zadań Komisji należy, jak wiadomo, opracowywanie rocznych programów dokształcania religijnego sióstr w diecezjach. Tematy roczne staramy się synchronizować z życiem Kościoła i programem duszpasterskim Episkopatu. W roku 2005/6, po śmierci Jana Pawła II, nawiązałyśmy do bogatego nauczania Ojca Świętego na temat życia konsekrowanego i chrześcijańskiej nadziei, w roku 2006/7 w związku ze 150 rocznicą szczególnego kultu Serca Jezusowego, pogłębiałyśmy temat historii kultu i nabożeństwa do Serca Pana Jezusa, w roku 2007/8 koncentrujemy się na zaleceniu programu duszpasterskiego Episkopatu i wezwaniu: bądźcie uczniami Chrystusa.
Innym stałym zadaniem Komisji jest organizowanie sesji formacyjnych dla nowo mianowanych przełożonych. W okresie sprawozdawczym Komisja zorganizowała sześć tygodniowych sesji formacyjnych, po dwie każdego roku. Uczestniczyło w nich ponad 600 sióstr przełożonych. W roku 2006 miały one miejsce, już nie w Otwocku, jak dawniej, ale w Warszawie, u Księży Barnabitów przy kurii prowincjalnej, Smoluchowskiego 1, a w ostatnich dwóch latach na Bielanach w domu rekolekcyjnym, w gmachu dawnego seminarium duchownego, Dewajtis 3. Ufamy, że już tu pozostaniemy, gdyż po długich poszukiwaniach znalazłyśmy wreszcie warunki optymalne, pod różnym względem.
Stroną organizacyjną sesji zajmują się Siostry: Ernestyna Wajs, Barbara Kulikowska i Krystyna Chmiel z Sekretariatu Konsulty. Wykłady prowa¬dzą: M. Jolanta Olech, M. Hilaria Hatko, M. Krystyna Dębowska, S. Margarta Sondej, S. Janina Nisiewicz i spoza komisji S. Krystyna Chmiel, S. Elżbieta Woźna i O. Gabriel Bartoszewski.
Na koniec sesji siostry przełożone wypełniają ankietę, uzupełnioną ostatnią przez M.Hilarię, która pozwala nam na zebranie opinii uczestniczek, co do programu, organizacji i postulatów na przyszłość. Rok temu, miałam przyjemność przedstawić Matkom szczegółowe opracowanie poszczególnych punktów tej ewaluacji. Bardzo pozytywny, wręcz entuzjastyczny, odbiór tych sesji upoważnia nas do ich kontynuacji.
W ubiegłym roku uczestniczyły w Konferencji przedstawicielki Konsulty sióstr z Ukrainy. Słuchały z zainteresowaniem sprawozdania z tych spotkań i zaprosiły członkinie Komisji do przeprowadzenia podobnej sesji na Ukrainie. Miała ona miejsce koło Żytomierza, w końcu lutego bieżącego roku. W roli prelegentek wystąpiły tam: M.Jolanta Olech, M.Hilaria Hatko, M.Krystyna Dębowska, S.Margarita Sondej, S.Janina Nisiewicz – członkinie Komisji i spoza niej -S.Elżbieta Woźna. Załączam do sprawozdania informację na ten temat S. Teresy Iwan, przewodniczącej tamtejszej Konferencji. Trzeba stwierdzić, że nasza „ekipa” wyniosła ze spotkania Sióstr na Ukrainie najlepsze wspomnienia ich zaangażowania, otwarcia na to wszystko, czym chciałyśmy się z nimi podzielić i okazanej nam słowiańskiej gościnności. Mogłyśmy zobaczyć, jak na tym gruncie, spustoszonym przez reżim totalitarny, odradza się powoli i rośnie młody, prężny Kościół, jaki udział w tym mają osoby konsekrowane na tamtym terenie. Siostry mówiły o dojazdach do wielu /ponad 10 czasem/ miejscowości w celach duszpasterskich, ze swego miejsca stałego pobytu. Widziałyśmy odbudowywane, przystosowywane znów do kultu kościoły i klasztory. Podziwiałyśmy entuzjazm z jakim opowiadano nam o trudach i radościach powrotu do swoich świątyń i domów. O wysiłkach, by powstawały domy rekolekcyjne, seminaria duchowne służące odbudowie religijnej tkanki narodu. Korzystałyśmy z takiego domu diecezjalnego Caritas w Zariczanach koło Żytomierza, gdzie odbywała się sesja sióstr i seminarium w Worzelu pod Kijowem, gdzie nocowałyśmy przed odlotem do Warszawy. Ze wzruszeniem słuchałyśmy modlitw i pieśni starszych kobiet w katedrze Żytomierskiej. Wszę¬dzie naprawdę wielka gościnność, doznałyśmy jej u ojców bernardynów w Żytomierzu, księdza proboszcza w Berdyczowie, nie mówiąc już o domach sióstr, czy to Honoratek, czy Urszulanek i SJK i UR, czy też Sióstr od Aniołów.
Do stałych zadań Komisji należy także troska o Juniorat międzyzakonny. W ubiegłym roku nastą-piła, na prośbę M. Angeliki Spychalskiej, zmiana kierowniczki Studium Międzyzakonnego Junioratu. M. Angelikę, która z oddaniem opiekowała się juniorystkami, zastąpiła S. Józefa Kobiela, nazaretanka, mistrzyni junioratu we własnej prowincji. Wykłady na Międzyzakonnym Studium Junioratu prowadzą, obok innych wykładowców, także dwie członkinie Komisji: S.Janina Nisiewicz z psychologii i M. Krystyna Dębowska z historii Kościoła.
Komisja także współpracuje z Siostrami Referentkami. W październiku 2005 roku, na spotkaniu Sióstr Referentek, które odbyło się w Warszawie u Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza, Żytnia 11, – M. Jolanta Olech przybliżyła Siostrom Referentkom temat Życia zakonnego w 40 lat po Dokumencie soborowym Perfectae caritatis, a M. Krystyna Dębowska mówiła o Synodzie Księży Biskupów W Rzymie na temat Eucharystii. S. Ernestyna odpowiedzialna była za organizację i komunikaty.
Członkinie Komisji udzielają się też w innych formach pracy międzyzakonnej. Tak naprzykład: M. Hilaria Hatko, członkini Komisji prowadzi wykłady na spotkaniach Sióstr Przełożonych lokalnych w diecezjach katowickiej i bielsko-białej i opolskiej.
W roku 2007, od 17 – 20 lutego, M. Jolanta Olech podejmowała w swym domu w Warszawie, Wiślana 2, cztery siostry Amerykanki zaintere¬sowane zagadnieniem prześladowania zakonów w czasach reżimu komunistycznego w Europie Środ¬kowo – Wschodniej. W tym spotkaniu, na prośbę M. Olech, brała czynny udział M. Dębowska, zapraszając na to spotkanie, także inne Siostry historyczki i Siostry będące świadkami tamtego okres u.
Członkini Komisji, M. Krystyna przygotowała referat na temat Życia konsekrowanego w Europie Środkowo – Wschodniej na sympozjum czterech Konferencji Przełożonych Wyższych, w październiku 2006, na Jasnej Górze.
W tym krótkim sprawozdaniu, nie sposób nie podkreślić atmosfery, w jakiej przebiegała praca Komisji, a także zaangażowania jej członkiń w prace międzyzakonną. Bardzo ożywiała nasze spotkania wymiana informacji, myśli i spostrzeżeń dotyczących nie tylko życia konsekrowanego ale i życia całego Kościoła. Niech mi wolno będzie na zakończenie podziękować Matkom Konsultorkom za okazywane nam zaufanie, Siostrom z Komisji za miłą współpracę, a wszystkim Matkom dziś, za cierpliwe wysłuchanie sprawozdania.
M. Krystyna Dębowska
przewodnicząca Komisji
